Tarantula lub tarantula?

Wideo: Tarantula tarantula. Za osobę!

W Stanach Zjednoczonych i innych krajach anglojęzycznych tarantule nazywane „ptaszniki”, choć nie jest to prawdą. te tarantule Składa się on w rodzinie Lycosidae z drugiej podrzędu, Dvulegochnyh (Araneomorpha). Różnią się one znacznie od ptaszników nawet narządów.

Wideo: My tarantula pająk, Moje ptaszniki

Ptaszniki - najbardziej duże pająki kula. Należą do podrzędu ponad 1500 gatunków, jest podzielony na 9 rodzin. Najbardziej popularne „classic” ptaszniki - rodzina Aviculariidae. Ma 500 gatunków - 1/3 świecie fauny wszystkie inne ptaszniki. Rodzina jest charakterystyczna tylko z Ameryki Południowej.

Co do wielkości tarantule, odnosimy się do „Księgi Rekordów Guinnessa”. W lutym 1985 roku Charles J. Saydermann, mieszkaniec Nowego Jorku, chwycił ogromny gatunek żeński Theraphosa leblondi na północ od Paramaribo (Surinam). Te rafoza jest gruby brązowy pająk żółty Przechwytywanie na stopach, czasem z rowkami na plecach. Wyobraźmy sobie, że włochaty olbrzym, który jest w stanie rozłożyć się na dłoni lub w płytkim naczyniu! Zakres kończyn pająk 266,7 mm, całkowitej długości korpusu 102 mm, - długość cheliceral - 25 mm, a maksymalna masa - 122,2 g Niestety, jest unikalny śmierci w procesie linienia.

Pochylona otwór w taki ptitseedov osiąga długość 60-65 cm, jest wyłożony jedwabisty „zielony”. Czyha na zdobycz, pająk zwykle siedzi na jej wejściu.

I przez dwadzieścia lat przed tym, w kwietniu 1965 roku w dorzeczu rzeki Caura wyprawa (Wenezuela) członkowie Pablo San Martin został złapany przez ogromny mężczyzna z skończonej rozpiętości 280 mm. Muszę powiedzieć, że kobiety dużo większa! Z wyjątkiem Surinamu i Wenezueli, terafozy żyć w Gujany, Gujany Francuskiej i Brazylii. W Ameryce, obszar podrząd jako całości pokrywa dużą część kontynentu, z południowych stanów USA (Kalifornia, Arizona, Nowy Meksyk, Teksas, Oklahoma, Luizjana, Arkansas) do jego południowego krańca (Argentyna, Chile). Poza Ameryką, prawdziwi tarantule z innych rodzin żyje w Afryce Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej. Tak więc, bardzo duża (do 9 cm), czerwono-brązowy owłosione rosea Selenocosmiajavanensis Znaleziono w Tajlandii, Malezji, Indonezji. W Azji Południowo-Wschodniej o nazwie „tarantula ziemnych tygrysy”: są to drapieżniki paski, piorun skacze dogonić ich zdobyczy. W Ameryce Środkowej, są one nazywane „pająk koń”: istnieje przekonanie, jeżeli w koń spada z kopyta, kiedy został ukąszony przez pająka. Na co pająki biorą swoją nazwę - „ptaszniki”?

Dziś niewiele osób są zaskoczeni, kiedy kobieta jest pobierane do badania fauny południowoamerykańskiego tropikach, który nie bez powodu nazywany jest „zielonym piekłem”, ale gdy Maria Sybilla Merian wrócił cało z Surinamu (dawniej holenderski Gujana), opublikował jego pracy w 1705 roku, stworzyła furię! Praca ta była nazywana „Metamorfoza owadów Surinam”, a wyszedł w Amsterdamie. Maria Sybilla Meriam był utalentowany, jasny osobowość - ona, jako artysta i wydawca gravershey dokładnie, w najdrobniejszych szczegółach, przedstawiana bezkręgowce Ameryka Południowa.

Nie jest zaskakujące, że rosyjski cesarz Piotr Wielki, będąc w tym czasie w Holandii, wstrząśnięty umiejętności i feat naukowe Madame Merian, kupił większość zbiorów i artystycznego dziedzictwa naturalistki dla bibliotek i muzeów w Rosji.

Wideo: Pająk tarantula. Najbardziej niebezpieczne pająki. Zwierzęta & ryba

W jednym z ilustracjami wspomnianego Pracy Maria Sybilli przedstawiana typową scenę: tarantule ciągnie koliber w gnieździe. tekst indeks mówi, że pająki atakują ptaki i pić ich krew. W tym czasie nikt jej nie wierzy, choć przez cały XVIII-XX wieku ludzie oszustwo naukowe na temat egzotycznych zwierzęta, i więcej niż raz! Ponadto, niektóre australijski zoolog, US McLay, pełne żółci i sarkazmem, w 1834 roku wyśmiewana rzetelne oświadczenie artysty. Minęły trzy dekady, a nie wiadomo, czy przyniósł McLay przeprosiny od dawna Nieistniejący Me-Ryan dla swoich oszczerstw, jednak te same obserwacje potwierdziły, słynny angielski podróżnik Henry Walter Bates (1825-1892 gg.), A tym samym poprawę stanu dobrego imienia Marii Sybilli.

Oto co napisał w swojej książce „przyrodnika na Amazonki” w 1864 roku: „Moją uwagę przyciągnęły przez ruch tułowia podobnego do drzewa potwór pająk właśnie nad głęboką szczelinę w drzewie na którym rozciągnięta jego gęstą białą pajęczynę. Dolna część sieci została rozdarta i strzępy go mylić ptaków - dwa kołowrotek- wartość, mają już od Siskin angielskim, io ile mogę powiedzieć, że były one mężczyzna i samice. Jednym z ptakami martwy, a z drugiej strony, nadal żywe, leżała poniżej korpusu pająka z posmarowaną obrzydliwej cieczy, ewentualnie ze śliną, która jest izolowana Monster.

Pojechałem pająka z dala i wziął ptaki, ale drugi zmarł wkrótce. Fakt, że gatunek Mygale (jak w przeszłości nazywany tarantule - AC) wykonanych lotów bojowych w nocy, wspinać się na drzewa i wysysają soki z młodych kolibry i zawartość jaja od dawna naznaczona Merian i pani Pali-zo de Beauvois, ale z powodu braku potwierdzenia przestali w niego wierzyć , Sądząc po sposobie, zarysy tego faktu, to było oczywiste, że źródłem informacji były opowieści tubylców zamiast obserwacji osobistych ... Okazało się, że z faktu, że dla mieszkańców okolicznych jest pełen nowości ".

Następny Henry Bates, który żył 11 lat w Amazonii, pisał: „włosy, który jest pokryty pająk, jeśli się poruszają, wypadają i są szczególnie drażniące i prawie nie do zniesienia. Z pierwszej instancji, zabity i wycięto mi, Nieuważne, a potem trzy dni okrutnego cierpienia. Moim zdaniem, podrażnienie nie jest spowodowana przez trucizny zawartej we włosach oraz fakt, że krótkie i sztywne włosy przenikać małe fałdy skóry. " To stwierdzenie Bates został zignorowany przez nowoczesnych zoologów. Jednak, gdy szef sekcji bezkręgowców London Zoo miały tarantula w dłoniach, a jego palce spuchnięte, swędzenie i zaczerwienione, a jeden palec pozostał krzywy. Mówią, że świerzb jest w stanie doprowadzić do szału i może trwać przez kilka miesięcy. Nawiasem mówiąc, istnieje opinia, że ​​"wełna„Pająk, powodując czasową ślepotę i uduszenia, jako środek zaradczy dostosowany do czynienia z licznymi wrogami i pająka to celowo spraye, zamieniając” od tyłu ".

Wydaje się, tarantula może być danie delicje - jej ciało jest bogaty białka. Oprócz plemion żyjących w odległych zakątkach planety, który nie jest przeciwny ugryźć bold „tarantula”, tarantule jeść wiele zwierząt: bociany, sowy, węże i jaszczurki, dodając je do ich naturalnego pożywienia. Ale prawdziwy tarantule Slayer - osa z rodzaju Pepsis. Nic dziwnego, że nazywa się "jastrząb tarantule”. Gdy osa tarantula podnosi łapę, jakby kapitulację na dyskrecji, ale osa nie zwracał uwagi na jego „wełna” lub jego trucizny. Ona jest jak sztylet, paraliżuje ośrodki nerwowe tarantula i składa jaja ciało dla przyszłego systemu operacyjnego. gdy urodziła larwy, zaczynają dosłownie zjeść pająka wewnątrz.

Ze względu na swoją wielkość przyjmuje się, że pająki są bardzo niebezpieczne: niektóre rodzaje skoku wzwyż, co powoduje osobę obawiać, zwłaszcza gdy spadnie z urwiska rzeki lub z dziupli. Mówią, że niektóre gatunki są w stanie pływać, który przywodzi na myśl przysłowie, „Strach ma wielkie oczy”. O niesamowitej szybkości reakcji tarantula jest legendarna.

Oto co pisał o jednym z „gumą myśliwych” ptaszniki Poszukiwacze przygód: ​​„Wstałem i próbował zmiażdżyć go z pięści, ale pająk wykonany ruch pioruna, i znalazłem się w pięć lub sześć cali od punktu, w którym piłka poszybowała nad poprzeczką. Kilka razy powtórzył atak, z takim samym powodzeniem jak pająk zawsze mieli czas, aby uciekać na bok, zanim dotknął go wcześniej. Traci cierpliwość, złapałem duży młotek i nadal polują pająka aż do ich wyczerpania. Kiedy moja ręka spoczywała trochę, wziąłem pistolet automatyczny, którego użyłem do wielkiej gry, a celują, spalanym w grubym pniu pająka. Jednak ruch błyskawicznie pająka ponownie uniknął niebezpieczeństwa i byłem zmuszony przyznać się do porażki. "

Jednym z najbardziej imponujących wiadomości były nuty pułkownik Percy Harrison Fawcett, brytyjskiego geografa i geodeta. Ostatnia wyprawa, w której brał udział jako lider, zaginął w lasach Amazonii w 1925 roku. Oto co pisał o Boliwii: „Straszne rzeczy się mówi o tych zajazdów, zwłaszcza tych, które są dalej wzdłuż autostrady Mapiri gdzie lasy są zabierane w górach. W jednym z tych gospodarstw miał pokój w jej podróżować po drugim znajdując mertvymi- ich sczerniałe organy wskazały, że zmarł w wyniku jakiegoś straszliwego trucizny.

Władze, podejrzewając coś było nie tak, aby zbadać i po pewnym czasie znalazł się w strzechą ogromny pająk Apazauca - ur czarny rosea, znamienny tym, takiego dużego rozmiaru, że może zaledwie pokrywa płytkę. W nocy śpi potwór zstąpił na ludzi, a jego zgryz oznaczało śmierć. "

Od tarantule byli ofiarami zniesławienie fałsz: w rzeczywistości, w Boliwii, do domu małego Pająka (Dendry-phantes noxiosus) tylko 4-5 cm. Jego ukąszenie może być śmiertelne. Tarantule i inne pająki są słabo poznane z powodu uprzedzeń wiekowych i animozji. W rezultacie, informacje o ich toksyczności - rzeczywistej lub urojonej - są sprzeczne.

Ptaszniki są nieśmiałe i niechętnie gryźć człowieka (sam nie więcej kłucie zgryz pszczoła) Ale przypadkowo paść ofiarą ponurych statystyk śmiertelnych ukąszeń zadane przez inne pająki, są często bardzo małe. Nie należy bać się gryzie, i włosy, które wspomniałem. Niemniej jednak, trucizna z tarantulas imeetsya- Szczękoczułki ich ostre i wydrążony i trucizna wstrzykuje się w postaci strzykawki. Nawiasem mówiąc, tarantula jad jest obecnie stosowany w medycynie - służy jako antykoagulant.

Ogólnie rzecz biorąc, pojęcie „ptaszników” lub „ptaszników” jest dość warunkowe, istnieją inne rodzinne (koczowniczych myśliwych Pisauridae) w stanie chwycić malutki ptak, a pająki Madagaskar Nephila Mają stałych wstęg, że ptaki uwikłany w nim, a następnie przystąpić do Nephilim posiłku. Tarantulas i pogońcowate (Tarantulas) nie są zręczne tkacze jako Niefilimami. Polują się pogoni za ofiarą nieregularny (ale nie skakać od długości jego ciała 5, jak niektórych gatunków) lub czyhają na nią w zasadzkę. Nie mają sprytne pułapki lub lepkie „lasso” - umiejętności „web” one są niedoskonałe. Dysza przędzalnicza w wszystkie roboty są podobne do palców i są umieszczone w dolnej części brzucha (to jest 2 do 6). Gdzie masz wystarczająco dużo miejsca dla gruczołów pająka.

Ptaszniki zaszył się w szczelinach skał, liści, drzew lub dziur w swoich norach. Płaskie kamienie, pod którym schować tarantule, dobrze ocieplony, a kamienie i pagórki z nor służyć swoje ulubione schrony. dig one ich Burrows Szczękoczułki tego momentu. Tarantule, jak prawdziwych rybaków wolą „ubrać” w "matowe odcienie - czarny, brązowy, szary, ochra, czasami różowe: to nie zmienia smaku. Mają osiem oczu i prawdopodobnie zobaczyć świat zniekształcony. Niemniej jednak, wizja mają jest słaby, ale jest idealny sensoryczny system ostrzegawczy. Wieje wiatr, czy dana stąpać po ziemi - strażnika pająk!

wejście norki tarantula służy jako ganku lub przedpokoju: Kto puka? Ich kudłate włosy z nerwów boki są bardzo wrażliwe (są one nazywane „trihobotriyami”). W skrajnych końcach nogawek niektórych tarantule (w szczególności Theraphosa) istnieją „poduszki” - osiem małe pontony pływające, tak aby pająk mógł ślizgać się po wodzie „jak na suchym lądzie”. W amazońskiej dżungli urządzenie to jest uzasadnione, zwłaszcza w czasie powodzi.

Pompy prymitywny serca krew z płuc czterech (innymi pająków - jednej pary), zawierającą tlen w organizmie. Niektóre ptaszniki, ukrywając się w gęstej roślinności, specjalizuje się w Peru w sprawie żab, ale jeśli tam wiszą nietoperz lub usiąść ptak, pająk nie robi długo czekać na kolację ... Tak, skręcają się wokół sieci nietoperz pająk, zwłaszcza uszy i oczy zwierzęcia, a dopiero potem, wprowadzając truciznę zaczyna ucztować. W tym „kokonu” są kości tak, że skrzydła ...

Wśród ofiar są i jaszczurka, i średnie węże i śmiertelna (w szczególności zhararaki sugestywny strach w populacji), ale oni wolą bezkręgowce do karaluchy długość 7,5 cm Gdy tarantula oferta jedzenie pęsetą. - na przykład, duża karaluch - zabiera go delikatnie, dwie nogi, niemal czule. Obrócenie owady brzuch, on niezawodnie znajdzie słaby punkt (bliżej głowy) i wchodzi w nią swoje Szczękoczułki. Kiedy pająk wstrzykuje truciznę, w niewielkiej odległości, można usłyszeć jak klatsat z aparatu gębowego i jak się poruszają: w górę iw dół. Nie jest jasne: czy on nadal ponownie wprowadzić truciznę, lub wchodzi soki trawienne. Niektórzy badacze uważają, że ugryzienie tarantula nie jest niczym innym, jak bolesną reakcją na enzymy, które rozkładają białka. W ten sposób ofiara pająk osłabia tkanki, a następnie ssie.

Film: Jak zostałem ugryziony przez tarantule!

Ssanie zawartość, pająk pozostawia skórę (na te szczątki są „den” pająk) i zaczyna się trząść siebie, jak pies, zwłaszcza jeśli walka z produkcja trwała przez jakiś czas. Konieczne jest, aby przynieść cenne włosy, aby - zgodnie z prawem grawitacji. Tarantula generalnie preferuje święto na w otworze i próbuje przeciągnąć ofiarą, jeśli jest niewielka.

Instynktowne mechanizmy tarantule - złapać żadnego roju istot, które są w stanie jeść, a ponieważ podczas krótkiego gody samiec zbliża się do kobiet z najwyższą ostrożnością. Jego nogogłaszczek mężczyzna zaczyna rysować ziemię, jakby rysunek obraz, który pokazuje odsetek. Jeden z obserwatorów porównał go bliżej do „tanga, pełen gniewu i pasji.”

Początkowo nieśmiało partnerzy odnoszą się do siebie druga- zaczął ją pieścić, przewracając ją ułamek tych samych nogogłaszczek. Podchodzą bliżej, „twarzą w twarz”, jakby nerwowo zaciska cztery ręce w rękawice aksamitu. Ona kroki w bok, prowadzi go. Tymczasem mężczyzna ciągnie specjalną pajęczyna oczkach, wyciśnięty z brzucha, a spada kroplę nasienia. Aby uniknąć bycia ofiarą swojej dziewczyny, mężczyzna zręcznie przechwytuje Szczękoczułki swoje przednie łapy, a druga para nóg to ujął, „za grosze”. Wszystkie takie same, wprowadza nogogłaszczek spermatoforów w przełomowej zbiornikowej młodej. Tak, „The Moor wykonał swoją pracę ...” Po kopulacji, luzując uścisk „mężulek” pochopnych rekolekcje. Jeśli zmęczony mężczyzna pozwolić sobie na relaks w łóżku małżeńskim, on ryzykuje zjedzone, a jego pasja nie jest uważane za wstydliwe, aby umieścić go w ich menu.

Nie znaleziono tego, co jest prowadzony przez małżeństwo - zapachu lub dotyku, ponieważ pająki są krótkowzroczne, pomimo ośmiu oczach. Dalsze badania dotyczące ciąży i wylęgowych odbyły się w niewoli.