Faunę Ameryki Południowej

Nie ma prawie zoolog, który nie przyszłoby do głowy, że z aparatem, kamerą filmową i siatki na motyle w parze wędrować przez nieprzeniknionej dżungli Amazonii, z powrotem w ciągu kilku miesięcy z imponujących materiałów, kilkuset wspaniałych kolorowych fotografii, wiele tysięcy metrów folii zakończeniu zdjęć.

Pustkowiach Amazonii - to unikalny świat, zamieszkały przez tarantule wielkości ponad męskiej pięści, gdzie spadające liście przeszukiwania chrząszcze Hercules, gdzie motyle o skrzydłach wielkości chusteczką. Rzeki są domem dla niesławnej piranha ryb, węgorzy elektrycznych i tras rzecznych, co czyni każdą próbę pływania niebezpieczne. Wśród najbardziej znanych ptaków kolibry Amazon, kondory i różnych papug. Oczywiście, w różnych częściach kontynentu ogromnej można spotkać różne znaki prehistorycznych zwierząt. Wzdłuż wybrzeży Chile i Peru na skałach milionów lęgowych rybitwy, i to jest zrozumiałe: przechodząc wzdłuż zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej w czasie zimnej tworzy obszar rybołówstwa, która nie ma sobie równych w świecie bogactwa zasobów rybnych. Skromne ilości naszych książek nie pozwalają nam wyliczyć nawet krótko zamieszkują wybrzeża gatunków ryb, a my ograniczymy się do tego, co nazywamy przedstawicieli najbardziej istotne dla grup zoogeografia - grup ssaków.

To nie może być zaskoczeniem jest fakt, że torbacz ssaków znajdują się w Ameryce Południowej. W związku z tym trochę wyjaśnienie jest konieczne. Do tej pory twierdził, że australijskie torbacze przetrwały głównie ze względu na lokalizację wyspie, izolacji Australii, oddzielona od innych kontynentów przez morza. Bardziej rozwinięte, silne i żywotne ssaki łożyskowe nie udało się dostać do Australii.

Teraz deklaruje, że okaże się, że południowoamerykańskie torbacze, prócz tego, że mają za miliony lat współistnieć na tym samym kontynencie z ssaków łożyskowych. Jak to będzie widoczne później, fauny Australii jest bardzo podobna do fauny Ameryki Południowej, dla których Ameryka Południowa i został nazwany "prehistoryczny zoo", Rzeczywiście, kontynent przypomina zoo, które jest przed niektórych zwierząt gościnnie otwiera i zamyka drzwi do drugiego.

Ale co to było i wyglądało starożytnych torbaczy? Jakie są i jakie wartości jedli? Są to pytania, chcemy odpowiedzieć, ale za to, o dziwo, nie musimy patrzeć przez łamach książek o paleontologii, a teraz spójrz na istniejących fauny. Rzeczywiście, starożytni torbacze były w rzeczywistości, takich jak nowoczesne oposa (dydelf paraguayensis). Starożytnych formy były wielkości kota domowego, wygląd przypominały szczura. Byli jak u szczura i że wolała osiedlić się w sąsiedztwie człowieka, jeść płatki, odpady kuchenne, owoce. Ale jeśli się uda, to pożarł i drób. W ten sposób zostały one zastosowane znanej szkody, ale w większości zniszczone szkodliwych zwierząt. Stosunkowo Opos istnieją dwa błędy. Kiedy przychodzi do oposa, wielu wierzy, że w Nowym Świecie istnieje tylko jeden rodzaj oposa, który służy jako przedstawiciel torbaczy w Nowym Świecie. W rzeczywistości, w Nowym Świecie zamieszkane przez kilkanaście ciekawych torbaczy szczury wielkości kotów myszy. Drugim błędem jest przekonanie, że oposy można znaleźć tylko w Ameryce Południowej. W przeciwieństwie do niej znaczna część gatunków szczurów workowatego występuje w Ameryce Środkowej i dużym oposa (dydelf marsupialis) Rozprzestrzenia się z Ameryki Północnej do południowej części Peru i północnej Argentynie. Każdego roku, tysiące są cięte possums: ich futra długa. Niemniej jednak liczba jej prawie nie zmniejsza się, z którego jasno wynika, że ​​to starożytna forma zaskakująco stabilny, charakterystycznym przedstawicielem fauny Ameryki Południowej jest edentates oddział. należy stwierdzić, że nie wszystkie Edentata brakujących zębów. Brak zębów tylko mrówkojad. O ile - leniwce i pancerniki, zęby mają. Należą one do celu "promezhutochnosustavnyh" i, jak sama nazwa wskazuje, mają ciekawe cechy anatomiczne. Oprócz normalnej artykulacji mózgu i rdzenia kręgu ostatniego z tych zwierząt ma kilka stawów, dzięki czemu cała komunikacja bardziej elastyczne. Ta strukturalna cecha lenistwa i mrówkojada jest bardzo interesujące dla zoologów. Jednakże, jeśli zdarzy ci się zobaczyć zoo żadnego przedstawiciela tej grupy zwierząt, poczujesz, że przed tobą "obcy", Niezwykłe zwierzę.

ant czaszki kończy występ dziób i Przedni koniec jest niewielki otwór w ustach. Od wisi długi, cienki język, wąż-jak Sting, który czuje mrówkojada.

Leniwce - zwierzęta, które żyją na drzewach, nie przeszukiwania na bagażniku lub gałęzie i wiszące na drzewie. Wszystkie cztery kończyny leniwce powiesić na gałęzi. Jedzą tylko pokarmy roślinne - liście, pąki - a więc naprawdę przenieść "bezczynnie",

Trzecia grupa obejmuje talii pancernik. Ich ciała, takich jak ciało żółwi, chronione przez silne opancerzenie. Pancerz płyty - formacji kość ewoluowała od tkanki podskórnej. Typowym przedstawicielem pancernik jest pancernik długoogonowy, przeniknął do południowej części Stanów Zjednoczonych. Największy żywego armadillo osiąga długość olbrzymich ilościach --1,75 m, najmniejsza armadyl rozmiarów myszy. Pancerza twardość pancernik olbrzymi kamień nie jest gorsza i służy jako niezawodną ochronę dla zwierzęcia.

Mówiąc o typowych przedstawicieli fauny Ameryki Południowej, nie wspominając o oryginalnych zwierząt kopytnych. Ich nie ma, więc nazywamy je m.in. "protofauny", Część wymarły hoofed nie była podobna do żadnej z istniejących obecnie zwierząt. Tak wyjątkowy kopyto było, na przykład, roślin makrauchenia w którym, być może, mimo wszystko udało się nadrobić pewne podobieństwo z Lamą, chociaż makrauchenia i Lama nie były związane więzami rodzinnymi: na każdym makrauchenia stopa miała trzy palce. Roślin astrapoteria (wartość mniejszą niż rhinoceros) nie była podobna do wszystkich znanych ssaków. Było to ogromne zwierzę jest bardzo dziwne wyglądające, nie przypominają ani słonia lub tapir.

Paleontolog Scott opisał South American protofaunu: "Wyobraź sobie wygląd tych niezwykłych zwierząt, to jest prawie niemożliwe, ponieważ większość z nich należała do wojska, całkowicie zniknął z powierzchni ziemi, oraz w żaden sposób nie przypominał tych gatunków, które są nam znane, mieszkańcy półkuli północnej. Ktoś, kto zna tylko z dzikich zwierząt na półkuli północnej, kiedy patrząc na fauny Santa Cruz powinien mieć wrażenie, że nagle znalazł się w innym świecie",

Wśród nietypowych zwierząt są tak, że podobny do znanych gatunków. Możesz przysiąc, że składają się one w relacji z naszymi zwykłymi zwierzętami Starego Świata. Ale uważaj: podobny w wyglądzie jest często mylące i nie wskazują na związek. Na przykład, jednym z typowych przedstawicieli Ameryki Południowej "Fauna Santa Cruz" było "koń" toatery. Z wyglądu był dokładnie taki sam jak koń zabawki dla dzieci, a czasem rośnie do wartości fox terrier, ale wszystkie znaki były koń. Na każdej stopie toateriya było na kopycie i czaszki był jak mały koń, nawet zęby zużycie mechaniczne, jak i koń. Niemniej jednak nie toatery jeden z krewnych konia. Był jednym z konia, koń ewoluowały niezależnie. Paleontolodzy nazywają to zjawisko "rozwój równoległe",

Wśród zwierząt kopytnych w Ameryce Południowej nie wspominając nezodona. Widząc go, można by powiedzieć, że przed wami hornless nosorożca, chociaż nie przynieść nezodon krewny nosorożca. To przypominało wyglądem i nosorożca toxodon. Zwierzęta, które zostały utworzone w północnej części kontynentu amerykańskiego, najbardziej znany był "podróbka" thylacosmilus tilakosmilyus. Z wyglądu jest prawie nie różni się od tygrysa szablastozębne, ale nie tygrys był związany. Tilakosmilyus opracowane niezależnie i należał do grupy torbaczy.