Fryzyjskiej - elegancki holenderski koń

powierzchowność

Konie fryzyjskie jest łatwo rozpoznawalny z zewnątrz. charakteryzuje się następującymi parametrami tego typu:

• Głowa raczej duża i wydłużona o bardzo wyrazistych oczach. Charakteryzuje się ona prostą profilu z krótkich i czystych uszach;
• dostatecznie szerokie nozdrza;
• długie i mięśni szyi, który ma się łukiem. Charakteryzuje się rozszerzonymi i dobrze rozwiniętych kłębie;
• bardzo potężne ramiona;
• wystarczająco silny i mocny grzbiet. To jest długi i stosunkowo łagodny;
• głęboki i silny organizm, który opadający ramionami. Pierś ma umiarkowane szerokości;
• Zad pochyłych małą wartość ogon.

Ponadto, konie fryzyjskie charakteryzuje się grube, soczysty i długich ogonków. Nogi zwierzęta są bardzo mocne, długie i chude z silnych kopyt.Są one dobrze zdefiniowane szczotki. Ze względu na wysoką pozycję szczotek one kaskadowo w dół gęste i grube tkaniny nawet do kopyt. Obecność takich szczoteczek jest uważana za główną cechą tego gatunku.

Sami okazałe konie w wysokości mogą osiągnąć 160-165 cm. Sięga do konia ciężkich zwierząt fryzyjskiej ma luźną konstytucję. Ale ta wada jest kompensowany przez wysokich i smukłych nogach.

Friesian konie - to zwierzęta pasować owce białego fartucha im w pełni. Jednocześnie ich skóra jest pozbawiona wszelkiego rodzaju znaków, jak widać na zdjęciu. Chociaż nie ma dowodów, że w ciągu ostatnich stuleci spotkały się na zatokę i pchli ugryziony kolor.

Koń fryzyjski jest charakterystyczny wysoki i mashisty ruch, który otrzymuje najbardziej spektakularny, kiedy zwierzę przechodzi do kłusa. atrybut wielu ekspertów z tej funkcji do słabych, jak taki ruch wymaga dużych nakładów energii podczas podnoszenia nogi.

Do tej pory konie fryzyjskie jest uważany za stosunkowo rzadkie, która przez wieki była w stanie utrzymać pełen zestaw uniwersalnych cech. Dzięki nim, zwierzęta są w tym samym czasie do górnych i tyazheloupryazhnym zwierząt, jest uniwersalna. Zamrażarki zajmują pozycję pośrednią pomiędzy „zimnokrwistych” ciężkich skał i zwierząt Spanish Type. Jednak zwierzęta te mają wyraźną specjalizację - karetnye.

Jak widać, konie fryzyjskie ma dość żywy i wyrazisty wygląd zewnętrzny. Dlatego jest łatwo rozpoznawalny.

Cechy i charakter

Każda rasa ma swoje własne cechy i konie fryzyjskie nie jest wyjątkiem. Charakteryzuje się następującymi cechami:

1. aby stać;
2. rodzaj i rozmieszczenie;
3. kombinezon;
4. szczotki i Mane;
5. uruchomić.

Konie fryzyjskie stał się niezapomniany i wyniosłe, który jest uzupełniony przez silne nogi, po prostej z wdzięcznym krzywej szyi i prawie prostym profilu.

Na szczególną uwagę zasługuje charakter zwierząt, które słynie z przyjaznego usposobienia. Główną cechą fryzyjskiej jest ich opanowanie. Jednocześnie są one dość energiczny. Funkcja ta pozwala na korzystanie z koni rekreacyjnych i rodziną spacery, jak również do nauki jazdy konnej.Zwierzęta mają doskonałą pamięci, która jest w połączeniu z wysoką zdolnością do pracy. W tym przypadku wszystkie listwy są bardzo ciekawski, co pozwala im szybko i łatwo przeszkoleni. Dlatego są one tak łatwo doskonale zrozumieć najbardziej różnorodnych dyscyplin.

Kruki garnitur w połączeniu z grubą i bujna grzywa, ogon i szczotki stwarza wrażenie, jakby z dala zwierzę ze stroną książki. Należy zauważyć, że hodowcy wolą nie przyciąć grzywa, ogon i szczotki. Dlatego też często rosną na ziemię. W rezultacie, podczas chodzenia i biegania, ale spływają zwierzęcia, tworząc doskonały obraz na zdjęciu. To jest tak oryginalny i niepowtarzalny wygląd zwierząt jest najważniejszy „wizytówka” z rasy fryzyjskiej.

Oprócz wyglądu, konie fryzyjskie jest bardziej znany z jego prowadzeniem, co wielu ekspertów nadana również do specyficznych cech. Konie te są właściwe tylko, aby przenieść je do wysokiego i wyraźnym krokiem w trakcie którego zwierzęta podnieść wysoko nogi. Tylko z tego powodu, wielu hodowców znaleźć Fryzy słaby. Z drugiej jednak strony, dzięki takim biegu funkcja staje wdzięku i zyskuje urok, który został wykorzystany w jeździe konnej.

Wszystkie te cechy pozwalają na wykorzystanie fryzyjskiej koni, zarówno jako zwierzęta domowe, siodła koni uczestniczących w wyścigach i różnych turniejach.

Historia rasy

Koń fryzyjski została podjęta w Holandii a dokładnie - w Friesland. Pierwsze wzmianki o nich pochodzą z czasów cesarza rzymskiego cezara, który opisał je jako konie następnie niemieckich plemion.

Dziś eksperci uważają, że przodkowie są listwami lokalnych ras ciężkich koni, które zostały wniesione przez zdobywców, Celtów. Według danych, które dotarły do ​​nas z czasów rzymskiego historyka Tacyta, pierwsi przedstawiciele rasy scharakteryzowano jako uniwersalny, mocny, ale nie bardzo atrakcyjnej konia.

Ze względu na wybór hodowli potomstwo tych koń w średniowieczu może być używany do walki jako walki, dużych i ciężkich koni. Istnieją dowody na to, że na tej skale rycerzy europejskich udali się do swoich wypraw krzyżowych. Podczas wędrówki na wschód od tych koni krzyżowano ze wschodnich gatunków, które miały cechy zwierząt pozytywny wpływ.

Według zachowanych dokumentów historycznych i dowodów znane jest, że konie fryzyjskie wywarł znaczący wpływ na hodowli koni angielski, jako zwierząt powszechnie stosowanych dla celów wojskowych podczas kampanii i wojen średniowiecza.

Po upadku Cesarstwa Rzymskiego oznaczone głębszą penetrację Fryzach w Norwegii i Anglii. Tutaj zwierząt wykorzystywanych do celów hodowlanych w celu poprawy wydajności lokalnej koni. W rezultacie, do tej pory takie rasy jak angielskiej Deylsky i kuców Fellsky oraz Norweskiego Gudbrandsdalen Jego cechy przypominają miniaturowe fryzy. Uważa się również, że konie fryzyjskie jest ujęte w wykazie przodków shayrskoy rasy.

Czas posiadania Holland Hiszpanii (16 wieku) odegrał ważną rolę w tworzeniu skał. To właśnie w tym okresie w hodowli Barbary rasy i koń andaluzyjski były używane. Ze względu na wpływ nowoczesnych andaluzyjskich listwami otrzymał swój majestat. Wielu hodowców uważa, że ​​przejście tych gatunków doprowadziło do pojawienia się szarym kolorze. Te dowody są dość powszechne w dokumentach historycznych po raz.

Jednocześnie odnotowano spadek w popularność Fryzach jako koni bojowych. Można to łatwo wyjaśnić - konieczność strat za ciężki rycerskiego kawalerii, która została zastąpiona przez świetle dostarczonych przez zwierzęta andaluzyjskim lub hiszpańskim. Dlatego coraz fryzyjski koń był używany jako Karetnaya.

W czasach baroku (17 - 18 wieku) zwierzęta te są aktywnie hodowane w sądach królewskich. Były one wykorzystywane jako konia Parada królów i szlachty. Ale z czasem, podobnie jak w Europie, fala obaleniu monarchii, konie fryzyjskie zaczęły być wykorzystywane przez holenderskich rolników.

W wieku 18-19 pogląd ten był szczególnie popularny dzięki doskonała w czasie zabawy w kłusie. Następnie epitet „gardtrabery” stosuje się do wybitnego Trotter. Takie nóżki stosowane przy wyznaczaniu następujących ras: kłusaków amerykańskich, Norfolk Orel. Ostatni wybór miał największy wpływ. Orel rasa listwami dziedziczone cechy zewnętrzne, takie jak kościste nogi z wybitnych i duże kopyta, długiej szczotki i dużym zadzie. Jednocześnie, zdaniem wielu ekspertów, w tym rasy Orłowa nie rozprzestrzeniają Ravens odpowiadał właśnie dlatego Fryzyjczycy. Uważa się również, że zwierzęta te były wykorzystywane do wyboru rasy Norfolk Shelza.

W 19 wieku widzenia stracił wiele ze swojej popularności, a zwierzęta były głównie wykorzystywane przez sportowców amatorów. W tym okresie, konie zostały rozcieńczone tylko rolników, którzy nie realizują określone cele w doborze pewnych cech. Zaobserwowano zmniejszenie liczby gatunków, ze względu na ich przemieszczania z torach i jeździeckich sportu.

Dlatego pod koniec 19 wieku stworzył specjalny społeczeństwo, które nosił nazwę „społeczeństwo Stud Book of fryzyjskiej koni.” Jego celem było średnich koni hodowlanych w celach rolniczych. Ale to nie może powstrzymać gwałtowny spadek liczby zwierząt czystorasowych, które nie mogły wytrzymać konkurencji z popularnymi w gatunku roboczych czasowych. W rezultacie, w 1913 tylko trzy rasowy ogier rasy lewo na świecie. Zapisz gatunki przed wyginięciem mógł tylko holenderscy rolnicy, którzy przekroczyli zwierzęta czystorasowe z rasą Oldenburg.

Drugi kryzys nastąpił w latach 60-tych latach 20. wieku, gdy liczba klaczy fryzyjskiej było jedynie 500 zwierząt. Potem okazało się, że fryzy „drugim wiatr”, a dziś jest uważana za jedną z najbardziej popularnych typów koni używanych do hodowli i jeździectwa.

Dzisiaj, fryzy popularność nie tylko nie maleje, ale nadal rośnie, ze względu na wzrost zainteresowania publicznego koni baroku. Fryzyjczycy aktywnie działać w pokazach cyrkowych, uczestniczyć w popularnych zachodnich zapryazhek konkursach itp

W tej chwili, hodowla tej rasy są zaangażowani nie tylko w Holandii, ale również w Ameryce, Europie Zachodniej i Południowej Afryki, tak że liczba listwami ma już ponad 12.000 rasowych przedstawicieli.

Film „Koń fryzyjski”

Na płycie opisuje pochodzenie tych koni i ich treści.