Słysząc puzzle zwierząt

Można usiąść na krawędzi nocy i cieszyć się spokojną spokój, ale wszystko wokół jest pełne przenikliwe dźwięki wydawane przez ćmy, inne owady, nietoperze. Ale ludzie nie słychać go, jak stary marki radia, dostrojony do wąskiego zakresu fal radiowych. Jednak ludzie nie są takie złe pogłoska, i to tylko w zakresie przechwyconych fal dźwiękowych. Ponadto, nie wszystkie istoty żyjące na tym świecie, słyszą w naszym znaczeniu tego słowa. Niektóre z kręgowców, takich jak wąż, to jest na świecie cisza gluhi- żyć jak robaki, rak, skorupiaki. Sprawy wizja. Posiada większość zwierząt, choć nie wszystkie z niej kolor, a nie zawsze tak ostre jak u ludzi i szympansów, lub, na przykład, orły i myszołowy.

Jeśli dotknąć dowolny ciąg skrzypce, zacznie się zmieniać, ale częstotliwość drgań będzie się zmieniać, w zależności od długości, grubości i napięcie każdej struny. Na przykład, łańcuch "i" oscyluje z częstotliwością 200 Hz i łańcucha "b" - z częstotliwością 65 Hz. Ponieważ ten sam zakres częstotliwości powietrza napędzany ruchem fal. Docierając do ucha, wibracje w powietrzu drażnić niektórych wrażliwych komórek, a te z kolei są wysyłane do mózgu słabych impulsów elektrycznych, które są postrzegane przez nich jako dźwięki.

Tutaj staw tańczyć rój komarów, ale w tej chwili, cały rój, zaskoczony, a potem spada, gdy przyszła kolej przenikliwy gwizd lokomotywy. Możesz zdecydować, że komary nie słyszał gwizdek. Ale będzie to pochopny osąd. Dźwięk nie musi słyszeć, można go dotknąć. Całkowicie głuchy człowiek, kładąc palce do gardła innej osoby, co do zasady, można to zrozumieć. Helen Keller był ślepy i głuchy. Ale o woli ogromnej mocy, była w stanie uzyskać wyższe wykształcenie. Co więcej, ona nawet zdołała nauczyć się grać na organach i cieszyć się muzyką.

Mucha trzepocze skrzydłami 320 razy na sekundę, a pszczoły - 190. Rzadkie drgania, na przykład co 16 Hz są postrzegane jako bardzo niskie dźwięki, jak brzęczenie. Częste wahania w powietrzu jak oceniamy jako przenikliwy, dzwonienie lub brzęczenie. To właśnie te wahania są spowodowane skrzydeł owadów. Wśród ptaków tej samej nieruchomości różnych kolibry machają skrzydłami niezwykle często. Być może dlatego w języku angielskim nazywa się "Hamminga bodz"Czyli kolibry. Żadna inna kręgowiec stanie się tak często i przez długi czas machają skrzydłami, musiałby drgawki.

Mucha domowa (Musca domestica)

Mucha wyróżnia drugą sto uderzeń skrzydeł, i, być może, można sobie wyobrazić, że jej nerwy postrzegają osobno każdą oscylacji fali powietrza, który występuje w locie inne muchy z każdym pociągnięciem jej skrzydeł. Może ona wyczuwa drgania w postaci dźwięków, chociaż nie jest to udowodnione. Jeśli delikatnie dotknąć palcem kamertonu, brzmiąc przy bardzo niskiej noty, czujemy jej wibracje. W związku z tym, w jednym i tym samym czasie słuchu wyczuwa drgania w postaci dźwięków i dotyku - w formie ruchu.

Jeśli, naśladując dźwięk S-S-S-IRS, przekazuje go do źródła w kolorowych gąsienica jastrzębia, a następnie wchodzi w szał, zaczyna szarpać głową i czubek ogona po prawej i po lewej stronie. Ten ruch jest instynktowna, a jest to spowodowane przez pragnienie, aby pozbyć się straszliwego wroga - osa-Rider, co sprawia, że wysoki dźwięk, który pogrąża się jak gąsienica swój długi miecz pokładełkiem aby złożyć jaja w nim. Nie ma wątpliwości, że tor reaguje na dźwięk, ale nie możemy powiedzieć, że właśnie usłyszał.

"Cykady żyć szczęśliwie, ponieważ mają głupie żonę"- zło zauważył starożytny grecki historyk i pisarz Xenophon. I rzeczywiście, pasikoniki i świerszcze "śpiewać" tylko mężczyźni, i robią to inaczej niż my. W celu wytworzenia dźwięku, musimy oddychać powietrzem do płuc, powodując struny głosowe dźwięk. Voices insekty rodzą się często robi w innych częściach ciała, takich jak brzuch lub nogi. Karaluch odtwarza muzykę, prowadzenie stopę na rodzaj tarka do prania, który nosi na brzuchu. Grasshoppers ćwierkają, prowadząc ząbkowane ostrze nogach wzdłuż krawędzi skrzydeł, jak my, szybko rysunek grzebień przez krawędź karty do gry, powodując, że emitują dźwięk.

Cykady, oczywiście, nie będzie musiał odtwarzać muzykę, jeśli nie słyszał o innych cykad. I rzeczywiście, cichy samochki natychmiast biec do samca, gdy zaczną ćwierkają. Drobiazgowe Naukowcy aby wykluczyć możliwość wpływania samice jakiegoś zapachu wydzielanego przez samców, umieścić owady odtwarzania muzyki przy mikrofonie, a rura oddział złożony do sąsiedniego pokoju, gdzie kobiety były same. I kobiety przybywali do rury, a nie do jego narzeczonej. Prawdopodobnie i mają organ zastępujący ich uszu. Naukowcy dokładnie go szukać i znaleźć, ale nie na głowie, podobnie jak u ludzi i kręgowców, a na nogach. te "kłosie" reprezentowania na zewnątrz jamy pokryte skórą, grając rolę błony bębenkowej. Rozmieszczone wokół niego komórek wrażliwych. Po błony bębenkowej przez działanie dźwięku zaczyna drgać, komórki przekazują podrażnień spowodowanych zmianami w mózgu. Że to prawda może być udowodnione w sposób prosty i przekonujący. Fakt, że śpiew polny jak telegrafowaniem nadawania alfabetem Morse'a, wysyła indywidualne, w następstwie w regularnych odstępach czasu, dźwięki. Kolejny muzyk jest regulowana w taki sposób, że jego śpiew brzmi w przerwach mowy pierwszego mistrza. Okazuje się wspaniale, ale tylko do błony nienaruszone. Jeśli jednak są otwory, śpiewacy zacząć śpiewać niezgodnie i wykończone duetu: nie słyszą więcej od siebie.

W korytarzu naszego mieszkania dla młodych huśtawki goryli powieszony. Gorillyata dawno nauczył się od siebie faktu, że prędzej czy później zaczyna się do każdego dziecka, w następujący sposób: za każdym razem trochę szturchać zstępującego huśtawka, aby wznieść się przede wszystkim ruchem ciała. W zależności od długości ich wychylać się wolniej lub szybciej, tzn długości parą określa częstotliwość drgań. Huśtawka i każdy ma swój własny, dobrze zdefiniowane. A nasz mały grubas, Thomas musiał poświęcić więcej wysiłku, aby pchnąć huśtawkę w określonym rytmie. W tym tkwi sekret rezonans. Przechylić wieko fortepianu, nacisnąć pedał, że nic nie zapobiega struny brzmią w pełni sił, a głośno intonować dźwięk dowolnej wysokości. Łańcuch jest dostrojony do skoku dźwięku, cicho dreszcze i oddźwiękiem. Ta sama zasada odnosi się do naszych uszu, chyba "smyczki" Ma ponad dwadzieścia tysięcy. W przeciwieństwie do tego, żab i pasikoniki, których bębenek zamykający otwór dźwięku bezpośrednio na powierzchni ciała, pies lub człowiek, że znajduje się na spodzie lejka głębokiego - ujścia.

Piano ciąg wibruje z częstotliwością 200 herców (c). Jego wibracje dotrzeć do ucha, uderzył błony bębenkowej, a ona zaczyna oscylować przy tej samej częstotliwości. Wibracje te są przenoszone na słuchowych kosteczki słuchowe do błony pokrywającej owalny wejście do ucha wewnętrznego. Następnie, fale dźwiękowe przez pętlę w kształcie litery U wokół ucha wewnętrznego uzyskuje membranę. W zależności od częstotliwości oscylacji części rezonansowej jedno z tych włókien, albo "smyczki", Wewnętrzne ucha. podrażnienie powstało jest transmitowany przez receptor komórek w mózgu i jest postrzegana nie jako konkretny dźwięk.
W porządku, że możemy odróżnić głosy dwóch osób w odległości 20 metrów od nas, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej trzy metry. Pies będzie je usłyszeć, jeśli odległość ta zostanie zredukowana do jednego metra, a kot - nawet jeśli jest to tylko 60 centymetrów. W tym samym czasie, gil, pozbawiony uszu, będzie w stanie określić, gdzie dźwięk jest słyszalny tylko w przypadku, gdy dzieli zasoby 8,5 metrów. Tak, wszystkich znaków kota wymienionych tutaj wyraźnie należy do pierwszego miejsca.

Kosteczki słuchowe: młot, kowadło, strzemię - donosi się złowionych wahania drugą membranę owalny obejmującą wnękę wewnętrzną ucha. Ucho wewnętrzne - długi i zakrzywiony kanał spiralny jest wypełniona płynem. I przedstawiono, w postaci jej półkolistej zakrzywionej metalowej rury, jak to jest ustalone w kości czaszki. Płyn jest prawie nie skompresowane. Gdy strzemię wypycha membranę do kanału z wodą, fala tłoczenia. Ona z kolei, łuki błoną pokrywającą półkolisty kanał na drugim końcu. Tak więc wszelkie fluktuacje powietrza dźwięku z błony bębenkowej fal kompresji są transmitowane do ucha wewnętrznego. Całej jamie ucha wewnętrznego jest podzielona podłużną filmu. Odstąpić od jej włosków słuchowych rozciągniętych po przekątnej do ścian kanału.

Długość włosów słuchowej jest inny: jeśli na początku kanału jest tylko jedną dwudziestą milimetra, a następnie, jak zbliżyć się do kanału w kształcie litery U pętli stopniowo wzrasta i sięga do pół milimetra. W każdej rozprawie ucha około dwudziestu tysięcy włosów. Na rysunku są one reprezentowane w postaci kilku strun fortepianu. Zrobiłem to celowo, aby przypomnieć ideę wielkiego naukowca Helmholtza, który zasugerował, że słuchowe włosy są w jakiś sposób struny, z których każdy jest nastawiony na ściśle określonej wysokości (lub częstotliwości) dźwięku. W zależności od częstotliwości wibracji przekazywanych do błony bębenkowej cieczy w rezonans z wibracjami są absolutnie pewne słuchowe włosy - tak jak w fortepianie. Każdy słuchowe włosów jest połączone z komórki nerwowej - receptor. Jeśli seta zmienia, odpowiednia komórka nerwowa występuje podrażnienie transmitowany do pewnych komórkach mózgu, gdzie jest ona postrzegana przez naszej świadomości jako dźwięk. Tylko tak możemy cieszyć oper Wagnera, a wilki i inne zwierzęta wyższe - do komunikowania się ze sobą.

strona1 | 2 |

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne