Azji Środkowej Salamander (ranodon sibiricus)

W niedawno wrócił z pracy do domu, znalazłem dziesięcioletnią syna i trzymiesięczny szczeniak o bardzo ciekawym zadaniem. Oba z nich znajdują się na podłodze w pomieszczeniu, pośród wielu buty, trampki, a sterty rozrzuconych skrzynek i pudełek już częściowo "zbadane" pies, sądząc po ich poszarpanym umysłu.

Oba są zadowoleni z siebie i wszyscy wokół byli tak zajęci swoimi obowiązkami, że nie zauważy moją ingerencję w ich sferę zupełnej dezorientacji, a mój zły rodzaj ich nie krępować. Puppy żucia kontynuowano następnego rozruchu koronki, a jego syn trzymał pudełko, z wielką uwagą i rozważa jego zawartość. Wreszcie, pies, rzuca jego "delikatność", Podbiegła do mnie, machając ogonem entuzjastycznie. Jego złośliwe oczy powiedział: "To co ja zrobiłem! Jak wiele ciekawych rzeczy znalezione w domu! I co przyniósł rozkaz, wygląd", Syn jednak ostrożnie, jakby ostrożnie, wyciągnął z pudełka rzeczy i zapytał: "Mamo, co to jest?" Na jego dłoni leżał suszonych Azji Środkowej Salamander, niezwykły dar, przechowywanych na mnie przez ponad piętnaście lat.

Podczas kolacji na prośbę swojego syna, powiedziałem historię o tym, jak miałem szczęście spotkać się z rzadkimi i wspaniałymi salamandry mieszkających w południowo-wschodniej części Kazachstanu, w górach Jungar Alatau. Jest to historia chcę powiedzieć, zbyt.

Jeszcze jako student, mamy do tego fantastycznego kraju zbierać zbiory zoologiczne. Tajemnicze piękno górskiej scenerii dosłownie zaczaruj nas. Majestic i nie do zdobycia szczyt skały, pokryte czapki wiecznego lodu i śniegu, olśniewające lśniących w słońcu, a gdzieś wysoko rozpuszcza się w błękitne niebo kwietnia. Tuż poniżej łagodnie nachylonych zboczach, ubrany w ciemny płaszcz zielony jodły, zakryta od ludzkich oczu tylko im znanych cudów i tajemnic. Nasz entuzjazm nie znała granic. Przez cały dzień, uzbrojony w lornetkę i siatek, wspięliśmy niestrudzenie przez góry w poszukiwaniu zaskakujących odkryć. I natura dała nam niespodziankę.

Nasz obóz był w malowniczej dolinie na wysokości ponad 2 tys m. Nad poziomem morza. Pewnego wieczoru, nagle wiał silny, porywisty wiatr. W jednej chwili nigdzie który zajął czarne chmury zalała dolinę. I zostaliśmy uwięzieni w ciemnościach, odcięty od świata wokół nas. Deszcz zamienia się w śnieg. Bardzo zimno.

Całą noc burza szalała nad ranem uspokoiła. Ledwie wysiadł po ośnieżonych namiotach, udaliśmy się po wodę do pobliskiego potoku. Tylko wczoraj mamy dzwonek zabawa, bulgotanie sprężynę, dzisiaj było cicho, że ukryte pod cienką felgi lodu. I wokół brzegu, w śniegu, widzieliśmy zamrożoną żaboząb ałatauski. Może być żadnych wątpliwości: zwierzę zmarło. No, dość niespodziewanie, nasza kolekcja jest uzupełniana z takim rzadkim przedstawicielem fauny salamandry na świecie! A potem nieoczekiwanego. Doprowadzone do lyagushkozub namiotu, który byłby ozdobą najlepszych muzeów zoologicznych, rozmrożone i reaktywowana przed naszymi oczami. Jego dziwne imię te płazy ogoniaste z rodziny traszek otrzymanych dla pewnych podobieństw w strukturze ich Palatine zębów redlic żab zębów, znajduje się na kości u podstawy czaszki - otwieracze.

Azji Środkowej Salamander (Ranodon sibiricus)

Z zapartym tchem, możemy mieć oko na tym dziwnym stworzeniem, Dłoń wielkości, koloru ciemno-oliwą z płaską głowę i zaokrąglony pysk. Bocznie sprężonego frędzlami lyagushkozuba ogona płetwy krotnie, a po obu stronach korpusu po obu stronach krzyżyka wyraźnie rowki poprzeczne. Na przednie nogi zwierzęcia było tylko 4, a tylna - 5 palców, które były okrągłe podkładki mozoleobraznye kończy.

Otogrevshis niewiele zwierząt zaczęła się poruszać, zręcznie odwrócił się na brzuch i zatrzymał się na miejscu. Nie trzeba dodawać, lyagushkozub był niemile zaskoczony jego przebudzenie na dnie słoju, a spotkanie z nami dał mu żadnej przyjemności. Dlatego też, gdy niemal wszyscy spadł w nocy śnieg stopniał, wydaliśmy więźnia na brzegu strumienia, w tym samym miejscu, gdzie kilka godzin temu, znaleźli go zamrożone.

Tak więc, eksperyment natury, uczestnicy które były przez przypadek i mamy pomyślnie. Objawił nam jeden z najbardziej interesujących cech Azji Środkowej Salamander żyjących w górskich potokach i klucze, na wysokości 1800-2500 metrów npm - ich zdolność do pomyślnego przeprowadzenia dość niskich temperaturach. I tu nie sposób nie przypomnieć rekord zimnej tolerancji u salamander - Syberyjski traszek żyjących w lasach tajgi w regionie Archangielska na Sachalinie, który jest przenoszony na warunkach eksperymentalnych niesamowitej hipotermii: do 35-40 ° C! Że te płazy geolodzy wielokrotnie znaleźć w zmarzliny lodowej kopalnych, gdzie Salamandra "przezimował" od kilku dziesięcioleci, i ekstrahowano do powierzchni, rozmraża się i powrócić.

Jaki jest mechanizm takiego sverhmorozoustoychivosti? Odpowiedź na to pytanie otrzymał zoologów, naukowcy z Instytutu Problemów biologicznej Północy w mieście Magadan, kilka lat temu. Okazuje się w temperaturach niższych od zera, woda w komórkach tkanki syberyjskiego salamandrella podstawiony gliceryna, która, o bardzo niskiej temperaturze zamarzania, chroni komórki przed śmiercią. Może Azji Środkowej Salamander coś takiego się dzieje?

W pozostałych 3 tygodnie, cała nasza uwaga skupiła się wyłącznie na nich. Okazało się, że płazy wyraźnie unikać bezpośredniego światła słonecznego w ciągu dnia zaszył się pod kamieniami lub w zagłębieniach pod nawisem banku do strumieni i klucze, czasami wynikające bezpośrednio z ziemi. Woda jest całkowicie jasne i zimno, nawet w lecie rzadko przekracza 15 ° C Ale tak szybko, jak słońce znika za górami i ożywczy chłód schodzi do doliny, Azji Środkowej Salamander rozpocząć aktywne życie. W tym czasie zwierzęta są karmione, a w poszukiwaniu larw much chruścików lub skorupiaków, obunogami są bardzo dokładnie zbadane część strumień wodospadu do wodospadu, pływanie wzdłuż dna i wszedł pod skał i korzeni. Upewniając się, że to miejsce ma nic jadalnego lewo, te żarłoczne drapieżniki pełzać na lądzie i drogą lądową do sąsiedniej stronie potoku, niszcząc wszystkie chrząszcze, pająki i robaki, które przychodzi ich droga.