Bulterier miniaturowy

Jan Streltsov (właściciel „Dom” Yanni hodowli)

Bulterier miniaturowy Jest to dekoracyjny rasy psów, a mniejsza replika standardowego Bulterier. Zachowuje wszystkie proporcje jego „starszy brat”.

Oficjalna norma mówi: „Miniature Bull Terrier - mocny, harmonijnie skomponowane i energiczny pies o żywym, inteligentnym wyrazie i zdeterminowany jej oczy, pełne ognia i zapału, ale ma zrównoważony charakter i zdolność do uczenia się.” Głowica bull terrier jest radykalnie różny od jakiejkolwiek rasy głowy pies i ma tylko nieodłącznych cech szczególnych. „Daunfeys” oznacza suhak kształt głowy - o obniżonym nosa. Szef Bulterier - prawdziwy skarb tej rasy! Łuk począwszy od uszu, a kończy na czubku nosa daje Bulterier klasyczny rzymski profil. „Wypełnienie” pod oczami jest ważniejsza niż sam łuk. Połączenie tych dwóch cech głowy: piękny profil o objętości w połączeniu z mała i chuda jak rasowy koń stojących uszach zawsze wywoływać emocje wśród koneserów. Szczególne podziękowania Wspominamy tit oczu Bull Terrier: małe, głęboko osadzone i skośnie ustawione, dają niepowtarzalny urok i, najwyraźniej, z błyskiem -To patrzeć na ten świat.

Wideo: TEST.TV: Wszystko dla zwierząt. Mini bullterrier mity i legendy

Pomimo niewielkich rozmiarów, jak również jako standard wzrostu miniaturowy bullterriera nie powinna przekraczać 35,5 cm, nie jest tak mały jak pies wydaje się na pierwszy rzut oka. Minicoy - tak czule nazywany właścicieli do siebie - jest to mały sportowiec, krępy i mocno stoi na nogach! Jego ruchy są energiczne i zwinny, z mocnym napędem tylnych łapach. Jego element - szybki atak, temperamentu skoków. Reakcja piorun jest charakterystyczna miniaturowy bullterrier do ostatniej minuty życia. Jest zwinny i energiczny pies przez wiele lat zachwyci ciebie i twoje dzieci z ich wybryki i niestrudzonych gier. Miniaturowy bull terrier w przeciwieństwie do standardu ma charakter znacznie bardziej zgodny. Są zabawny i wesoły, dlatego są one często nazywane trochę klaun. Gdy grają, szczęśliwie podskakują wokół wszystkich czterech nogach i jednocześnie obracając się w powietrzu w temperaturze 360 ​​stopni w dążeniu do ulubionej zabawki, ich zachowanie budzi uśmiech z dowolnego przechodnia. Te salta i energia często przyciągają uwagę nawet tych ludzi, którzy początkowo ostrożny o rasie, a wieczne „uśmiech od ucha do ucha”, pozwala im znaleźć ich fanów. To jest wielki pies rodzinny, zwłaszcza, gdy są dzieci w rodzinie, która może sprawić, że firmie jego czworonożny przyjaciel. Czasami wydaje się, że wszystko bull terrier tkane sprzeczności. On jest z wielką przyjemnością, że będą skakać na śniegu, aby złapać żaby, chodzić godzinami i być rozpieszczana razem na kanapie, opierając się na swojej stronie. Zwolennicy tej rasy były w stanie utrzymać i umocnić w Miniature Bull Terrier najcenniejszy jakość - tkliwość, odwagi, odwagi i temperament. Chciałbym wymienić trzy główne punkty, które są zalety tego miniaturowych gatunków w odniesieniu do mini-kopiami innych ras. Przede wszystkim - jest to silny wyważony umysł, pewność siebie i absolutny brak tchórzostwa. Oni nie mają żadnego histerię, tak typowy dla większości mini skał. Kolejny duży plus, myślę, że ich milczenie, jest to „cichy” Pies nie jest podatna na szczekanie zamęt w głowie.

Z pewnością możemy powiedzieć, że minibul - jest absolutnie spokojna rasa. Dobrze wychowany Minicoy nie słyszał i nie widział w mieszkaniu miasta. I po trzecie, i chyba najważniejsze warto wspomnieć - są absolutnie nieagresywne dla ludzi lub innych zwierząt. Dobrze wychowany mini - pacyfistą do życia, miłości i obejmując cały świat dookoła, a najbardziej właściciel. Są one zachować swój stary radość i dobroć dla wszystkich znanych i nieznanych. Szczęśliwie machanie tyłek hvostomantennkoy i trudnych trójkątnych promiennych oczu sprawiają, że uśmiech więcej niż raz dziennie! W ogóle, miniaturowy bull terrier będzie odwoływać się do tych, którzy chcą mieć potężny średniej wielkości pies o mocnej budowie ciała. Pomimo swojej wytrzymałości, minibulchik między gier nie jest przeciwny leżeć na kanapie. Staraj się nie dać go przegapić dobrą aktywność fizyczną - podstawa zdrowego i szczęśliwego życia z Bulterier. Oczywiście, z wiekiem, podobnie jak wszystkie psy, staje się moc i solidność. Minibul ma nie tylko siłę fizyczną, ale także silny charakter, więc podniesienie szczeniaka powinien zacząć od pierwszej minuty przekroczeniu tego progu swego domu dziecko. Musi nauczyć się raz na zawsze, że dla niego Master - króla i boga. A jeśli trochę hultaj zrozumie, to nigdy nie naruszają struktury dowodzenia. Przyzwyczajone do posłuszeństwa w bardzo młodym wieku, nigdy minibulterer stworzyć problemy w rodzinie. Duża różnorodność koloru pozwoli Ci wybrać swój ulubiony mini-baby!

Wideo: Miniature Bull Terrier Chester

Wzrost - do 35,5 cm, standard - nie ogranicza

Historia rasy

Pochodzenie tej wspaniałej rasy pochodzi z XIX wieku w Anglii, gdzie zachowany, liczne zapisy Bull Terrier małe. Tak, od czasu do czasu w miotach standardowych bullterrier szczenięta pojawiły się znacznie niższy standard. Jednocześnie pies istniał, wynikająca z pierwszych małych krzyżowania różnych ras terierów z buldogów. Zazwyczaj metises z tych krzyżówek waży od 3,5 do 18 kg. Na staroangielski ryciny Ratcatchers często przedstawiany jako mały zbiornik z, typ jest bardzo blisko do Bulterier. Uważa się, że takie Catchers szczury ważyły ​​około 4-5,5 kg. Niektórzy hodowcy aktywnie próbuje nawet mniejsze okazy i przynieść karzeł bull terrier. W dawnych angielskich książek, znajduje się zapis, że terier byka, posiadanych przez Sir Roberta T. Wilson, dorosłego ważącego mniej niż 3 funty (1,4 kg). Jednak pomimo tak małych rozmiarów, pozornie przyciąga uwagę wielu ludzi, pierwsze miniaturowe bullterrier nie były popularne ze względu na swój zwykły wygląd. Większość psów wyglądało zbyt niewymiarowe, a nie typowy wysokiej jakości standardowych bullterrier tym czasie. Tak, ich głowy były zbyt okrągły z dużymi oczami wybrzuszenia. Ale po pewnym czasie wysiłki hodowców i miłośników jakości miniaturowy Bull Terrier są powoli, ale zaczyna się poprawiać.

W 1863 roku, słynny twórca białej angielskiej Bull Terrier, James Hinks wykazywał swój pierwszy oficjalny Minicoy. Włożył pierścień w spektakularny bull terrier rozmiarze standardowym i przylega do tego pięć-kilogramowego solidnego faceta. Mała mini był tak przystojny, że od razu zwróciła uwagę opinii publicznej. O około 1883 wpływ hodowcy Miniature Bull Terrier stała się tak wielka, że ​​w czasie 21-th wystawa górnej granicy angielskiego Kynologicznego w stosunku do masy tych psów została zwiększona do 25 funtów (11,5 kg).

W 1938 roku kilku zapaleńców pod wodzą pułkownika Richarda Glynn decydują się zorganizować klub miniaturowy bullterrier. Złożyli petycję z Kynologicznego który sformułował swój cel, a mianowicie stworzenie rasy Bulterier miniaturowy””, którego wysokość nie przekracza 35,6 cm.

I już w 1939 roku, była wiadomość o uznaniu rasy w Kennel Gazette. Jednocześnie z ograniczeń i utrzymywano w ograniczeniu wzrostu masy 9 kg. Ale miłośnicy rasy tym czasie dokonały wszelkich starań, aby anulować limity wagowe jak rozsądnie Uważa się, że doprowadzi to do powstania rasy jako nie-żywych lub nie charakterystycznych gatunków rodzaju pośredniej. Wszystkie te zmiany przyczyniły się do powstania standardu, który istnieje do dziś. Minibulterery różnią się od zwykłej wyjątkowego wzrostu: wysokość nie powinna przekraczać 14 cali (35,5 cm) w kłębu. Waga nie jest ograniczona. Anuluj waga granic doprowadziło do poprawy rodzaju psów, ich większej siły i muskulatury. Pierwszy oficjalny mini bull terrier mistrz pojawił się w 1948 roku, była to suka o imieniu Deldon Deloveri (hodowca: Pani Scott, właściciel: Pani Edlem). W kolejnych latach, małe Bull Terrier pewnie szedł po czerwonym dywanie z ringu. Szereg znanych mistrzów tamtych czasów był dowód, że miniaturowy bull terrier może w żaden sposób gorsze od standardu jakości! Tak, słynny mistrz Vobonnet hiperon, należąca do rodziny Thornley nadal jest rekordzistą w skale jak pies, który otrzymał 25 CC (kandydat na Champions of England). Nowoczesny sukoyrekordsmenkoy jest Mardzhins Mini Ze Mucher (ow. Barrett), który zdobył 29 CC! Historia oczywiście formacja skalna nie byłaby kompletna bez wzmianki o pani Berry (hodowla „Zedbis”, Anglia). Zajmuje się miniaturowy bullterrier od 1950 roku, a jej oddanie do rasy stał się legendą. Nie ma chyba minibul w rodowodzie, który ma przedstawicieli hodowli „Zedbis”.

W 1993 roku Klub Miniaturowe Bull Terrier oświadczył, że jego całe życie honorowym członkiem wielu lat działalności i osiągnięć w hodowli. Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że współcześni hodowcy Miniature Bull Terrier zawdzięczamy tym, którzy zdołali zachować rasę. Idąc dalej, konieczne jest, aby wziąć pod uwagę taką bezcenne doświadczenie z poprzednich lat.

Zdrowie miniaturowy bull terrier

Podobnie jak większość współczesnych ras, od miniaturowych bullterrier mają swoje typowe choroby. Większość z nich są jak choroby, które mają tendencję do swoich starszych braci - standard bullterrier (serce, nerki, i głuchota). Ale, niestety, Minicoy mają własne „osobisty” problematycznych aspektów zdrowia, takich jak zwichnięcie soczewki podstawowej i choroby Perthesa. Uważa się, że problemy te zostały wprowadzone do powstawania gdy skrzyżowano z średnich standardowe bullterrier terierów, takich jak Jack Russell Terrier i Parson Russell Terrier, dla których choroby te są „rodowód”. W związku z tym, żaden z normą szczeniaka z miotu Bull Terrier Miniature Bull Terrier + (tzw interbrednyh wiązań dozwolonych w niektórych krajach) będzie zawsze rozpoznawany jako miniatury, tak aby nie doprowadzić w rasie dodatkowych problemów zdrowotnych. Większość z tych chorób są dziedziczone genetycznie znaczy że wymaga hodowcy rasy jest bardzo ostrożne podejście do doboru par, a przede wszystkim - .. Do zdrowia producentów, w tym weryfikacji ich lepkości do wielu chorób. Jest to trudne do wyhodowania rasy i bardzo ważne jest, aby początkujący hodowca był świadomy odpowiedzialności rasy jako całości i przyszłych właścicieli dzieci w szczególności. Wiedza o przodkach, pilnie potrzebne są ich problemy. Ponieważ puli genetycznej rasy w świecie jest niewielka, co stwarza dodatkowe trudności w doborze producentów. Czasami odpowiedzialni hodowcy są zmuszeni iść na krańce ziemi, aby uzyskać interesujące i najbardziej stabilny dla zdrowia szczeniąt.