Wiąz lub wiązu (Ulmus)

Wydawałoby się, że natura hojnie obdarzone wiązy wszystkie niezbędne do życia. Na wysokości odcinka szybko. Trzy lub cztery lata po posadzeniu - a już pojawiły się wśród młodych lasach. Owoce dać wcześnie. Inne drzewa w rozkwicie w jedynej maja, podczas gdy wiązy już dojrzewają owoce. Owoce, orzechy na lot wyposażonego w szerokie skrzydła. Być może matka natura nawet przesadny. W innych drzew, te ozdoby są znacznie skromniejsze.

W sosny i świerka na małych skrzydeł. W dipterocarp na dwóch skrzydłach i pięciu. W wiązów skrzydła stałego, wszystko wokół zawiązków orzechów. Jako pole w słomkowym kapeluszu. Jak planety Saturn. Wraz z plodik skrzydłami jak mała kluska. Ilma mogą żyć i tłustej gleby i ubogich. Mogą rosnąć na suchej glebie brunatnej południowych stepów. Nawet tak słone, gdzie sosny i pszenica szybko umierają.

Mimo tych wszystkich zalet istnienia wiązów w kraju, o którym mowa. Przetrwa czy nie przetrwa? W ciągu ostatniego stulecia w wiązów spadł wszelkiego rodzaju nieszczęść. Zaczęło się od hobby ilmi. Historia jest ilmomanii. W Doniec Basin w miejscowości Veliko-Anadol w połowie ubiegłego wieku stworzył pierwszy lasostepu. Zasadził las. Wychowywał się zdrowe i silne. Ale to kosztuje ładny grosz. Ministerstwo uznało nadmiernych kosztów. Opalane Forester B. Graff i został zastąpiony przez młodego absolwenta Akademii Leśnej I. Barca. Kora otrzymał ultimatum: albo będzie on tworzyć tanie drewno, las lub zamknięte.

Przybywając w Wielkim-Anadol Burke poszedł zobaczyć graffovskie lądowania i od razu zauważył, że rosną one w różny sposób. Niektóre drzewa wyróżniał się zwłaszcza jej zdrowy wygląd, inne gorsze im w rozwoju podwoiła. Rekordistami były wiązy. Kilka gatunków. Wszystkie z nich rosły szybko rozwinął dużą koronę, szybko zamknął baldachim. Pod nimi było bardzo mało chwast.

Kora szybko zrealizowane. Im bardziej wiązów, tym mniej chwastów. Mniej, mniej pielenie chwastów. Pielenie jest - najdroższe w uprawie leśnej. Graff poniósł ze względu na pielenie. Zrobił je 35 razy! Burke postanowił posadzić jak najwięcej wiązów. W ciągu 10 lat w nadziei, aby uzyskać gęstą, strome jednostronne drewna. We wczesnych latach okoliczności byliśmy na korzyść Barca. wiąz lasy rosną doskonale. Nie wymaga pielenia. Ministerstwo dowiedział się o tym. Zwoływane leśnicy. Poprosiliśmy ich do pójścia za przykładem Barca, umieścić jedynie wiązy.

W wieku dziesięciu lat, przyszedł do lądowania w czasie szybkiego wzrostu. I zażądał tyle wilgoci, że nie jest wystarczająco w glebie. Drzewa zaczęły więdnąć. Zauważając złowieszcze zwiastunów klęski, Kora natychmiast zrozumiał przyczynę wysuszenia. Kazał ściąć połowę drzew, aby dać miejsce innym. W pośpiechu, nie zdawał sobie sprawy, że wiązy ze wszystkimi ich szybkości wzrostu nie będzie miał czasu, aby zareagować błyskawicznie, tak jak na oświetlenie prerii trawy. Step wybuchł w plantacjach. Ponieważ zioła wydać więcej wody niż wiązów, pozostałe drzewa stają się suche nawet szybciej.

Ulmus glabra (Ulmus glabra)

Barca lądowania były niezabezpieczone. Bez ptaków, nie mogli długo przetrwać. Nagle układając gąsienica torzyśniad kasztanówka (torzyśniad kasztanówka). Otwór do gałązek robiliśmy długie pociągnięcia, dotarcie do ogonkach, a nawet zjedzone od wewnątrz. Gałąź złamała się i spadła. Kufry zamienił się gołymi biegunach. Gąsienice zaostrzone, nie wszystkie drzewa. Wybraliśmy wiązy. dąb Nie dotykać. I, na szczęście, rządził Kora dębu ich lądowania.

Od tego czasu, Burke nie obsadzone solidną ilmovniki. Ale leśnicy którzy przyjęli jego doświadczenie, zasadzone lasy w swoich recepturach przez wiele lat. Wymiany nasion, wysłali do siebie w siedzibie wiązów - materiału rozmnożeniowego. Sadzonki wiąz udał się ukryć w głębi oddziałach drevesnitsy gąsienic. Nieświadomie, leśnicy rozprzestrzeniania infekcji coraz więcej. Nawet z drewna kiedy wyciąć martwe drzewa.

Co gorsza w sadze wiąz brał czynny udział zające. W zimie, w lewo bez trawy, przekraczania skośne drzewa, gryzą korę. Ponownie, przede wszystkim kochał wiąz. Tak bardzo, że największa step botanik I. Pachosky w 1899 roku w jednej z głównych dzienników opublikował artykuł "Królik pytanie w południowej Rosji", zając długo nękane przez leśniczego. Przed II wojną światową, były szaleje na plantacjach leśnych na wschód od Wołgi. Gryźli tam przez ponad dwie trzecie posadzonych wiązów!

ILM dokładnie poobijany i Azja Środkowa. Przez wieki ogromne wózki Piasta z krzywych wiązów pni. W XVIII wieku zdziesiątkowała wiązy wzdłuż rzeki Ural. Zachowane królewski dekret o karze Ural kozackiego Ruzheynikova że złodziej cięcia drewna w słabo zalesionych gruntów. Może on też był cięcia wiąz ko swoje wózki.

W połowie ubiegłego wieku, zdecydowaliśmy się stworzyć las w stepy kałmuckich. Opracowaliśmy czterdzieści-letniego planu zalesienia. Otworzył kilka leśnictwa. Jednak sadzenia wyschły. Gleba była soli. Na zasolonych glebach tutaj w strefie umiarkowanej, rośnie kilka drzew. I co, a potem po prostu nie wiem. W pierwszych latach władzy radzieckiej wykonał kilka prób. Ale dopiero po zakończeniu wojny ostatecznie zatwierdzić lesie w stepach kałmuckich. Udało się, bo okazało się, że drzewo, szczególnie odporne na działanie słonej glebie - Elm pinnately rozgałęzione, też, a wiązów rodzaju.

Go natychmiast znać. Crohna kruchy. Liście są małe, jak wiśniowy lub śliwki. Siedzący na gałęzi jak szyte. Gałązki na oddziały rozmieszczone ściśle równolegle jak w linii notebooków. Jest to szczególnie szybko rośnie. Po trzech lub czterech lat, już w lesie. Jednak leśnicy nie podoba. To zajmie 10-15 lat, a korona zaczyna się kurczyć. Wysycha skrawki. Jedna czwarta korona wyschnięcia, po czym połowę. Drewno traci swój wygląd. Traci swoje piękno. A następnie całkowicie umiera.

Berating wiązu, leśnicy zapominać, że podczas gdy rośnie, gromadzi się śnieg. woda wypłukuje śnieg ziemi i odprowadzane z niej soli. Niech drzewo umrze.

Korzeń go i posadzić nowe. Będzie żyć dłużej i będzie również zbierać śnieg i przemyć gleby. Przy każdym nowym wytwarzaniem soli w glebie maleje.

A teraz, kiedy wszystko się skończy tak dobrze, kiedy wreszcie znalazł sposób, aby stworzyć lasy w Semi-pustyni, nad Ilm nieuchronnego nowym niebezpieczeństwie. Katastrofa zaczęła się w 1919 roku w Holandii, gdzie pierwsze wiązy zmarł z nowej choroby, która została wywołana Holendrzy. grafium grzyb - sprawcą choroby - osiedlić się w naczyniach do drewna, który porusza się wodę i ich zatykanie. Na szczycie drzewa zwiędły, a rok później nie było ani jednego oddziału dziennego.

W 1930 roku otrzymał zawiadomienie od Nowego Świata. I tam rozpoczął śmierć wiązów. Po pierwsze, w stanie Ohio, a następnie w Nowej Anglii. W 1968 roku choroba miała charakter masowy. gazeta "New York Times" Pisałem po katastrofie, która uderzyła amerykańskich wiązy latem tego roku, stało się jasne, że kilka lat z tych majestatycznych drzew może pozostać pamięć.

Powody do obaw są poważne. Warto pamiętać tylko historię kasztanowców. Na początku XX wieku nieznany grzyb pojawił się w amerykańskich kasztanów lasów. Drzewa zaczęły więdnąć. Mikologów rozpoczął studia grzyba. Ale nie miał czasu, aby zrozumieć. Wszystkie lasy kasztanowe zwiędły. Przywrócić je do tej pory nie udało.

Holenderska choroba osiągnęła i nasze wiązy. Suche wiązy gigant na ulicach gospodarstwie herbaty państwowej "jutrzenka" w Azerbejdżanie. Choroba rozprzestrzeniła się do pobliskiego rezerwatu przyrody. To już otrzymał pierwszy sygnał: infekcja jest postrzegane w lesie pinnately rozgałęzień wiązu, które zostały uznane za odporne na choroby holenderskiej. Trudno powiedzieć, jak to wszystko będzie dalej, ale choroba została zarejestrowana we wszystkich krajach, gdzie wiązy rosną.

Dlaczego wiązy nie boli wcześniej? Podobno, bo nigdy nie rosły gęste, zwarte lasy. Pojedyncze drzewa w lasach zawsze na przemian z innymi rasami. A może fakt, że coraz bardziej przeszkadzał sobie lasy mieszane? Czy wiązy kasztany los wkraczać? Może i nie będzie cierpieć. Kashtanniki wzrosła odnoporodnymi lasy. Ilma - nie.

Literatura: Smirnov AV roślin Świat: Opowieści saxaul, Nitraria, baobab, brzozy, kaktusy, kapusta, banki, wilczomlecz i wielu innych znanych i rzadkich roślin kwitnących. - M., Mol. Straż 1979