Małpy śmiać i płakać

Wideo: Monkey płacze martwej matki

Podobieństwo niemniej duża.

Szczególnie uderzające nerw z ich znajomości szympansa mimiki.

Szympans - będąc emocjonalne. Wiedzą, jak być szczęśliwy, smutny, czuję gniew, strach, zaskoczenie, gniew, wstręt, ciekawość. Ponadto w arsenale

ich wiele odcieni emocji - przejścia z jednego stanu do drugiego.

Głównym „broń” dla ekspresji emocji - twarz. Ale również stanowić luźno na głowie lub na włosy ciała, dźwięków odpowiadających nastrój też jest integralną częścią.

Wideo: Monkey śmiech

z małpy, które widziałem, wszystkie zły Sultan spektakularne, siedmioletni mężczyzna szympans, kilka lat zawarte w Pracowni Doświadczalnej snu w Moskwie.

Sultan róża na tylnych łapach, ssutulivalsya, fluffs tak, że zaczęły pojawiać się dwa razy, a waddled głośno stomped klatkę. To było preludium. Najważniejsze, aby podążać. Kontynuując stomp Sultan akceptowane wymachując rękami na podłodze, na ścianach zaczęły grzechotka miski, łyżki, zabawki - wszystko, co wpadło im w ręce. I krzyknęłam. Początkowo był to pojedynczy stłumiony pohukiwania. I tylko na wydechu. Potem coraz częściej stało. Teraz głośno „Y-Tak-Tak-oo-oo-uh huh uh huh u” wylatuje z jego gardła i wdech i wydech, sposób, w jaki to się robi przez osły. coraz każdym razem Sułtan wziął górę iw górę, stomped i walił pięściami i ostatecznie osiągając najwyższe noty, wdziera się bolesny krzyk, rzucił się na prętach i potrząsnął ramiona i nogi zmaga. A następnie natychmiast przyszedł finał. Sultan usiadł, zwisające z nóg platformy iz zamkniętymi oczami, oddychając ciężko, opierając czoło kratki. Patrzy na to jakby Deadbeat, określonymi w trudnej roli aktora. W rzeczywistości, był miły i, jak później dowiedziałem, jest poważnie chory. Raz, kiedy zrobił to wszystko przed Ritsey (to specjalnie sprowadzone z Leningradu, aby uzyskać potomność), Miałem zawał serca z nim. Autopsja wykazała, że ​​w ten siedmioletni wielkim człowiekiem był cardio.

Najbardziej wyraziste w szympans na twarzy - usta i oczy. Usta, być może, w innych sytuacjach, nawet bardziej wyraziste oczy. Są duże - na całej długości szczęki, wycięto wiele zmarszczek i fałd i dlatego bardzo mobilny. Czasami wystarczy spojrzeć tylko na ustach, aby zrozumieć, jakie pasje przerastają ape stworzenie.

...Lada patrzy na ulicę przez okno. Znudzony twarz. Nagle wyciągnął usta, natychmiast staje się jak gramofon trąbki. W tej samej chwili z nich leci krótki „Wow!”. Możesz być pewien, małpa zobaczyłem na ulicy coś ciekawy.

Stawiamy szympansy - bliska iz pewnością pion wargę.

Szympansy, zdegustowany, warga curl, jak wybrednego człowieka.

W szympansy płaczą wargi rozciągały się od ucha do ucha i schowany tak, że wszystkich widocznych zębów i dziąseł.

Rzeczywiście, płacz w ludzkim tego słowa znaczeniu, z łez i szlochów, szympansy nie może. Ich płacz - to jest dość silny stopień lęku, który czasami rozwija się w histerię.

Wideo: Monkey walka z kotem

Uwaga, czujność, złość, gniew, strach - wszystkie te emocje, które można zaobserwować w innych zwierzęta. Ale tu jest uśmiech i śmiech ...

Szympansy śmieją się częściej w trakcie gry. Oni lubią się bawić. Szczególnie dzieci i młodzież. Grają ze sobą, z zabawkami. W dzikich szympansów głównym dostawcą zabawek, oczywiście, z drewna. Puste pniaków - doskonałe tam-tamy. Jędrne owoce - kulki. I nawet zmarłych szczur, które mogą przenosić ogona - również rozrywki. Ale przede wszystkim na wolności i niewoli, kochają walczyć i grać salochki.

Aby móc trzymać szczelnie - niezbędna dla-shimpanzenka dziecko. To dzięki wytrwały kończyn może on pozostać na brzuchu matki w pierwszych miesiącach istnienia. Miesięcy do pięciu lub sześciu shimpanzenok już zaczyna podróżować konno, na grzbiecie matki. I w ten sposób przepływ wymaga również chwytających, dłonie i stopy.

Jaki jest ten świat, jak również?

Twarz - zwierciadłem duszy. Ta figura retoryczna jest w pełni zastosowanie do szympansa. Nawet niedoświadczony obserwator, widząc dziecko wyrażenie kagańce-shimpanzenka dokładnie określić, jaki rodzaj emocji mówią, czy on ciekawości lub strachu, zdenerwowany lub bardzo zadowolonych z życia.

Możliwość stać i chodzić na dwóch nogach przychodzi natychmiast shimpanzenku. Podobnie jak ludzkie dziecko, uczyć tych umiejętności potrzebuje pomocy, możliwość powoływania się na kogoś, lub, co gorsza, do niczego.

Dzieci są zawsze dzieci. Dlaczego, na przykład, w oczekiwaniu na butelki z mlekiem nie ssać własnego tempa? Korzyść shimpanzenok spokojnie sięga do jej twarzy.

Być może najbardziej ekspresyjna twarz szympansa - usta. Długi, mobile, wycięcie wielu zmarszczek, zebrane w różnych fałd, na pewno będą uczestniczyć w ekspresji różnych emocji.

Ponadto ekspresyjne gesty i mimika, szympansy występują sygnały dźwiękowe.

Małpa, widząc niebezpieczeństwo, na przykład, emituje wysoką alarmujący dźwięk. Coś jak "Hyo-e". Słysząc go, reszta stada praktykować bezpieczną pozycję. szympansy Dźwięki nie były badane prawidłowo. Co można powiedzieć o mimiki. Studiowanie to sięga do twórczości Karola Darwina. W 1872 roku przyszedł na publikację swojej pracy „ekspresji emocji u ludzi i zwierząt - dodatek do książki” O pochodzeniu człowieka i seks Wybór”. W nim, Darwin, zauważając podobieństwa w strukturze mięśni mimicznych małp i człowieka podobieństw w ich ruchów twarzy, uważany wszystko to za kolejny dowód na pochodzenie człowieka od małpy przodka podobnego.

Klasyczne badania szympansów mimiki w porównaniu z osobą należy do wybitnych zoopsychology Nadieżda Ladygina-Kohts. Opisała swoje spostrzeżenia w książce „Dziecko szympansa i ludzkiego dziecka w swoich instynktów, emocji, zabawy i ruchów ekspresyjnych.”

Zdjęcia szympans osoby ludzkie i dzieci, w różnych stanach emocjonalnych wykonane A. Côte sum, nadal pozostał niedoścignionym.

Wideo: Monkey śmiejąc się jak człowiek

...W lecie 1913 roku, para Kote w małym pokoju w Muzeum Darwina mieści głośny stworzenie w Moskwie. Było shimpanzenok. Yoni nazwał go, i był jeden i pół roku. Każdy, kto kiedykolwiek widział szympansa można łatwo sobie wyobrazić, co kosztowało przybysza inwazji właściciel.

Cały rytm życia, cały harmonogram teraz zostały podporządkowane małego tyrana. Wnęka wypełnione butelki soku z marchwi i garnki z semoliny. Wszystko niejadalne że shimpanzenok mógł jeść, izgryzt, połknąć, aby uciec.

Musiałem zająć przestronne pokoje dla początkującego. Było to konieczne w celu realizacji głównego celu - aby obserwować prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny dziecka szympansa. Dwa i pół roku od codziennych obserwacji - wystarczający czas, aby zebrać materiał stały w faktach. Przez badacza dwanaście lat miał pomysł, aby porównać obserwacje dotyczące shimianzenkom dzienniki dzienniki obserwacji na własnego syna. Blogi zostały napisane w różnych momentach. Yoni zaobserwowano w 1913 roku, ale w 1916 roku, Rudy - od 1925 do 1929 roku. Zarówno dzieci rosły i ewoluowały w różnych momentach, tak że wpływ na siebie nie może. Szczególnie uderzający był fakt, że nawet pobieżne porównanie zachowania obu niemowląt było wiele punktów stycznych. To doprowadziło Ładygin Cotes na idei „przeprowadzenie dodatkowych rzeczywistego porównania zachowania zarówno u dzieci”.

pamiętniki przetwarzanie trwało pięć lat. Starannie przeanalizował każdy protokół stronę, porównywane i wybiera setki zdjęć i szkiców.

Wreszcie można było wyciągnąć pewne wnioski.

Podobieństwo między zachowaniem dziecka i człowieka shimpanzenka pojawiła się niezwykle duża.

Podobne pozy i pozycje, które zajmują obie dziecka podczas snu, wspinaczki i hodby- zarówno instynktu samo rozwinięta, zarówno niesamowicie truslivy- zarówno wolności miłości i zaciekle bronić go, jeśli starają się zamknąć w oddzielnym pomieszczeniu lub poprochnee „pakiet” w ubraniach przed chodzić. Zarówno odżywiają pasję jasne, błyszczące kamienie, tkaniny, wstążki. Obaj kochają swoją nianię, szybko zadowoleni z jej przybycie, zdenerwowany, gdy opuści je, a natychmiast wzrosnąć do jej obrony, jeśli ktoś żartobliwie sprawia, że ​​jej próby.

A jeśli chodzi o mimikę - bardzo duże podobieństwo. Zdenerwowany, szczęśliwy, płacz i śmiech, zarówno bardzo podobna. Zaskoczona zarówno dziecko zmarło z dala walenie serca, drżenie całego i oczy szeroko otwarte. Twarz i ręce dokonały tam mokro. Jeśli nadal będą straszyć zarówno podniosła ryk, który nie miał wątpliwości - jest to uczucie strachu. Jednakże, płacz, shimpanzenok nie rzucają żadnych łez, które naprawdę nie można powiedzieć o Rudy. Ale łzy jako wyraz emocji charakterystycznym czysto ludzki.

są one równie zły. Pouts gniewnie pomarszczona, opieczętowane nogi, walił pięściami, a czasami gryzienie, szczypanie i grożą sprawcy wszystko, co jest przydatny. A nawet wydają się szczęśliwi. Koszt Tickle dzieci lub rozpocząć grę w berka, ponieważ każdy zaczął błyszczeć oczy, usta rozciągnięte od ucha do ucha, a dwie zostały przewiezione do śmiechu, spiesząc się po pokoju, próbując zrobić trochę więcej hałasu i huk. Tylko shimpanzenok zaśmiał cicho.

A jednak, nie ważne jak kuszące byłoby stwierdzić, że „małpa - prawie człowiek” „Nie tylko człowiek, ale nie oznacza człowieka”, badacz doszedł do wniosku, że to

Uzyskać co najmniej emocji. Tak, rzeczywiście, wielkie podobieństwo. Jednak uważna analiza porównawcza psychologiczny z trzech głównych emocje ludzi i szympansów - emocje niepokoju, smutku i radości - „żaden sposób człowiek” badacz wykonane pewny, że ponownie shimpanzenok W podnieceniu shimpanzenok zawsze było nieokiełznana ekspresja i ich ludzkie odpowiedniki. On nigdy nie będzie smutny, ale jeszcze bardziej nie płakał z bólu fizycznego, z sympatii, czy z powodu niepowodzenia w grze, a radość i śmiech zawsze wiąże się z tylko biegać, gry, leczyć. Natomiast w dwa lata Rudy (mierzona pamiętniki) mają często wykazują poczucie humoru. Powodem śmiech niekiedy - sytuacja komiczna. Powodem, jak to było, intelektualistą. Jak dla umysłu, zdolność do zrozumienia sytuacji, aby rozwiązać jakieś zadanie, które występuje w trakcie gry, prawo do kopiowania działań osoby - w tym dwuletnim Rudy shimpanzenka pozostawił daleko w tyle. I dalszy rozwój dzieci poszło, tym bardziej i stał się nie do przebycia przepaść. „Nie ważne jak ulepszone metody kształcenia, aby pomóc im rozwijać małpa może być wniesiona do poziomu trzy letniego dziecka. Wtedy szympansy w każdym razie żadnego postępu. " Taka jest konkluzja, do której przyszedł naukowiec. Ale może się myliła?