Buk (Fagus)

Buczyny postrzegane inaczej. Akademik V. Sukachev wydawał się ponury. Naciśnięcie baryłek masowych. Ashen-szara kora. Zamiast trawy zgniłych liści na ziemi. Writer K.Paustovsky znaleźć buk jasny i świąteczna, "jako bizantyjskiej katedrze. Pnie są pokryte zielonkawym zamszu dokładnie. Fajna omszały Forum na zboczach gór",

Obaj mają rację. Drewno bukowe jest jasny, ponury, w zależności od tego rośnie i gdzie pogoda. Ale zawsze robi duże wrażenie. Skały w nim trochę. Pnie są rzadkie. Korona scalić w jednym namiocie. Następnie Buczyny jak forteca. Jako przedmurza. I dostać się pod jego baldachim może jedynie rzadkich roślin i drzew. Czasami własne pędy umierają zbyt niestosowne jest trudne, kwaśny pościel dla nich - wszystkie rzeczy, które pokrywa ziemię. Wtedy mówimy, że buk - matka, pożera swoje dzieci.

Ale jeśli zniszczyć fortecę buk czy go znokautować całkowicie, nastąpi powrót do utraconej pozycji w najbliższym czasie. Bardzo długi czas. Gdzie lewa ściana lasu żywym, spadają na ziemię trójstronnych orzeszki bukowe, wzrosła dziesięciokrotnie kopię nasion gryki. Skrzydła nie mają nakrętek. Fly like nasion sosny, sto kroków nie może. Falls blisko. Myśliwych trójkątnym orzechami legion: lis, knury, mysz. Jeśli żniwa jest niewielka, kradzież całkowicie. Płyty orzechy do cięcia i garyam nikim. Buk nie posiada swoich sójki, jak dąb. No i ich dziadków do orzechów, takie jak cedr, który niesie ze sobą orzeszki piniowe. Najbardziej, że może liczyć na nakrętką bukowego, odbicia od gałęzi i spadek dziesięć stóp od drzewa macierzystego. Wtedy nie stwierdzono.

Co pięć do siedmiu lat, jest obfite żniwa. Orzechy spadnie deszcz. Jeśli mysz nie znajdzie i skonfiskować zimę, orzechy kiełkują na wiosnę. Dopóki nie wyrastają młode buki i dać plon nasion, może upłynąć 50 lat, a może i 100. Teraz buk może ruszyć do przodu kolejne dziesięć metrów, a następnie trzeba czekać pół wieku, aż nowa generacja będzie rosnąć. I porusza buk: kilka kroków w jednym pokoleniu.

To byłoby tak źle, gdyby tylko te trudności buk i ograniczona. Nie był w naszych czasach czeka na bardziej poważne kłopoty. W latach 40. wyciąć lasu bukowego w Kaukazie Północnym niedaleko Kamishanova Polany. Wood był wielki, wysoki, prawie 40 metrów wysokości. Myśleliśmy, że las będzie odzyskać przez siebie, ponieważ polany pozostawił wiele młodych zwierząt.

Młode zwierzęta pierwszy chory, a potem odzyskuje szybko i zaczął się wspinać. Ale nagle skurczył. Ścinka kupił tego rodzaju, jak dziesięć lat temu. Leśnicy nie tracić ducha, ale cięcia stali sadzenie drzewek ze szkółki. Posadziliśmy każdego roku. Buki i co raz umarł. W niektórych obszarach, posadziliśmy trzykrotnie. I z takim samym skutkiem. W drewna bukowego staje się martwy czerwony, pachniał kwaśny. Cora tyłu, aw niektórych miejscach odsłoniła ranę. Od rana prowadził czarny płyn.

Stwierdzono, że choroba powodująca bakterii Erwin. Martwica buk - choroby, która powoduje, że bakterie, - od dawna znany w Europie. Pierwszy usłyszeliśmy o niej w Niemczech w 1890 roku. Buk cierpiał martwica nie każdego roku. Ale coraz częściej. Początkowo choroba dała o sobie znać w 10-15 lat. Następnie pięć. Potem niemal co roku.

Niemcy rozprzestrzenił się do sąsiednich krajów, a teraz trudno jest znaleźć miejsce w Europie, gdzie nie znalazł buki z potężnych zwiastunów zagłady: mokre plamy na skorupie i kwaśny zapach fermentacji. Jesteśmy zbawieni buki i za granicą. Ameryka Północna doznał losu Europy. Wytrzymały łodygi i jest tak szybko niszczone, nawet drewno na opał nie jest konieczne.

Przez długi czas nie mogliśmy znaleźć przyczyny. Sin na ekstremalne zimno, suszę na zmęczenie gleby. Ale buki kurczy się nie tylko w suche i mroźne, ale w większości normalnych lat. Radzieccy naukowcy zauważyli, że skurcz rozpoczyna się wczesną wiosną, a jeśli nie skurczyła buk wiosna, potem lato nie jest stracone.

Las, lub buk zwyczajny (Fagus sylvatica)

Ale dlaczego Erwin zaczął wykazywać ich szkodliwego działania na świecie już teraz, nikt jeszcze nie otrzymał odpowiedzi. Oczywiście, wpływ zakłóceń leśnej. W Niemczech były wycięte dawno temu, i nie pojawiła się choroba. Zaczęliśmy wyciąć bukowego w 30s. Mniej więcej w tym czasie, i to słychać na martwicę bukowego. Próbowaliśmy zmienić sposób kabinę. Hack jest nie całkowicie, ale wybiórczo. Ale, spadanie, drzewa, pasą się za zdrowe. Rany na pniach przekształcony bramą dla bakterii.

Co gorsza na głowę upadły buk innego nieszczęścia - jeleń. Rezerwy, które chronią jelenie, te zwierzetami pożerać młode buki, konkurując z myszy, które gryzą korę z pierścieniem podszycia i zniszczyć go. Na Krymie, jeleń był mnożony tyle że buk może całkowicie pozostawiony bez sukcesji naturalnej.

Jeśli przeniesiesz się na półkuli południowej, tam i wtedy z lasów bukowych, rzeczy nie są genialne. Istnieje rosnące inne buki, południe, z Nothofagus rodzaju. Evergreen w Nowej Zelandii, w górach Nowej Gwinei, w górach Patagonii. Tuż na skraju Ameryki Południowej, w pobliżu Cieśniny Magellana, buki zrzucają liści. A to jeszcze nie wszystko.

Najwybitniejszym z Nothofagus - czarny buk. Mocne, wysokie drzewa 30 metrów pozostawia w przeciwieństwie do naszego Bukama, małej premelkie jak borówki. Na początku lata, gdy czarny buk kwitną, korona okazuje czerwony z wielu małych kwiatów męskich z czerwonymi pręcikami. Wydaje się, jakby jego szkarłatnych promieni światła zachodzącego słońca.

Drugi Nothofagus, srebro buk pozostawia niewiele większy, trójkątne. Na gałęziach nagromadzonych warstw. Pręciki żółte kwiaty. W czasie kwitnienia drzewa jakby pokryty mlecze. Orzechy są podobne do owoców naszych buki mają tylko swoje małe skrzydełka. Jednak żadna korzyść Nothofagus skrzydeł nie przynoszą. I orzechy odbijając się od drzewa do tych samych dziesięciu krokach, że nasz bukowych.

Lasy te są dzisiaj nadal są, ale oni już należeć do wczoraj, należą do przeszłości. Jak ruinach dawnych zamków, stopniowo się uszkodzi. I mimo, że wokół żywych drzew i sadzonek nadal występują w niektórych latach jest ich dużo, ale nie przetrwać następnej wiosny. Tak piszą o południowych buki świadków z różnych lokalizacjach: w Nowej Zelandii, w górach Nowej Gwinei, a nawet z Ziemi Ognistej.

W marcu 1959, w południowych regionach Chile pozostawiła specjalną wyprawę. Było kilka ekologów z różnych krajów. buczyny były badane przez pięć miesięcy. Wyniki nie przyniosły komfort. niszczenie lasów potwierdzone. Przyczyn było wiele. Niektóre niewyjaśniona. Inni czekają na odkrycie.

Pierwszym winowajcą uznała zimny Prąd Humboldta, który biegnie wzdłuż zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej. Z nieznanych powodów, odsunął się od kontynentu. Staje się włosów. Mniej opadów. Mniej śniegu. Więcej pożary. Teraz lasy płoną tygodni. Gulasz żaden. Gasi deszcz. Nothofagus fire die łatwo. Przywrócone tak mocno jak my.

Drugim winowajcą - zające. nie mieli wcześniej. Potem przyniósł z Europy. Jak tylko pędy pojawiają się pod drzewami Nothofagus, skośne je natychmiast przycięte. Czy ich nie zatrzyma, a owca, i innych zwierząt. Można nosić ptaków nasion, ale w żołądkach orzeszki bukowe są trawione szybko. Może jakieś zwierzę, i pracuje na rzecz południowej Bukama, ale nikt nie ma, że ​​nie jest zgłaszana. Nawet największy na świecie specjalista w południowej Bukama prof C. van Steenis z Holandii niedawno przyznał, że informacje o tych wypadków drzew zbyt mało ...

Ostatnio w Nowej Zelandii ogłosił, że przygotowują się masowy wyrąb lasów notofagusovyh. Pomyśl zastąpić je bardziej opłacalne lasów sosnowych. Czy warto? W pewnym momencie, zbyt usunięte z lasów bukowych w Saksonii na co rosły powoli. Pozostawiając tylko szybko rosnący świerk. A następnie świerk same zaczęły się rozpadać. Gleba bez buk zbyt chude. W tym samym piśmie w rodzimej Nowej Zelandii. Sosna - cudzoziemiec. Czy jest sens do prowadzenia obliczeń na sośnie? Czy nie lepiej szukać przyczyn notofagusovyh katastrof? I nie wydalić go z lasu. Czasami te powody są bardzo proste i nie myślimy o nich.

Oto, na przykład, niedawno znaleziono w Armenii. W północnej Armenii nie znaleźliśmy buk runo w najbardziej wilgotnych lasach górskich. Znaleziono: górna warstwa gleby do zatrzymywania wilgoci tak chciwi, że buk runo zmarł z powodu suszy! Aby sprawdzić, czy usunięto w lesie humusu cegły grubości. Były kiełkowanie buk. Gdzie nie było murawa do jesieni połowa przeżyła. Gdzie darń została usunięta, wszyscy zginęli. Zabity przez suszę ta mokra murawa, z którego woda może wycisnąć!

Literatura: Smirnov AV roślin Świat: Opowieści saxaul, Nitraria, baobab, brzozy, kaktusy, kapusta, banki, wilczomlecz i wielu innych znanych i rzadkich roślin kwitnących. - M., Mol. Straż 1979