Sierżanci, Mowgli, giga ...

Wideo: Srebrny jig 2016. 19 marca. Iżewsk

Lecimy przez powierzchnię słonecznej ujścia przy lekkim duraluminium „Obyanke”, z łatwością unikając nadjeżdżających łódź na krzakach rzadką kamysha- motorówkę jednocześnie delikatnie pochyla się na prawo i na lewo, tylko nesbavlyaya udaru mózgu, a ja, leżąc na swoim nosem, konieczne jest, aby zachować zaobramlenie szyby, aby nie wypaść za burtę prozrachnuyunoyabrskuyu w wodzie.
Wiem, że łódź z nas waży nie mniej chetyrehsotkilogrammov, ale sorokasilnogo „Yamaha” to drobnostka, a dudnienie silnika z gluhimrovnym przesuwając ją dalej i dalej, to jest łatwe i prawie neoschutimoprorezaya wyposażony w ostry nóż Deadwood plamy podwodne trawy.
W łodzi było nas trzech: ja, właściciel „Obyanki” Wowa łotewski i egoshestnadtsatiletny Vitalka bratanek wuja pomóc rybnompromysle. Brałem „dla firmy”, zapraszając poblesnit szczupaki, więc wędkarstwo kaksegodnya w harmonogramie ma godzinna przerwa i pół lub dwa. Eton nasz pierwszy wyjazd razem, ostatni raz złapany czterdzieści vosemschuk od funta do trzech, podzieliliśmy je szczerze, a występ, prishedshiysyana dzielić moich towarzyszy - oprócz głównego połów, który onivyputali z ich sieci, - nie pojawił się zbędny.
Doszedłem do bagna polować i żyć w opuszczonym kołchozie dom gdekogda coś przechowywane owies dla koni i gry w bilard, a teraz nochyucherez pustych otworach usłyszeć wycie w okolicznych trzciny shakaly.Dobratsya tutaj może tylko motorówka, że idealnie pasuje do mnie , takkak eliminuje zbyt tłoczno społeczeństwa. Mam wystarczająco Wołodia, który wspiera moje połączenie do cywilizacji przyniósł z farmy Pomeroy potrzebują soli do peklowania produkcyjnych, chleb, papierosy i ... trochę więcej Lichty. Polowanie dni w tygodniu, trzy soboty, niedziele iponedelnik, a te dni utracone w Meadowlands z pistoletu, schiplyuprinesennyh z poranne i wieczorne zaświta kaczek i gęsi, a następnie zasalivayuih w folię pokryte dziurę w ścianie domu.Wołodia, przybył tam, aby mnie odwiedzić, gdy podoba mi historię lub żart lokalnego folkloru. Jego wystąpienie jest kwiatowa i kolorowe, a historia jest gorąco i gesty, aby zabić go to absolutnie niemożliwe, ponieważ jest to prawie niemożliwe, aby powiedzieć coś do niego. Vovk natychmiast wychwytuje każdy temat na mnie, a kiedy staje się jasne, że zna ją lepiej, pełniejsze i, co ważniejsze, określa jaśniejsze i bardziej interesujące. Nie jestem obrażony, ale raczej słuchać jego „wszystkich uszu”, wiedząc, że w moim sercu, że bez względu na to ile Żyłem-proohotilsya w trzcinach i ujściach Azowskiego gładsza, będę nigdy nie będzie w stanie stać się „lokalne”. I następnym razem jestem zaskoczony niektóre odkrycia dokonane mi Wołodia, odpowiedział gogle fun oczy, wstrząsa czołem loki żywicę i krzyczy mi w twarz: „To ja tu jestem rodyvsya! Rodyvsya i podniesiony, ty słyszysz, albo „Raz przepłynął ujścia - wywnioskowałem, od czasu do czasu na linii skurczonej trolling szczupaki ?; Vitalka wziął zdobycz bez podsachka, ogłuszania ryb obok „trzepak” - tylko na złom przyczepności na łopatą; Wowa popchnął łódź długi oar szóstą, zręcznie toczenia i hamowania w odpowiednich miejscach. W pobliżu stoi duży dom piżmak. Spojrzałem
- dobrze, jak chaty chaty nie jedyny już widać w środku ujścia. Wowa i skinął głową w jego stronę i powiedział: „Od Bacha jaka chaty Ondrushka Zroby własnością! całe i Zborowie Busha srizav ". Spojrzałem - dokładnie. Nie mogę dokładnie powiedzieć. Po drugiej stronie ujścia - krzakach cattails i piżmak chaty - również w środku buszu.
Tylko krzak, to nie: lewy mu dużo pniaków, wyciąć zęby Muskrats. A z łodyg domu jest zbudowany - jak niewielkim wzgórzu w środku ujścia. I podobnie jak Vovk nazywa zwierzę - nie piżmak, nie szczura i Ondrushka.
Innym razem, może nawet w tym samym dniu, kiedy złapany był już przyzwoity szczupak i karp, coś nagle zmienił się wokół: ciemny raz w niebo, woda prowadził niewygodne tętnienia ostry fala twarze, moje odlewy wielokrotnie udowodnił puste, kołysały się wokół łodygi trzciny cukrowej. Wołodia raz wyciągnięta, skłoniły jego długie wiosło od ujścia lepkiego dole, a patrząc wokół ujścia przez trzciny, głośno, niektóre skazane entuzjazmem powiedział: „Och, zagudi-ilo topnik!”
Słuchałem i myśli, musi być taka sama. Przy tej okazji można było powiedzieć: „Zwroty dużo pogoda jest coś idzie źle”, „wiatr wydaje się rosnąć”
- ale te słowa byłyby powszechne i bez wyrazu, a Vovk powiedział tylko dwa słowa - i dodać do nich nie ma nic ... Stroiki, aby
było cicho i leniwie wiggles topy teraz unik w bok i hałaśliwe skojarzonego niepokojące dudnienie. Rzeczywiście: topnik zadzwonił ...
Wracając z soboty utryanki, doszedłem do znanych skrzyżowaniu utworzonych przez starych koleinach ciągnika Namyatov w trzciny zmechanizowanych pasterzy kołchozie martwy, gdy w świetle o czymś toru błysnęło, potem znowu, usłyszał trzask łodyg i przestrodze sniff wzywając świń. Przede mną wsunął dzik małą rodzinę. Słysząc prosiąt było nie więcej niż trzy. Regulacja na ramiączka z plecakiem, w którym leżał potrójne kryakovyh belolobik i wszedłem do domu.
Tam czekał Wołodia z Vitalka. I parzonej herbaty na kuchence gazowej, i powiedział jej o „obrzydliwe”. Powiedziałem świnia wiele lokalnych beat, mimo zakazu?
- Tak! - Rzuciłem się Vovk. Jego ojciec był znany jako doświadczony kabanyatnikom, a obiekt jest bardzo blisko Vovka. - Wcześniej Bily znać ich galop! A teraz - jest, oczywiście, ale nie aż tak. Jak sprawdzić rozpoczął, więc natychmiast zaczął bić mniej.
- To znaczy - kto sprawdził? - Nie rozumiem. - myśliwi, policja?
- Że jaka policję! - Wołodia roześmiał. - Yaqui gry strażnicy tam! Cola zaczęła sprawdzać na tym, że ... spróbuj Jak-hynilez, okay?
- I ... no, oczywiście. Więc co?
- Że proveryat sho - następnie do kosza, a następnie Tsei ... - machnął Vovk.
- No, jak - w rzeczywistości przypadki są lub były? - po jego pustą filiżankę, zapytałem. - Choroba jest coś takiego, że ...
- Więc jaka Tobi udowodnić ... - zdjął czapkę i żywicy porysowana kręcone włosy, on odpowiedział. - Oś Yak-poihaly my na ciągniku, Nabil ich kawałki, prawdopodobnie, sem ... Cóż, wybierając własne wieprzowych Taku ciekawe dziewięćdziesiąt funtów, sam fakt otviz do chaty, aby wyciąć wszystkie ... A potem raz jaka susedka priyshla , shos jej treba Bulo, ne pamiętam - do Zhinkov shos. I zdobyliśmy stacja pierwszej pomocy działa feldsherom. Och, Kazhe, pidozhdyt yist, ja wezmę proveryu. Manny pokazał sho treba otrizal go z maskary, wziął za skokoto HRTEM zaproszenia. "Och, - Zhinkov Kazhe - wysoka Wołodia vybrose mięso vono zarazhono". Cóż, ja kazhu Luda: "Chodź, Manny buliony rebryshok" A-i ta-ak podlewania dobre! Oś i wszystko.
- Nic? - spytałam z zainteresowaniem. - dwa trzeba gotować powiedział godziny, po czym można ...
- Trzy - kategorycznie powiedział Wołodia. - trzy godziny - i żadnych problemów!

Tuż za mój dom zaczął - czy w dalszym ciągu możemy powiedzieć - Smooth. Kilka drzew poluzasohshih wyciągnął z trzciny nagie gałęzie w kierunku nieba. Górna część korzeni były odsłonięte, wykopany w ziemi świnie, kanałów metr od powierzchni są całkowicie beskorye, wygładzone zwierzęce stron. Ale kiedyś były kwitnące, drzewa owocowe ... Wspomniałem o tym Wołodia, a on po prostu odpowiedział: „Svyni ich zily. Yaki Dobrze raz śliwek na ich Buly ... "
Gdy liczba dni od pięknej ciepłej pogodzie przeszedł do piętnastu czy nawet więcej, i podzielali ten pomysł z Vova, uśmiechnął się i dał innej tyrady jego dźwięczny głos, „pogoda pogodę, zalane Toby podłużne zęby aż azhut!”
U ujścia, gdzie jego bratanek Wołodia umieścić w Internecie, nasza łódź nigdy nie był jeden. Odległość pokonywana, podnoszenie mgła, vysokoskuly „Progress”, maczuga z zarośli nagle zaczęli zbliża głowami innych rybaków. Vovk nigdy nie dał wygląd konkurentów nienadzorowanych dla pary z Vitalka komentując każdy fakt ich odkrycia.
- sierżanci, myślę ... - Wowa patrzył na rysunku w trzcinach. - Albo Mowgli?
- To jest, oczywiście, Mowgli, wujków VOVES, ty chi ne bachite Chi Sho? - Vital zaskoczony.
Ostatnie słowa dotknął Proud wuja, i zaczął wrzeszczeć, spychając szósty energiczny niż zwykle:
- Że tutychki obcięty bachiv, cola ty szczelina ne rodyvsya Vital!
Czasami łodzie mieszkańcy pop-up na krótko do wymiany informacji, jest ona zwykle towarzyszy znanej przetaczania płynów dużych potraw w mniejszych pojemników. Więc mam wiedzieć prawdę, bez jakichkolwiek formalności i sierżant, a Mowgli. Początkowo nie było insygnia i skąd chłopaków było takie przezwisko, i pozostaje dla mnie zagadką, ale Mowgli jest bardzo podobny do „prototypem”. Kiedy wróciliśmy jeden dzień ujścia jest szybko zamiatanie przez kanał, sformułowane po obu stronach ściany trzcinowej, za następny zakręt zobaczył łódkę z silnikiem utonął. Wołodia gwałtownie zwolnił, a wkrótce motorówka boki ścierali. Motorówka z „trąba powietrzna” było dwóch chłopaków, jedno spojrzenie wystarczy, aby zrozumieć, że jeden z nich - Mowgli. Ledwo udało się powstrzymać uśmiechu. Niskorosłość ciemnowłosy facet o twarzy typu azjatyckiego wlewa się do dwóch małych filiżanek resztki wódki z butelki i wyrzucił go za burtę.
- Witam, Wowa! - przyjazny i spokojny, wyciągnął usta w uśmiechu.
- Witam koldyryam! - krzyknąłem z powrotem naszego sternika. - dom Che nie trzeba, tak? - To bardziej zabawa niż zwykle, ponieważ nawet przy ujściu kilkakrotnie „pogarsza” z niewoli z butelki.
- Och, Wowa! - machnął drugi - kompletne przeciwieństwo Mowgli, duży, pijany, dobroduszny i nawet okulary z przyciemnianego szkła, wykonane jego wygląd trochę inteligencji, więc z zgodzie z obrazem miejscowego rybaka, kłusownik. - I mamy, że kolej przechodzą ...
- Więc jaka sukces? - Nasz Wujek Wowa był sposób mówienia, jakby jego towarzysz był trzysta kroków od niego.
- To jaka, jaka ... dwadzieścia, dwadzieścia pięć kilogramów na dzień, a wszystko Wowa - machnął Mowgli. - I bach oś - wiosło malejąco Sedney szczupaki Yak - skinął na ryby do siedmiu funtów, która leży na dnie Baida. - A Tsey spyning scho wydawałeś - no cholera my nie vpoymaly ...
Mowgli schylił się i wyciągnął z łodzi gruby kij bambusowy z niebieską taśmą przywiązany pierścieniami z drutu i domowe starych, składane, na które zardzewiały tee uzależniony „łyżka” z wielkości dłoni. żyłka gdzieś „Zero sześć” smycz z grubego drutu miedzianego. Prawie wiek jaskinia. Aby nie wchodzą burtę z śmiech, że wyjął z butelki z tworzywa sztucznego komory nosa albo beczkę resztami alkoholi mówiąc:
- Ta przynęta na głęboką wodę w ujścia potrzeba łatwe, oto jak to zrobić ...
- Że sho je rasskazuesch - rozległ się śmiech Vovk. - Dobrze Vona dziki Luda! Powiedziałem im, jaka, możemy złapać minnow, więc wygrał Tsei spyninh otyskaly des - dumaly nalovlyut jak dobrze, yeah! Pike teraz vumnye zaczął, chłopcy - nie to, co sho!
Jako przekąska Mowgli pociągnął w wielkim tłustym Taranco, cięte nożem i pokroić płetwa grzbietowa ryby na drewnianym siedziskiem. Kiedy rozstaliśmy, za kierownicą naszego motorówką musieliśmy siedzieć trądzik, ponieważ nagle zapyanevshy Wowa zaczął pisać na „Obyanke” takich obrotów, które niemal zderzył się z brzegu. Vilnuvshaya łódź złapany Broadside trzciny ściany, a obecnie poleciał mocny bąk, rozpaczliwie machając skrzydłami i koszenie złowrogie oko na nas.
Przy innej okazji, moi towarzysze stracił telefon komórkowy. Wypada go do wody Vitalka - komórka po prostu wypadł z kieszeni, gdy stał na dziobie łodzi, pchnął szóstego, manewrując w regularnej siatce. Znając temperament Vitalkinogo wuja, spodziewałem te maty, które jeszcze nie słyszał, ale, ku mojemu zaskoczeniu, Wowa zareagowały na utratę telefonu komórkowego jest bardzo proste, bez emocji, a nawet coś tak filozoficznie. Następnego dnia po stracie, powiedział:
- Zhinkov vchora Kazhe mi: „Wołam cię, nazywając i wygrał mówiąc, że abonent jest niedostępny” - Zaśmiał się. - Powiedziałem jej i kazhu: „Yaky gdzie dostępne, cola wino na dole lezhit”! To jest głupie kobiety, będzie robyt sho ...
Ale kiedy wyciągnął bardzo catchability przynętę, meppsovskuyu gramofon, dwóch rybaków były zdenerwowany na serio i pół godziny próbując zobaczyć lśniący kawałek metalu na dole, w miejscu, gdzie spadł - podczas rzucania smycz złamał. Wowa i wreszcie uspokoił tylko kiedy został przywiązany do rusztowania podobnej wielkości, ale z drugiej strony, żółty, kolor przynęty złapać szczupaka godnej dosłownie na następnej obsady. Do tego czasu, wyjaśniłem mu, nigdy, jak sam przyznaje, nie trzymać wędkę w ręku, że podczas połowów z przędzenia dużą rolę, między innymi, odgrywa kolor przynęty, a kiedy moi tylko platerowane biało-czerwony „Mepps” błysnął w locie swobodnym i utonął przed naszymi oczami, Vovk nie zadzwonił do mnie jakieś złe słowa tylko z grzeczności. Bombki, które w oczach próbowali na zębie ponad sto szczupaki, haniebnie zawiódł w dywan leżący na dnie roślinnością ujścia. Pokazałem Vovka postrzępiony koniec smyczy, starając się w pewnym stopniu do zwalniają siebie część winy za utratę i postawić się genialny gramofon „Kolonell”, podobny do zaledwie poprzednich wymiarów. Jednak na jej ukąszenia były nie mniej niż utonął przynęty. Wszystko poszło jeszcze bardziej wesoły Vovk powiedział: „Ach! Shaw beat, czerwone Sho Sho Zhovta - zdes Zwycięstwo w okrojonej Bere "!
Popychanie „Obyanku” szósty na trawiastym ujścia, Wołodia miał czas, aby zauważyć odległości strzelisty stado gęsi, ukłon w stronę oddalającego łodzi lysushnye stadko „Och, on bele siarki poloskayut!”: „Na Czarnym tikaet”, krzyczą na jego bratanka, gdy wziął obok innego szczupaka: „Cóż, SHO jego powierzchnię, Vital? Bić treba i polana win „- i zwracając się do mnie, nie zapomnij powiedzieć:” umieścić smyczy dobro hoch? Spójrz, Schaub ne gryźć, więcej perervetsya ponownie ... "
Zapytałem, gdzie stawia barka, wiedząc, że gospodarstwo ihnem, jak również w innych osiedli nadmorskich, wiele rybacy nazywają w stoczni tuż motorowych. Wołodia roześmiał: „To mam wąsy następny! Prosnuvsya, poślizgnięcia się z łóżka - i prawo w kajaku, ciągnąc silnik - i piyshov! I myślisz ... yak "
Aquatic roślinność, wszystko tam pondweed, kasztany wodne i Kushiro z tinoyu Wołodia nazywane krótko i jasno: „ropa” z akcentem na ostatnią literę lub w liczbie pojedynczej - „ropa”, jeśli to było, powiedzmy, zwisające na haku trawie. Różnej wielkości okna czystą wodą wśród zarośli nazwał pleschukami, od słowa „Pleso”. Popychanie fachowo, a następnie rozproszenie łodzi poślizgu Rogozova skoczka, a następnie zwalnia z otwartej wody, aby dać mi połowów na następny „okna”, powiedział: „Oś tutychki przyjść. Pike zdoorovaya kosztować ropa, Baciu. I powiedzieć jej prosto przez pleschuk blesnu pidzuby pidvody”. Prawie zawsze widoczne atak szczupaka - przechwytują błyszczącymi stalowymi zające w czystej wodzie z pudełka trawa Edge owalny stożek fal, potem następuje surf and splash na linii i zaczął chodzić drapieżnika toothy.
Część Vovkinogo „biznes”, oprócz sprzętu sieciowego, był połowu krabów. Ponadto zajmuje się produkcją i sprzedażą rakolovok, które w gwarze nazywa się powodem mormyshkami. Załoga na łódce stawia w średnim dwieście pułapek przewód przymocowany w długich kolejkach, zwany lawy. Znany pod silnika przy małej prędkości, z jednej strony kontrolowanie łodzi, a drugi vyshvyrivaya burtę pojedynczo ułożone na dnie łodzi w stos wstępnie pobierana ze świeżych ryb „przyrządu” i kontroli napięcia kolanka uciekających do słupa wody, Volodya powiedział
- giga na mene Zhinkov szatę. Moja Dilo - obespechenie: pierścionki, delyu, dostać to, se ... przyrządzie w czasie, trzydzieści lub trzydzieści pięć rubli.
Odyn euro krótszy. Konkurenty jest oczywiście ...
Poprosiłem podczas sprawdzania rakolovki? Vovk skrzywił niejasno:
- To Coke jaka ... dwa dni później. Po próbie. Lub może być nedilyu. Te następne dni budemo łamiemy, pobachim: Boudet sho, ne ... Boudet Cola poczucie NEMA, Oderwij ich Tak, aby druge misto Kinema.
W niedzielę utryanki I przyniósł mocny gęś. Szary, oczywiście, bo w naszej części wielkiego gęsi - to tylko szary. Bean, nie może być znaleziony lub jest to bardzo rzadko, że już od wielu lat, nikt nie dostał. Kanadyjski, Barnacle gęsi - spełnione, ale fasola gęsi, gęsi koltsenos - nigdy. Choć w historii tego Kuban Bean Hunter latać często samotnie iw parach, ale to tylko dowodzi, że wielu kolegów z pasją „z pętli”. A poza tym, to było zbyt dźwięczne słowo - „Bean” nie jest czymś, „szary” - nieskończoność słowo, ale tylko szara gęś jest największym wolno strzelać. Na zawsze w niedzielę rano mam tylko ten jeden gąsior. Usiedli przy ujściu dużo, ale jestem od krawędzi trzciny mogli oglądać tylko ptaki blisko brzegu ujścia, nie usiąść i zdjąć z niego, aby odwrócić się wcześniej. Wiatr okazał się bardzo dobry dla mnie kierunek, a ptaki podniebne muszą mieć do mnie wpadać, ale odległość do nich jest nadal bardzo wielki, i wzrósł w stosunku do wiatru ze mną do nich jakiś czas latające gęsi tylko na mnie, więc jestem gotowy do fotografowania bez konieczności uczucie przycisk bezpieczeństwa, gładko i równomiernie, ale gęsi przeleciał nad Cape, a ja tęsknie spoglądał na odległe sylwetki. Trwało to cały ranek, bez rezultatu. Bo nie strzelać do kaczek, nie chcąc przeszkadzać Posiedzenie gęsi, choć kilka razy w ciągu kryakovye głowa pronosiliy i krasnogoloviki.
Stopniowo przede mną ujście opróżniania - gęsi, a także pływać z nimi łabędzie, krzykliwego ogromnej, rosnącej wody, przesuń w prawo. Zdając sobie sprawę, że jest to unlikely'll zrobić nic, szedłem też w ujścia na bok, starając się nie czerpać wodę do butów. Ptaki przeniesienie znowu, jak widziałem w dość rzadkie trzciny, jestem uparty i nie miał nic wspólnego wspinania skrajem nich, i to trwało dwie godziny. Obok mnie przed trzciny hałasu uciekł do wody czarnych kormoranów, bąki zdjął kilka razy, ja podkradał krawędź trzciny, aż zdałem sobie sprawę, bezsens niego. I wtedy stało się coś, co jest punktem kulminacyjnym wielu polowań.
Prawie wszystkie gęsi poleciał w zasięgu wzroku daleki, niewidoczny dla mnie koniec ujścia i zarechotał głośno tam, zapraszając ich do przyłączenia się do nowego pakietu od czasu do planowania czasu z dużej wysokości. Większość z gęsi było belolobikami, Kasari jak są one nazywane tutaj, ale wśród nich dźwięczne i cienkie głosy słyszał gardłowe okrzyki szarości.
Nagle, patrząc po raz tysięczny w ujściu rzeki, widziałem parę gęsi biegnących wysoko nad wodę prosto na mnie. I zdałem sobie sprawę, że minęło już punkt, w którym dziesiątki gęsi rano odwrócił się w prawo. Wiele, wiele gęsi odwrócił się teraz, że wyjechał do Cape Reed, a teraz nie krzyczy, śmieje się ze mnie, amatora i leniwi, bez przebranie chwiejny wokół ujścia.
Ale te dwie szare odwrócił się i poleciał prosto, chociaż nie było, oczywiście, nie głupsi od swoich towarzyszy. Bagnet strzelać nie zrobiłem, to było zbyt zawodne strzał, podniósł karabin, gdy gęsi właśnie pokazał mi stronę. W czasie ptaki strzał był już nad trzciny i chciałem ja nie miałem czasu, aby strzelać, gdy lecą nad wodą. Pośpieszny i pewnie dlatego pierwszy strzał wyszedł jakoś zmięty niepewnie. Gus spadł lumpy i spuścił głowę i udał się na stycznej do podłoża. Z tej drogi będzie zderzenia z trzciny pięćdziesiąt jardów, a może sto, a ja prawdopodobnie stracić, dublet wyraźnie zawiodły i musiał strzelać drugi na tym samym gęś. Upadł pionowo dwadzieścia kroków. Znalazłem to łatwe - duży ptak leżał nieruchomo w górę jasnoszary brzuch w zalanych rzadkimi trzcinami.
Wyjąłem koronki z pętlą na końcu, rzucił je na nogach i szyi szary, wyrzucił go za plecami, jak ptaki są na polowanie, i wrócił mu szwy trzcina skrzydło.
W tym dniu, z jakiegoś powodu byłem bardzo zmęczony i nie obsługiwać produkcję i gęś wisiał wyżej na słup krowy jednoroczne kilka kroków od domu. gęś jedli nocne szakale.
Wołodia przybył rano, usłyszał o tym, powiedział z sarkazmem: „Shaw, myśliwym? Pomógł Toby susedi? Chi je pomógł? „Miał napić się herbaty, opowiedział inną” historię malenku „życia.
- Czy mamy Godfather raz w naszym lymani ahany. Przez Deng poihaly proveryat. I oto - sydyt Krasnyuk Odyn! Że pielęgniarka z kawiorem! Vtaschily to - obok szczeliny Sharan sydyt dwanaście funtów. Aha, i Dilo. Cóż, sho sądzisz - Tico wyplątać stali, patrząc - Bayda LetIt, inspekcji rybołówstwa! Treba tyka, a my mamy win z siatki zaputavsya shtob win spali i NEMA nóż! Cóż, mogę rasputuyuyak, wygranego jest coraz bliżej, bliżej ... znowu! Baciu - Won zbyt setku cieniowane, zaputalys. Ale w ich otwierania, ponownie wygrał w historii - i do nas. Jestem chrzestnego okrzyk: „pozbywania rybę” Vin wydobył jesiotra - i za burtę. Sharan wystarczy rzucić Tico, a wygrał nam krzyczeć: „Stop, nie wyrzucaj potrzebę ryby!” Cholera, dżuma ... Splyalis, zrazić je w świecie. Wydaje - do cholery emisji Krasnyuk? A ja: „To sho nie można krzyczeć wcześniej? Kto wie, że sho Sedney umysł ... „przypadek Otaki - gotowe Wołodia nawet nie historia, a także - epizod z życia rybaków.
Lecimy przez powierzchnię słonecznej ujścia na motorówce, który jest łatwy do pchania silnik japoński, z małą rolkę z prędkością jedziemy wokół krzewów Ożypałka, ale w znanym miejscu nie włącza sprawdzonego miejsca szczupaki i zejść szerokiego korytarza w krzakach, chodnik, który prowadzi nas w inne ujście, za który jest inny i bardziej ... Wołodia dzisiaj postanowił wziąć mnie do nowych miejsc, w których nigdy nie byłem, ale ... mogę radować tylko na to.
I.Alohin

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne