Spitz Historia w Rosji

Rosja może być słusznie uważane biradlike domu do różnych ras psów. Prawie wszystkie narodowości żyjących w rozległych północnej tajdze i Cesarstwa Rosyjskiego, przy użyciu różnych husky jako uniwersalny asystentów, którzy służyli ludziom do ochrony domów i zwierząt gospodarskich na sarny pasące się na polowania, do transportu towarów, pielęgniarek dla dzieci.

Niestety, wielu rodzimych hodować psy biradlike zostały utracone. Niektóre z nich są zawarte w wygenerowanych gatunków roślin domowych Laikas (Karelian, rosyjskim Europy, Zachodniej Syberii, na wschód syberyjski), z drugiej - zostały wykorzystane do stworzenia znanego Samoyedic Siberian husky.

Nenets reniferów Kid-skin - aż do, niestety, mało znane, mimo odwołania wizualnej i ciekawych cech charakteru. Owczarek rosyjski północ, do niedawna były pomijane hodowców. Rasa powstała wiele wieków temu. W trudnych warunkach północno-pasterzy przyniósł psa pomocnika, który mógłby skutecznie przezwyciężyć trudności związane z istnieniem ze stałym braku żywności i mnóstwo pracy. Tough wpływ na dobór nienieckiego husky renifery pasterskich warunkiem zarówno czynniki doboru naturalnego i sztucznego. Gruboziarnisty chleb i ser, niszczenie porażonych chorobami zakaźnymi szczeniąt uboju agresywnych psów lub niemądre, źle wyszkolona codzienny trud wypas jeleń, kształcie prąd Nenets Laika. Każda usterka lub brak zewnętrznej zmniejsza wydajność lub w wyniku niezdolności wstać dla siebie, robi psu kandydata do eliminacji. najlepszy rodzaj reniferów psów opracowany w wyniku takiej selekcji. Jest to jasny przedstawiciel psów biradlike rodzina. Pies średniej wysokości, mocna, nieagresywnej i Najmądrzejszą. Przedstawiciele tej rasy nie jest jeszcze zepsuty przez wyrafinowanej selekcji show. Cały kształt psa - przykład wykonania wykonalność i przydatności do wykorzystania. Nadmierne vociferous charakterystyczne dla poszczególnych przedstawicieli tej rasy, nie pokazuje o głupoty, ale nieudolny wychowanie psów. Ten „mały koń pociągowy” wśród psów może być bardzo przydatne do stosowania w szerokiej gamy usług, które wymagają mądrego, hardy, zdrowe i komfortowe psa.

Koncentruje się na hodowli dużych psów strażniczych, Krajowy hodowla pies zwracają uwagę na te psy jako szpic. Ale dzięki niezwykłych cech pracy i cech inteligencji olenegonka powodzeniem przetrwał zaniedbanie oficjalnej kynologii. wzorzec rasy został przyjęty w latach pięćdziesiątych i zaczął hodowli fabryki. Pod koniec XX wieku w dużych psich ośrodków rosyjskich zostały dostarczone obiecujących producentów. W 1999 roku, wysiłki entuzjastów - Teologiczne L., N. Nosov i szereg innych - standard rasy został przyjęty. I należy się spodziewać, że husky hodowla reniferów zajmie należne jej miejsce wśród uznanych odpowiedników.

Niestety, ten ogólnie udany los nie był tylko bardzo niewielu ras domowych Spitz.

Poziom psa i pies ekspertów kultury w Rosji, niestety, pozostawia wiele do życzenia, więc daleko. Stawka może być w wielu krajowych ras psów, które uzyskały międzynarodowe uznanie. Rosjanie - ludzie z dużych i różnorodnych tradycji kulturowych. W tym psa. Choć hodowla pies nigdy nie było działaniem, które zostało uznane i wspierane przez opinię publiczną, ludzie z różnych środowisk Zawsze uwielbiałem ich psy. Prawie mieliśmy psy z wyrazistych cech i zachowań zewnątrz (często biradlike) w każdym regionie, które mogłyby równie dobrze być założyciele rasy.

Na przykład, możliwe jest, aby mówić o psa, które są co najmniej dwa wieki hodowane w Twerze regionu wsiach. Chłopi, którzy żyli w tych miejscach, nigdy nie byli poddani. Mimo dość trudnych warunków egzystencji, ludzie szczerze kochał natura i każda żywa istota, która jest z nim związane. Zawierać hodowli i stadnin w ludzi pracujących ciężko na jałowej ziemi, to nigdy nie było to możliwe. Ale wielu z nich były wielkie miłośników i koneserów konie i wszystkie domowe ptactwo. Siedzenia były nieme, źli ludzie nie mają, a więc nie było potrzeby dla głównych złych psów strażniczych. Dobrowolne rolnicy - ludzie dumni i niezależni, nie potrzebują pomocy policji. W razie wątpliwości, że rozumieją się, mówią, ze spokojnym sumieniem. Jedyną rzeczą, która była wymagana w czasie - obecność sobachki- „rozmowa”, które mogłyby dać końcówkę obcy zbliża. Często w roli takiego małego psy obronne były rodzimy biradlike.

Mam jeszcze zobaczyć ćwierć wieku temu we wsiach tych samych Twerze Spitz. Wzrost 25-30 cm, lekko naciągnięty, bardzo silne, kostne psa. Kolor był jeden typ - trójkolorowy - czarny grzbiet, czerwony podpalany, biała koszula, z przodu, obracając czasami z białym kołnierzykiem, białe nogi. Wysoko posadzone zbyt duże, trójkątne uszy. Klin w kształcie głowy z wyraźnym przesunięciem od czoła do pyska. wełna miękkie z dobrym podkładem, który pozwolił psu cały rok na ulicy. Crescent puszysty ogon zakończony wygląd rustykalnym domku.

Według opowieści starców, te psy mieszkał w wielu wsiach. Skąd one pochodzą, oczywiście, nikt nie pamiętał. Ale wiele z nich odniósł się do historii, do którego doszło w pobliżu miejscowości Nyankino temat w pierwszej połowie XIX wieku.

W prowincji Twer w tym czasie było dość powszechne wśród chłopów jest taki zawód - uglezhog. Brzoza węgla uzyskany w wyniku procesu spalania drewna, ceniony w miejscowościach. To był używany do ogrzewania Samowary spalających węgiel itd żelazka Oczywiście, stosuje się w spalonego węgla analogowego brzozy (węgla aktywnego), jako środka terapeutycznego. Uglezhogami stał się zazwyczaj pojedyncze mężczyzn - bobyli wdowców. Prawdopodobnie były romantyczne i zdolny do spędzania całych dni samotnie w lesie, obserwując pożar, który spalił inny brzoza. Po zebraniu wieczorem spalonego węgla dziennie w ziołowej worka uglezhog udał się do wsi, wymienić je na żywność, odzież. Woods był spokojny. wilki ludzie nie są atakowane - najwyraźniej, mają wystarczającą ilość pożywienia w lesie, a bez niego. niedźwiedzie rzadko spotykane. Ludzie są odrzucane. Tylko raz zaatakowany przez niedźwiedzia na krowę i ją zabił. Więc to miejsce siedemdziesiąt lat odwiedzający wykazały, mówiąc: „To miejsce, gdzie niedźwiedź podniósł krowę”

Żyłem w miejscowości Nyankino dziadek Ermilo, uglezhog. Aby nie nudzić się samotnie w las rozpoczęto sobie pieska. Spośród tych, trójkolorowy Twer, Spitz-portierni. Według wspomnień, było wielkości mitten dziadków. Nazywała się Dyanochka. Wszędzie poszli razem. I żyliśmy na skraju wsi w małym domu. Inne gospodarstwo mojego dziadka nie było.

Dziadek raz poszedł do lasu. I Dyankov z nim. Ermilo umieścić ogień na długo przed już ścięte i suszonych brzozy. Usiadłem obok i zdrzemnął. Obudził mnie szczeka dzwonka Dyanochki. Spojrzałem, ale wręcz przeciwnie, po drugiej stronie polany - misia. I mimo, że mój dziadek nie był bojaźliwy - zarobel. Krzyczał na niedźwiedzia, a on nie bał, i udał się do swojego dziadka. Tylko miałem czasu, by krzyknąć Ermilo „Dyanochka, uratować!” Odważnie rzucili się do szczekania psa niedźwiedź. Tak, to był mały, ponosi on nawet nie zwracał uwagi. Miś idzie do dziadka.

Skąd pojawiła się inteligencja psa - Bóg to wie, ale zabrakło niedźwiedzia, skoczyła za nim i wyrwał z wszystkimi jego silenok jego wrażliwy spot. Niedźwiedź już usiadł ze zdziwienia, odwrócił się i próbował swat Dyanochku łapy i skoczyła i nadal szczekać. Podczas gdy zwierzę było polowanie na Dyankov, Ermilo dziadek wszedł kilka stóp. Próbował wstać, ale oni nie słuchali. Widział niedźwiedzia że osoba odchodzi, zerwał się i miał tylko kilka kroków, aby jak pies wpadł z powrotem, ponownie ugryziony. Ryknął niedźwiedź biegł za psem, a ona odwraca się, zasięg łapie. Dziadek wszedł ponownie. Znieść go Dyankov do zniesienia.

Choć blisko wsi było i szybko, jeśli coś indeksowania dopolzesh. Indeksowania dziadek Ermilo, Dyankov ponieść rozpraszać. Las zakończony, a wieś ma pole do przebycia. Kto idzie, kto jest przeszukiwania. Widziałem niedźwiedzia, który przechodzi dziadka, zaledwie kilka kroków, i nie rozumiem - ryk, pieniste aerozole śliny, a następnie przejdź do niego Djankov nie. Około migocze i wrażliwych na każdą okazję ugryzienia. Wkrótce dom wsi pojawiła. Desperate Dyanochkin szczekanie przyciąga uwagę mieszkańców. Widzieliśmy, że dziadek droga indeksowania, a następnie przez niedźwiedzia, pobiegł po pomoc. Porevel bestia porevel, ale odwrócił się i odszedł. Następnie, w wyniku całego obrazu przywrócone. Tylko w historii pozostaje niejasne, dlaczego nagle atak niedźwiedzia na osobę zdecydował.

Dyanochka dziadek Yermil dobrze razem i przeżyli.

To jest historia, która po raz pierwszy powiedział mi moja babcia, słyszała go od ojca. Kto powiedział mu - nie wiem. Ale ta historia często opowiadana wiele starzy, i może być oznaką inteligencji, odwagi i lojalności do piesek o wielkim sercu, który nie bał się walczyć z ogromnym zwierzęciem, chroniąc swego pana.

biradlike te psy mieszkał w wielu regionach Rosji. Na przykład, jeden z rosyjskich Spitz hodowca powiedział mi, że jej zainteresowanie psów tej rasy pochodzi od czasu kiedy jego lata szkolne, poszła na pobyt z rodziną na wakacje w regionie Kaluga. W jednej z wiosek, gdzie rodzina spędziła lato w wielu domach jak miejscowi stróże używany bardzo puszyste błotna psy. Wszystkie psy są jak dwie krople wody były do ​​siebie podobne. I różnią się tylko kolorem - niektóre z nich były wilk, śniady kolor szary - Pozostałe - brązowy. Sprowadzony do Moskwy w Kałudze pies, dziewczyna znaleźć w atlasie skały obraz jest niezwykle podobny do swojego niemieckiego Szpic wilczy. Pies był tak mądry i piękny, że gdy umarł, było pragnienie, aby kupić prawdziwy niemiecki Szpic wilczy. Marzenia na rynku drobiu, gdzie sprzedawany jeden z pierwszych miotów psów w Rosji. Tak, dwanaście lat temu, zacząłem działać przedszkole, teraz zarejestrowany pod nazwą „puszyste chmury”.

Być może, w każdym regionie istnieją własny rodzaj psy biradlike, który zniknął wraz z obiecujący wsiach i mieszkali w nich chłopską romans.

Pasja dla psów było typowe dla przedstawicieli różnych klas społeczeństwa rosyjskiego. Niestety, psy i husky biradlike nie są traktowane na cennych gatunków. Kult dawany zagranicznego i tu widoczne. Według naocznych świadków, w XVII-XIX inteligentnych myśliwych „nie byli zainteresowani polowania z husky -” chłopskiego „psa, nadaje się tylko dla wędkarzy, ale nie do polowania sportu.” Bogaci ludzie są uzależnieni od polowania z Hounds, psów, policjantów i medelyanami. Łajka została uznana za zwykłych ludzi i pies przez długi czas nie otrzymał najwyższą uwagę publiczności.

Archiwa zachowały informacje o znajomości rosyjskiego cara Piotra I z holenderskiego Keeshond. Podczas swojego pobytu w Holandii, król odbył kilka podróży drogą morską w małych lokalnych sądów. Zwrócił uwagę na psy leżące spokojnie podczas pływania pod ławkami. Ale jak tylko kapitan zapytać kolor wilka psa, kierunek, w którym ziemia jest zlokalizowany, ukłucie błotna pies pobiegł na dziobie statku i zwrócił lufę ku ziemi, zaczął szczekać, nigdy jednocześnie nie popełniać błędów. Peter był zaskoczony zdolność psa i nawet wyraziło zainteresowanie nabyciem psa, ale odmówił, powołując się na fakt, że te psy są umierające daleko od morza. W Rosji Keeshond dostał tylko dwa wieki później.

Jedynym wyjątkiem był mały pies, który zachował jako zwierzęta bardzo bogaty panów. Pamiętaj, AS Griboyedov „Biada z Wit”, mówi MOLCHALIN stary księżniczka:

„Twój pies, piękny pies, a nie naparstek, ja pogładził wszystkie - futro jak jedwab!”

Jak był taki mały Spitz - trudno powiedzieć. O gilzy MOLCHALIN pewnością kłamał. Ale pozostaje faktem - na początku XIX wieku Spitz pod tą nazwą były znane.

Bohaterka tej historii AP Czechowa „Dama z pieskiem” miał również iglicę. Anton wspomina, a jej biały kolor. Średnie i duże, w większości golden retriever Psy były powszechne w stolicy Rosji.

Wnętrza psy cieszył się pewną popularnością wśród zamożnych obywateli. poradnie istniały w stolicach do małych zwierzęta ze szpitali. To czego nauczyłem się od starego weterynarza, który jako student dorabiał w klinice w Petersburgu. Przypomniał, z przyjemnością jak podniecone damy przyniósł niemożliwie otyłych zwierząt do lekarza ze skargami, że pitomitsy przestał jeść. Lekarz zbadał psa, mówiąc, że potrzebuje specjalnego jedzenia i pewnego sposobu, który może być osiągnięty tylko w szpitalu. Gospodyni nie miał innego wyjścia jak zapłacić przyzwoitą kwotę i zostawić psa w klinice. Dostała listę produktów, które są potrzebne „aby odzyskać zdrowie psa.” Zazwyczaj były przysmaki kulinarne, jaja, świeże bułki. Po opuszczeniu gospodyni przemyto żołądka psa nie lewatywę i umieszcza w klatce szpitala. Sam z miską wody pies siedział tam przez tydzień lub dwa. Tylko rozładować go powoli zaczął się wycofać z głodu. Wszystkie te dni uczniowie jedli z wielkim apetytem wysłać karmy dla psów. Wreszcie, pod koniec tego okresu pani przyszła do kliniki, dostać się w ręce wychudzony poznania pitomitsy. dom dla psa, uzyskać nowe pomysły na życie pełne psa, ochoczo rzucają się na jedzenie. Delight gospodyni była bez limitu. Znowu przyszła do lekarza z koszem żywności, zaprojektował osobiście dla niego i jego asystentów. Uczta trwała.

Wideo: BAN pomorskie

zawirowania społeczno-gospodarcze w Rosji XX wieku, ale nie mógł mieć wpływ na hodowlę psów. „Obcy” klasa robotnicza mały Spitz zostały wyeliminowane, ponieważ pozostałości z przeszłości i dużej Spitz nie zostały wykorzystane w nowo wybudowanym społeczności. Nie mogli wprowadzić w gospodarce wymierne korzyści, które można policzyć, zważyć, czy jak go zmierzyć.

Piękne psy mogłyby być postrzegane z wyjątkiem cyrków. Było kilka przypadków kochanków. Niemniej Spitz były popularne kryte psy w dużych miastach.

Sytuacja zmieniła się po zwycięstwie w II wojnie światowej. Jako trofeum z Niemiec i innych krajów europejskich, w Rosji zostały przywiezione a German Spitz. Białe futrzane zwierzaki popularne z poszczególnych fanów, którzy mieli okazję w trudnych latach powojennych zawierać dekoracyjny domu psa. Pochodzenie przechwyconych psy były często nieznane.

Dekoracyjny hodowle psów stopniowo rozwijane w 1950-1960 roku. Szczególne zainteresowanie tych psów nie było, a dobro większości ludzi nie mogą zawierać bezużyteczny na pierwszy rzut oka zwierzęcia.

W późnych latach 1960 - początku 1970 roku wprowadzono kilka, przede wszystkim małych i średnich, Spitz z krajów socjalistycznych (NRD, Polska, Czechosłowacja).

Importowane z NRD Britt tle Mayglekhensh-Tadten (ow. Pavlova) są szeroko stosowane w hodowli. Dała kilka ciekawych psy od psa domowego Gerry-Smolik (ow. Kostrova) i później importowane przez Emir-słodkie.

W roku 1970, NRD przyniósł kilka interesujących psy, które pozostawiły znaczący ślad w rasie. Jest to przede wszystkim wielokrotny zwycięzca Emir: Darling VD Warta (Purtselfon Wen-tselburg Veronica x VD Warta) i jego brat ojcowski Gil-do-Mavrik VD Warta (Purtseli tło Ventselburgh Dassy von Biberhof), właściciel dwóch psów - Safonova LA Obaj mężczyźni byli czarny, ma dobrą jakość wełny.

Kolorowe psy były bardzo nieliczne. Indie doprowadzono Tyapa czerwony (z mistrzem Indie Shenandoh de Pomdena i teny bajt), jest. Rumiancew.

Film: Wystawa rosyjsko-2014-2. Pomorskie, mistrzów ringu

Z Holandii został przywieziony kolejny ciekawy biały mężczyzna Dennis Elf Edelweiss (Kwik Edelweiss x Edelweiss ODA) ow. Prupis.

Jednak podstawowym materiałem do hodowli psów domowych były hodowla, potomkowie tych przechwyconego Spitz. Prawdopodobnie z Czechowa „Dama z pieskiem” w ludziach pozostał miłość białym Spitz. Zdecydowana większość Spitz hodowlanego był dokładnie ten kolor. Nierzadko były pies o nieznanym pochodzeniu. Celowy wybór został dokonany. Przypadkowo importowany z zagranicy, importowane psy są również często były nieznanego pochodzenia. Wiele psów były niezadowalające na podstawowych cech lokomocji. Dość często wytrzeszcz. jakości wełny był niski. Najbardziej popularne małe i karzeł Spitz. Stanowiły one około 60% wszystkich zwierząt w hodowców amatorów Moscow City Society (MGOLS). Leningrad wentylatory, pamiętając o przedrewolucyjnej przeszłości prace nad hodowlą dużych i średnich białym Spitz. A teraz duże rasy szpic generalnie tylko w Petersburgu.

Szpic wilczy pojawiły się w Związku Radzieckim w State Circus na początku 1980 roku. Niestety, w tym czasie nie były one w stanie zdobyć serca miłośników, hodowców psów i zniknął, pojawił się dziesięć lat później.

W ogóle, German Spitz nie były bardzo popularne. Prawdopodobnie wiele z nich było z powodu poważnych braków zachowanie Spitz. Nadmierna drażliwość, nerwowość związana z tą tendencją klayu, zwiększona agresywność, typowe dla wielu starego typu Spitz, odpychane wielu fanów. Często zdarzało się tak, że po raz dostał psa i żył z nią przez dziesięć lat, właściciel nabył taką niechęć do rasy, która często reaguje na ten dzień w pytaniach i obserwacji potencjalnych właścicieli Spitz. W uczciwości, należy uznać, że pod wieloma względami te cechy zostały określone nie tylko przez dziedziczność, ale również wady kształcenia, a nie na celu korygowanie te wybrane wady.

Film: Magiczne Boże Narodzenie w Moskwie

Spitz zaczęła rosnąć popularność w latach 1980 - początku 1990. W rezultacie przywóz do naszego kraju z punktu widzenia producentów wiodących zagranicznych szkółek i pracować z szeregu poważnych hodowców rasy zaczęły się tworzyć wysokiej jakości zwierząt gospodarskich.

Podstawą do hodowli małych psów i karłowatych Spitz stał szkółki Hiszpanii, USA, Malezji, a także w Bułgarii, Polsce, Niemczech, na Węgrzech. Bardzo dobra średnia Spitz zostały przywiezione z Węgier i Polski. Pierwszy Szpic wilczy zostały nabyte w Polsce, a później - w bardzo znanych szkółek USA i Kanadzie.

April 12, 1996 rosyjscy fani Spitz połączone w National Club. Istnieje realna perspektywa poprawy zwierząt, hodowla psów z żądanego typu zachowań i zewnętrznej.

Hodowla pracę, która jest obecnie w wielu lokalnych szkółkach, oferty nadzieję, że Rosja Spitz wreszcie spodziewa się zabezpieczyć przyszłość.

Obecnie szczególną uwagę zasługuje w Rosji pracy hodowców jak Denisov E. (hodowla "Ayskneht"), Oganov NV ( "oing") Poplavskaja ( "Besely Dwarf"), SSC O. ( "Od Kolor kropli") Ionova E. ( "Rupom") Nyrkovskaya O. ( "Aystraum") Hroshina E. ( "Niksend") i Korovichi I. Tsalieva T. Mills, H. i in.

Rosyjski Dog Klub posiada Dane Dog show. I choć nadal są stosunkowo nieliczne, poziom zapasów reprezentowane przez nich są często bardzo wysokiej światowej klasy. Ponieważ rosyjskie hodowcy mają możliwość pokazać swoje psy na wystawach międzynarodowych i zaprosić ekspertów zagranicznych, kierunki rozwoju tej rasy zostały zidentyfikowane. I możemy powiedzieć z pewnością, że iglice Rosji nie tylko często stanowią poważną konkurencję dla zagranicznych szkółkach, ale również je przewyższają.

Dziś można stwierdzić, że krajowe retrievery hodowlane stały się nie tylko stałymi uczestnikami największych wystaw. Rosyjskie psy stają laureatów i zwycięzców świata i mistrzostw Europy.

Dzięki staraniom entuzjastów są nadal rzadkie, Spitz otrzymują nagrody na międzynarodowych konkursach w agility. Jest to nieograniczone pole działalności sportowej dzisiaj ledwo opanował.

Keeshond stal stosowana w pracy naukowej na identyfikacji zapachów. Mają nie tylko doskonałą zdolność do pociągu, ale subtelny zmysł węchu, który określa możliwości ich wykorzystania do analizy substancji zapachowych.