Charakterystyka struktury i ekologia popielice

pilchowatych odróżnia zestaw urządzeń powiązanych z żyjących głównie w leśnych krajobrazów i nocny. Master Wood-layer krzewów ssaki zaczęły się na początku jego istnienia, bo tam, w gałęziach i liściach, Kowalski ochronę przed drapieżnikami i obfitego jedzenia, zarówno roślin i zwierząt. Soneva nie można nazwać wysoce wyspecjalizowane zwierząt wspinaczki, jednak wśród ssaki wiele małpiatki, leniwce, mrówkojady drzewa i jaszczurki.

Specjalizacja w Soneva poszedł w kierunku szybkiego przemieszczania się w górnej warstwie lasu - możliwość uruchamiania na cienkich gałęziach, szorstkie i gładkie pnie, ustalające pozycję ciała, przy użyciu najmniejszej nierówności podłoża. Działa w płaszczyźnie poziomej i pionowej, należy niewątpliwie przeplatane skoków i wspinania się, dzięki czemu zwierzę przezwyciężyć powietrzną niekiedy znaczną wysokość. Jednak podstawowa forma ruchu pozostaje pilchowatych beg- też może można wymienić "wzdłuż gałęzi", Zwłaszcza, że ​​niektóre gatunki spędzają dużo czasu na ziemi (mysz-jak ogród i niektórych pędzlogon i Selevinia).

Morfologiczne adaptacja związana z ruchem oddziałach w pierwszej kolejności dotkniętych kończyn, charakter płaszcz, wyczuwa. nawyki żywieniowe i żerowania są odzwierciedlone w strukturze układu pokarmowego. Przede wszystkim należy zauważyć, że różni Soneva jednolitości w strukturze wszystkich systemów. Nawet pobieżne badanie zwierząt przyciągnąć uwagę duże ciemne oczy i uszy rundzie, bardzo mobilnych, długie wąsy się belki po obu stronach nosa, miękkie i puszyste futro, który obejmuje tułów i ogon.

Przedstawiciele rodziny pilchowatych jest bardzo zróżnicowana pod względem wielkości: najbardziej miniaturowy - japońska i piwne popielica, długość ciała nie są więcej niż osiem lub dziewięć centymetrów, a największe - polchki, długość ciała dochodzi dziewiętnaście centymetrów. Polchki i piwne popielica malowany niemal monotonnie, pierwszy w szaro-niebieskiej, drugi - w żółto-czerwony kolor. Japoński Sony oliwkowo-brązowe z czarnym paskiem wzdłuż grzbietu.

Sony mysiej szarości, czasami są jasne plamki na bokach i rozlane ciemny pasek na plecach. Kontrastowym kolorze innym niż las, ogród i pędzlogon z dwóch pierwszych jest zawsze czarna linia łącząca nos i uszy i oczy innych, a czasami ucho. W afrykańskiej popielice ta grzywka jest wyrażona w różnym stopniu: w niektórych gatunków więcej niż w innych - mniej. Są pilchowatych tyłu jest zawsze inny kolor niż bryushko- gardła i policzków i afrykańskiego lasu może być pomarańczowo-żółty odcień.

Funkcja diagnostyczna w pewnym stopniu, może służyć jako włosy ciała i ogona. W polchkov, drewna i większości afrykańskiej popielice jest puszysta, jak czesane na dwie bocznego, w mniejszym stopniu, to jest właściwe mushlovkam, w mysich i japoński ogon jest równomiernie pokryty na całej długości krótkich, obcisłych włosów. W ogrodzie, na końcu ogona ma szczotki dwukolorowe.

Futro wszystko pilchowatych charakteryzuje się niewielką liczbą przewodników włoskami Guard i obfitości dół w różnych kategoriach, co daje mu świetność. W największym stopniu dotyczy to polchkam, co najmniej - do myszy-podobnego.

Dotykowy włosy nie są ograniczone do wymienionych już kępki wąsy, wąsy są wybierane na brodzie, policzkach, wokół uszu, po bokach łap w zaroślach na biodrach. wąsy funkcja jest w percepcji dotyku do otoczenia. Większość dotrą, jak powszechnie wiadomo, że zwierzęta, które żyją z brakiem oświetlenia i złożonej struktury podłoża, na którym się poruszają. O zmierzchu i nocnych zwierząt końce wąsów może zajmować różne stanowiska w przestrzeni, a oni idą w szybkim tempie. Polchok według Sokolov, VE i VF Kulikova, w czasie jednej sekundy "czuje" wibrysy wąsy całą przestrzeń w przedniej części pyska. Względna ich długość zależy od różnych gatunków i jest prawdopodobnie związane ze stopniem "naziemny", Większość z nich ma to polchka i mushlovki, najniższy - w Dormouse ogrodzie. To wskazuje, że zwierzę z przycięte wąsy mniej pewni swoich ruchów, a często nie odważył się skoczyć z gałęzi na gałąź lub na ziemi.

świnka morska

Podczas poszukiwaniu paszy, jeśli to konieczne, identyfikacja zagrożenia, wykrywanie ich krewnych odgrywa ważną rolę w ucho. Szerokie, okrągłe uszy służyć jako lokalizator i słuchać zwierzęta są w ciągłym ruchu, obracając niezależnie od siebie. Największy bezwzględny i względny rozmiar dotrą na soni- ogrodzie przy okazji, dla tego samego rodzaju i wielkości charakterystyczne kamery bęben czaszki. Jest prawdopodobne, że ta funkcja pomaga najbardziej mięsożerne wszystkich popielice znaleźć żywo zdobycz. Drugie miejsce w relatywnej wielkości uszu trwa od gatunków krajowych Dormouse, a następnie polchok i lasu. Większość uszu telefony mają polchka. Obserwacje niektórych badaczy, okazało się, że mniejsze formy zwierząt są znacznie bardziej wrażliwe na działanie wysokich częstotliwości dźwięku niż duże. Pinna w Selevinia i mysie Sony stosunkowo wąskie wejście do niego jest pokryta następstwo skórzanego, i że mogą łączyć się w rurze, która według SI Ognev, ze względu na szybki ruch nie podłoża.

Soneva układ trawienny oznacza mieszaną dietę i karmić dużą rolę z twardą skorupą. Szerokie górne zęby Sony skrobania powierzchni powłoki, to jest rozcieńczona, a następnie eksponować je jako otwieracz do puszek, a pozostałe skóry, aby osiągnąć smaczne jądra soderzhimogo- zgarnianie dolnych siekaczy są wąskie i cienkie.

Karmić zwierzęta trzymane przednie łapy, przekształcając go szybko i zwiększając tym samym powierzchnię gryząc. Na obrabianej powłoki zawsze wyraźnie widoczne ślady cięcia rozmieszczonych w rzędach na obwodzie. Zęby policzkowe z czterech w każdej szczęce po obu stronach (tylko selivinii trzy). Zwykle mają dwa pierwiastki korony mają wystarczająco wysoki, a powierzchnia żucia reprezentowane grzbiety łożyskowe nierówności lub grzbiety niskiej wpływającym szkliwa obcierania żywności. Charakter i stopień zużycia zębów może służyć jako pośredni wskaźnik wieku. Zęby boyalychnoy Sony z szerokim, koron i zaokrąglonych wąskich szyjkach mają tylko jeden korzeń. Żucie powierzchni jest bardzo wyjątkowy, jest to depresja w kształcie kubka i nie ma żadnych nierówności, pętle szkliwa. Dziąseł zęby siedzieć bardzo kruchy i spada wraz z wiekiem, tak że u dorosłych zwierząt może być nieobecny w ogóle.

Unikalną cechą układu pokarmowego u wszystkich przedstawicieli nadrodziny jest brak kątnicy. Żołądek wszystkie pilchowatych pojedynczą komorę bez horny vystilki- piwne mają Popielicowate ma drugiej kamery, który jest pochodną niższego gruczołowej przełyku.

Nadrzewny najbardziej Soneva znajduje odzwierciedlenie w strukturze kończyn. Mają stosunkowo wydłużony przedramię i podudzie, hip krótkie, słabo rozwinięty stawu łokciowego. Palce dość długi i elastyczne, ze szczególnym mobilności różnią piąte pierwsze (na nogę). Są one w stanie podjąć pozycji pionowej w stosunku do wszystkich innych, które zwiększa wytrzymałość na rozciąganie. Zazwyczaj najdłuższe palce trzeci i czwarty. Pazury małe, ostre i stromo zakrzywiona.

Interesujący i, oczywiście, musi adaptacyjną wartość położenia skrzydła w stosunku do całej kończyny. Pierwszy zewnątrz obraca się pod kątem prawie 30 stopni, co ułatwia odporności zwierzęcia podczas jazdy na cienkiej poziomych ramion. Funkcja ta jest wpisana w strukturę polchkam, las, Oreshnikov i japońskiej sonyam, w ogrodzie popielica same szczotki koncentruje się prosto, jak wszystkie gryzonie lądowych. Na podeszwach i dłoniach popielice są widoczne, dobrze rozwinięte i ściśle posadzone kopce - tzw "modzele podeszwowe", Przyczyniają się one do bardziej gęste gałęzie obhvatyvaniyu, nie pozwalają zwierzę do poślizgu podczas jazdy po gładkich pionowych pni pomóc poczuć najmniejszej nieprawidłowości. Najbardziej wyraźną modzele podeszwowe z polchka i Orzesznica Leszczynowa, świadczący o większej elastyczności do drzewa życia. Takie formy lądowe jak mysich i boyalychnye Sony, spłaszczone podeszwy, odciski opracowany nieznacznie.