Bengalik czerwony (amandava araandava)

Bogate rodziny zięby zięba, jedynym tego rodzaju mężczyzn zmieniają swój kolor w zależności od stanu fizjologicznego organizmu. W braku sezonem lęgowym, czyli w okresie spoczynku płciowego, kolory piórami jako skromny jak samice. W górnej części głowy, szyi i tylnej części męskiej szaro-brązowe. Na szaro-brązowe skrzydła i czerwonych nadhvoste białymi plamkami. Spód ciała jest jaśniejszy, żółtawy na brzuchu. Między dziobem i oczami każdego czarnym paskiem, oczy krążyły białawy poniżej granicy. Dziób czerwony.

Ale początek hodowli samca jest przekształcona: jego głowy, szyi i klatki piersiowej są ciemne krasnymi- boki zbyt ciemne czerwone, ale z dużym białym plamiste. Ponieważ pojawiają się białe plamki na jego ciemnych brązowych skrzydeł. Brzucha i ogona są czarne. Z tyłu rosną brązowe pióra z czerwonymi końcówkami. Ptaki długości 10 cm.

Wiadomo trzy podgatunki bengalik czerwony. Jeden, który został opisany powyżej - jest A. a. amandava. Jest ona rozpowszechniona w Azji - od zachodnich rejonach Pakistanu do Assam w Indiach i dalej w Indiach z wyjątkiem wschodnich regionów. Osobników tego podgatunku jest najczęściej importowane do krajów Europy Zachodniej i ZSRR. Kolejne podgatunki - A. a. punicea - To mieszka na wyspach Jawa i Bali, w równinach Tajlandii, Kambodży, w południowej części Wietnamu i Hajnan. Plumage męskich jest jaśniejsza niż pierwsze podgatunków, czerwone, białe plamki na nadhvoste zwykle nie brak czarne pasy wokół dzioba. Zima ton ciemniejsze upierzenie. Od wielkości ptaka jest nieco mniejsza niż w poprzednich podgatunków. Podgatunek trzecie - A. a. flavadiventris - Mieszka w Birmie do prowincji Yunnan w południowo-zachodnie Chiny i szereg Wyspach Sundajskich - Lombok, Sumba, Flores i Timor. Miłośnicy ptaków są zwykle nazywane zheltobryuhim bengalik czerwony, ponieważ w przeciwieństwie do pozostałych dwóch podgatunków dolnej części ciała samca w hodowli upierzenie ma kolor czarny i żółty-białe plamki znajdują się nie tylko na boki, ale w środku klatki piersiowej. U kobiet, spód ciała żółtego i wszystko upierzenie jaśniejszy niż w pierwszych dwóch podgatunków.

Ulubionym siedliskiem wszystkich podgatunków bengalik czerwony są wysokie wilgotne niziny wzdłuż brzegów jezior, trzciny i trzcinie cukrowej, krzak pasma pomiędzy polami ryżowymi, trawiaste obszary dżungli. Tylko czasami te ptaki żyją w górzystych pokryte niską roślinnością na wysokości do 2000 metrów nad poziomem morza. Często znajdują się one w ogrodach wiejskich. Okres rozrodczy nie jest utrzymywane w stadach. Ich głównym żywność składa się z małych nasion traw i owadów. Gniazdowania tych ptaków są zawsze niskie - nie więcej niż metr od ziemi, w trawie lub w gęstym buszu, ale często na ziemi u podstawy krzewu. Para pary rozstrzygane bardzo blisko. Dobrze zamaskowane, szczelne, silny samiec i samica gniazdo zbudowane z małych łodygi i wiechy traw. Wewnątrz gnieździe jest wyłożona miękkimi cienkie źdźbła trawy, włókien roślinnych, małe piór. Sprzęgło jest od 4 do 7 jaj. Wylęgają je oba ptaki przemian przez 11-12 dni. Wygląda na to, że ptaki nie dają więcej niż dwa terminale rocznie.

Przywóz ptaków bengalik czerwony w Europie rozpoczęła się w XVIII wieku. Dla urody i przyjemnego melodyjnego śpiewu - i na ten rodzaj śpiewu nie tylko mężczyźni, ale także kobiety, choć nieco gorzej - są bardzo cenione przez wszystkich amatorów.

Bengalik czerwony (amandava araandava)

Astrild powinien zachować w dużej klatce lub wolierze. Powinniśmy zdecydowanie wziąć pod uwagę fakt, że bengalik czerwony szczególnie potrzebuje słońca. W tym samym czasie, mniej niż większość innych zięby zięba on jest wrażliwy na niskie temperatury i może być długi czas żyć bezpiecznie na wszystkich Plus 10-12 stopni. Istnieją przypadki pomyślnego zagnieżdżenia bengalik czerwony nawet na zewnątrz. W szczególności, w Anglii, jako jeden kochanek przypadkowo uwolniony z komórki te ptaki mogą w nietypowych warunkach klimatycznych dla nich bezpiecznie rosnąć dwa czerwie - cztery i pięć piskląt. Podobny incydent (Heidelberg, Niemcy). Tutaj wylecieć z klatki Estrilda zagnieżdżony w parku. Żywią ich młode głównie nasiona chwastnicy jednostronnej i Tymoteusz. Na szczęście, przed nadejściem zimy, cała rodzina była w stanie złapać.

W związku z zawartością etylenu komórkowej rzadkich gatunków ptaków hodować w tej samej klatce, nawet niewielki - często. Jak gniazdowania im lepiej oferować żadnych domów i bisior wiklinowe kosze. Gdy zawartość w obudowie łatwo stworzyć bardziej znajome miejsce dla ptaków do gniazda. W tym celu, w najbardziej spokojnym i oddalonym od wejścia do obudowy konieczne jest mocno skonsolidować dwa lub trzy krzew z wygodnym gniazdo dla urządzenia rozwidlone gałęzie. W trosce o lepszą przyszłość maskowania gniazdo wśród krzewów pożądane zlokalizowanie wiązki wysokiej trawie i bałagan na trawie tuż przy oddziale. Ale można zrobić to jeszcze łatwiej: na wysokości nie większej niż jeden metr od podłogi do wzmocnienia oddziałów poziomych lub na półce luźne grono wysokiej trawie, torebce najlepszego pasterza. Jest grubszy i ptaki zrobić gniazdo cienkich elastycznych ostrzy. Głównym materiałem zagnieżdżenia jest zwykle sprowadza się do miejsca budowy samiec i samica tylko kładzie go. Miękka wyściółka do gniazda - głównie piór - zbiera tylko kobieta.

Podczas zalotów osobliwe godowego tańca samca z zawrotnym łuków zwykle dzieje się na ziemi. Ogólnie rzecz biorąc, te ptaki spędzają dużo czasu na ziemi - patrząc na jedzenie tam, opalanie, a czasami po prostu usiąść, skulony blisko siebie. W normalnym wykluciu pisklęta wykluwają się na 12- 13 dni. Po pierwsze, są one pokryte ciemnobrązowym fuzz. Ich oczy są otwarte na 8. dzień. Młodych z gniazda leci na 20-21 dni. Przed pierwszym wylinka upierzenia u młodych szaro-brązowe, czerwonawo nadhvoste, czarny dziób. Charakterystyczne jest, gdy zabieganie pisklęta lotu żywności wentylator bengalik czerwony wdrożyć jeden lub oba skrzydła, tym samym utrzymując je w pozycji pionowej, pozycji pionowej. Po powrocie z kurcząt gniazdo dwa tygodnie powinien pozostawać pod opieką rodziców. W nocy, zwykle nie wracają do gniazda i grzęda na okonie. Przelewając młode ptaki zaczynają w wieku około dwóch miesięcy i trzech miesięcy są podobne do dorosłych w upierzeniu zimowym.

RSS bengalik czerwony potrzebę zapalić średnich odmian prosa, dodając również paniki i proso w suchy, w postaci lekko kiełkowały. Latem i jesienią należy podawać tak często jak to możliwe łąkowych traw spikelets - bluegrass, Timothy trawy, chwastnicy jednostronnej i innych zbóż, z na wpół dojrzałe nasiona, a jeśli to możliwe - nawet uszy proso, paniki i innych zbóż kulturalnych. Ulubiony zielony tych ptaków są delikatne liście sałaty i stonogi. Jako pasza dla zwierząt potrzebnych w lecie świeże poczwarek mrówek, małe gąsienice i mszyce nagie lub żywe Bloodworms. W zimie, dwa lub trzy razy w tygodniu do ptaków łupane jajko, mąkę i posiekane Bloodworm larwy chrabąszcz. Dla Fledging jajka po prostu nie wystarczy. Potrzebne dla kurcząt i pół dojrzałych nasion w mlecznej i woskowej dojrzałości oraz z brakiem nich - nieco kiełkujących prosa lub paniki i tzw kanar.

Z braku światła i witaminy pasza piękny godowy samców zabarwienie blednie, a czerwony kolor jest zastąpiony czarnym.

Literatura: egzotyczne ptaki w naszym domu, Lukin E. 1986.