Żuraw amerykański

"Ptaki" American Pie

Królestwo: Zwierzęta (Animalia).
typ: Kręgowce (kręgowce).
klasa: Ptaki (Aves).
kolejność: Żurawiowe (żurawiowe).
rodzina: Dźwigi (Gruidae).
Rod: Żurawie (Grus).
widok: Amerykański Żuraw (Grus americana).

siedlisko

Amerykański Żuraw jest jednym z najmniejszych obszarów lęgowych ptaków wśród północnoamerykańskich. Prawie wszyscy członkowie gniazdo gatunków na małą grząskim terenie Parku Narodowego „Wood Buffalo”. Jedna para gniazd w stanie Wisconsin. Wystarczy tylko wyobrazić sobie, jak wiele wysiłku pracownicy robią organizacje ochrony w celu zachowania gatunku! ptaki zimujące są przenoszone do wybrzeża Zatoki Meksykańskiej w rezerwie Aransas, Texas. Podczas migracji robią kilka przystanków do zjeść i odpocząć. Wszystkie te miejsca są pod ścisłą ochroną.

oznaki zewnętrzne

Żuraw krzykliwy jest najwyższa ptak Ameryka Północna: osiąga wysokość 150 cm, rozpiętość skrzydeł waha się od 210 do 240 cm waga ptaka rzadko przekracza 7,4 kg, mężczyźni są zazwyczaj nieco większe niż samice .. czarny „wąsy” Prawie wszystkie upierzenia śnieżnobiałym, tylko skrajne skrzydło czarne pióra i od nasady dzioba odlotu. W lotki są bliżej ciała, są one znacznie dłużej niż inni, a jego graficzny pociąg pójść za ogon. U dorosłych ptaków głowica górna ma pióra, tak ciemnoczerwony skóra jest widoczny. Dziób jest żółta, u niektórych osób, na górze, może on nabyć jasnozielony odcień. Nogi całkowicie czarny. Młode ptaki nie mają czerwony „cap”, a większość z piór mają kolor czerwony. Stopniowo te pióra są zastąpione przez białe, a na drugim roku życia, ostatnie pisklęta są niemal nie do odróżnienia od dorosłych.

styl życia

Wcześniej, gdy liczba American Pie nie był tak mały, że spotkał się w różnych środowiskach: w wysokiej Prairie, mokry olcha, bagienne Pogórze Meksyku. Wspólne cechy tych miejsc - obecność wilgoci i szorstkie.

Dźwigi są wykorzystywane jako warzywo i żywności dla zwierząt. Podstawą codziennej diecie składa się z różnych mięczaki, skorupiaki, owady, małe ryby, węże i żaby. Podczas migracji zatrzymać na polach kukurydzy lub sorgo, na brzegach stawów i mokradeł łachy. Pary tworzą zwykle do końca życia. Obszary wiosna hodowlane zorganizować oszałamiająco piękną zaloty - niektórzy naukowcy nazywają je „Crane Dance”. Samica produkuje dwa Zing w odpowiedzi na dźwięk jednego samca, samiec z otwartymi skrzydłami spacery z głową odrzuconą do tyłu, skacze, rzuca się kępki trawy&hellip- ptaki budują gniazda OUT suchym turzyca w płytkiej wodzie. Samica składa dwa jaja, co najmniej - jedną. Właz jaja, obaj partnerzy, ale samica spędza więcej czasu na gnieździe, szczególnie w nocy. Pisklęta rodzą się po miesiącu, ale po 90 dniach są w stanie latać. W większości przypadków, przez upadek jednego pisklęcia przetrwa tylko w czasie wzrostu silnej konkurencji dla żywności obserwuje się między nimi. Dźwigi są dojrzałe płciowo przez czwartego roku życia.

Ciekawostką

Podczas II wojny światowej w 1942 roku na zimę na wybrzeżu Zatoki Meksykańskiej poleciał tylko 20 żurawi na wiosnę lęgowiskami napisali łącznie 15 ptaków. To był krytyczny moment w historii żurawi, gdy byli na skraju wyginięcia. Człowiek jest także nic więcej nie mógł pomóc, bo nie wiem, gdzie gniazdo.

W 1952 roku, przez przypadek, w buszu „VudBaffalo” leśnika i pilot samolotu znaleziono 10 par lęgowych żurawi - ostatnim z gatunku. Dzięki temu odkryciu naukowcy byli w stanie dowiedzieć się więcej o biologii lęgowej i zachowania ptaków w okresie lęgowym, a co najważniejsze, aby złapać kilka ryb do rozmnażają się w niewoli.

cała społeczność Wisconsin był podekscytowany wiadomości gniazdowania żurawi koklusz na terenie rezerwatu przyrody „Neseda” w 2006 roku. Jest to pierwsza para, która wyhodowana w stanie po ponad przerwie wieku.

Przy uprawie w niewoli, ptak nie jest w stanie nauczyć się kilku ważnych rzeczy, takich jak prawidłowe budynku na drodze. Aby rozwiązać ten problem, należy stosować specjalne szybowce w szkółkach. Z ich pomocą, ptaki szczepione umiejętności lotu i przyzwyczajony do warunków dalszej migracji.

The Red Book

Nie tak dawno temu - dwa wieki temu - żuraw koklusz spotkał się w dużej części Kanady i Stanów Zjednoczonych. Jednak intensywna działalność gospodarcza i fotografowania ptaków doprowadziły do ​​gwałtownego zmniejszenia liczby i zakresu zawężony do kilku punktów w Kanadzie. W roku 1952 odnotowano najniższą liczbę gatunków: w dzikim, były tylko 10 par. Żuraw amerykański zażądał pilnych środków w celu zapisania, następnie opóźnić to było niemożliwe! Od 1960 roku, kilka rezerwatów istnieje hodowla próba z tych rzadkich ptaków, aw 1970 roku rozpoczął swoją wprowadzenie do środowiska naturalnego. Stopniowo, choć bardzo powoli, ludność zaczęła rosnąć. Dziś w dzikich życiu zaledwie 400 osobników w niewoli nadal zawiera około 160 ptaków.

Zobacz także: