Argentine psów (dogowaty)

Szef argentyńskiej mastifa z jego krótkich przycięte uszy i uważnym spojrzeniem ciemnych oczu może być często brane za ciemni ludzie walczą głowa psa. W rzeczywistości, ten pies został odrobaczone w Argentynie w jakimś innym celu i nie mniej uwielbiana i lubi w swoim kraju niż słynnego argentyńskiego tanga i wina. Argentyńskie - to przede wszystkim myśliwym, straży i towarzyszem, ale&hellip- nie wojownikiem.

Rasa jest hodowana na początku XX wieku. przez kompleks selekcji wczesnych mastiffów, buldogów, wczesnych bokserów, dogów, psów Wielki Pireneje, angielski wskaźnik i psów Bordeaux. Od boksera przedstawicieli nowej rasy ma stabilny system nerwowy, z Dogiem - rozmiar Bulldog - szerokiej piersi, a od mastifa hiszpańskiego - imponujące masy mięśniowej. Pierwszy wzorzec rasy został opracowany w 1928 roku, ale dopiero na początku 1960 roku. wyhodować naprawdę zdeterminowany. Jego pierwsze oficjalne uznanie Międzynarodowej Federacji Canine odbyła się w 1964 roku

psy tej rasy wykorzystywane wcześniej do polowania na duże zwierzęta (dziki, Puma, etc.). Dziś Dogo Argentino odgrywa rolę strażnika. Został on z powodzeniem pracuje w służbie poszukiwania i ratownictwa, dobry pies serwis wykonuje funkcje (policja, wojsko, i celnych). W niektórych krajach, Argentine Dogo użyto do stłumienia zamieszek. W Cordillera zostali zmuszeni do ciągnięcia sań. W Rosji, Dogo Argentino jest uważane za prestiżowe i drogie rasy.

Dogo Argentino - pies odważny i mądry.

osobowość

Dzielna, a niewrażliwe na ból. Jest hardy, energiczny i zwinny pies z rozwiniętego instynktu łowieckiego. Ona jest przyjazny, spokojny i lojalny wobec swego pana. Z zastrzeżeniem regularnych spacerów i ćwiczeń może żyć w mieszkaniu miasta. wymagane jest szkolenie. Dogo Argentino ma tendencję do wyższości nad innymi psami.

Cechy opieka i edukacja

Na krótkie włosy Dogo Argentino jest bardzo łatwe w pielęgnacji. On potrzebuje tylko regularnego szczotkowania, zwłaszcza podczas tworzenia przesmyku, aby usunąć martwe włosy. Wash stosowane tylko w przypadkach skrajnej konieczności. Podobnie jak wszystkie dużych ras takich jak on, a wszystkie psy obronne, Dogo Argentino powinny być wychowywane twardą ręką. W tych warunkach, to silny i odważny pies będzie objawiać się jako wierny, rzetelny i uczciwy partner. Nie jest zalecane, aby traktować ich zbyt surowo: potrafi doskonale zrozumieć, co chciał z niego. Dobrze wychowany pies jest bardzo skromny. On szczeka trochę i nie ma straży nadpobudliwość, gotowy do ataku bez powodu. Właściciel - święta pojęcie dla Dogo Argentino. Szczenięta potrzebują dotykać, pieścić, aby wziąć broń w wieku czterdziestu dni, jest bardzo wcześnie, aby przyzwyczaić je do ludzi, Wóz, smyczy. Rzeczywiście, argentyńska jest bardzo dobra i bardzo przywiązany do psa rodzinnego, solidny i zrównoważony. Dogo Argentino - to przede wszystkim osoba o silnych cechach osobowości. Charakteryzuje się pomysłowością i wyjątkowej inteligencji. W domu, jak również w wielu krajach o ciepłym klimacie argentyńskie psy mogą żyć na ulicy, doskonale opanowanie roli opiekuna. Pomimo tego, że jest to konieczne, przynajmniej część swojego czasu w domu obok hozyaevami- musi czuć, że jest kochany i zrozumiany.

Wideo: O rasy Dogo Argentino

Z dziećmi jest zawsze w doskonałych warunkach. On wie, jak być uprzejmy i najbardziej łagodny zabaw. Jego postać jest w pełni ukształtowany tylko trzy lata, ale nawet jako dorosły, argentyński nie zapomnieć do wykonywania swoich obowiązków towarzysza. W związku z tym nie stanowią żadnego zagrożenia - z wyjątkiem stosunku do nieznajomego, który stara się stanąć między psem i dzieckiem, i którego intencje mogą być źle zrozumiane. Dogo Argentino odziedziczyła pragnienia swoich przodków, aby poruszać się bez ograniczeń, a do zaspokojenia swoich potrzeb w dużych przestrzeniach dobrze nadaje się na ogród. Ponieważ ma wrodzoną skłonność do wyszukiwania ślad w Argentynie jest często używany jako sobakipovodyrya. W Europie i Rosji psów są rzadko spotykane na polowanie. Prace, że często to również działa dobrze. Obdarzony wielkim potencjale, pies najlepiej przejawia się obok spokojny, wyważony i taktowny gospodarza. W stosunku do rodaków, on zachowuje się bardziej jak dominujący, więc należy być ostrożnym i nie zostawiać go samego z innymi psami. Ryzyko ostrej walki, jest prawdziwe. Silny i wytrzymały, argentyńskie, dzięki gęstej sierści, zdolne wytrzymać ekstremalne temperatury. On jest bardzo tolerancyjny nasze zimy, zwłaszcza w aktywny i gra idzie. W lecie nie pozwól mu zbyt długo na słońcu: pies może dostać udaru cieplnego. Żywotność Dogo Argentino jest średnio około 14 lat - całkiem przyzwoity limitu. W domu, jest on jednym długotrwałymi gatunków. W Argentynie, istnieją osoby, a 16 lat nadal polować Cougar! Jest to żart: „Jeśli pies stał stary zabić lew, on będzie w domu do pchania myszy. "

zdrowie

Ponieważ z nadejściem tej rasy w Rosji to było prawie 20 lat i teraz możemy już z całą pewnością powiedzieć o dogo argentino - to jest dość silne i odporne pies, który z należytą starannością i karmienia nie ma więcej problemów zdrowotnych. Niewątpliwie, jak w każdej innej rasy, zdrowia Dogo Argentino ma kilka słabych punktów, a postaram się opisać główne.

To może być wrodzona, jak i chorobą dziedziczną, znajduje się w tej rasie niemal od pierwszych dni. Trudno jest śledzić, i szybko zidentyfikować jako głuche szczenięta rodzą się zazwyczaj przez całkowicie zdrowych rodziców. Istnieje przypuszczenie, że choroba związana z depigmentacji skóry, jak występuje w przeważającej mierze w skałach z białego koloru sierści. Szczenięta, niewidome od urodzenia, bez wątpienia powinny być wyłączone z hodowli. Hodowcy rasy musi być bardzo ostrożny, aby sprawdzić słuch wszystkich szczeniąt zanim wrócą do nowego domu. Głuchota może być jednostronne (jedno ucho) lub dwustronnych. Częściowa utrata słuchu jest trudna do rozpoznania, ale niektórzy właściciele są w stanie go wykryć. Jednostronne i częściowa utrata słuchu może być wykryta przez BAER. W tym celu jest specjalny sprzęt do lecznicy weterynaryjnej.

Ta wada objawia naruszeniem kongruencji (dopasowania) sferycznej panewki kości biodrowej głowy kości udowej i rozluźnienia stawu biodrowego (HD). wspólny TTPs rzadko występuje u Dogo Argentino, w porównaniu z jego gatunków siostrzanych, cięższe w kości i wielkości, ale nadal czasami właściciele mają do czynienia z tą chorobą. Normalnie przejawia się w okresie intensywnego rozwoju, gdy istnieje zakłócenie w powierzchniach stawowych stawu biodrowego, które dlatego są osłabienia i stawów. Najpoważniejsza choroba występuje u szczeniąt z większą wagę. Jeśli podejrzewasz, że tPA zbadać specjalista pies z sondażu rengenologicheskim. Uważa się, że TPA - problem genetyczny. Uważa się, że choroba jest związana z niewłaściwym rosnących szczeniąt. Choroba ta jest kontrolowana przez szereg genów, z których żaden nie ma żadnego znaczącego wpływu na organizm, - występuje tylko wtedy, gdy ich kombinacja. Ale nawet całkowicie zdrowi rodzice mogą rodzić do chorego szczeniaka. Obecnie prawie wszystkie kliniki w Rosji, z urządzeń rentgenowskich pozwala na wykonanie badań przesiewowych w kierunku choroby. W naszym kraju, wyniki świadectwie badania stanu pojazdu wpisuje się w rodowodzie. Hodowcy powinni zawsze mieć to na uwadze przy planowaniu hodowli.

Wideo: Dogo Argentino

Jest to jedna z najczęstszych chorób Dogo Argentino których nieprawidłowe podejście do odżywiania może napotkać żadnego właściciela. Najczęściej, w naszej hodowli są uczuleni food - reakcja nadwrażliwości organizmu do niektórych środków spożywczych lub składników diety, które przejawia się w różnych wysypki i świądu skóry. Należy rozumieć, że skórne objawy alergii jest to jedynie widoczną częścią problemu większe zmiany występują w wewnętrznym środowisku organizmu. Mechanizm tej choroby nie jest w pełni zrozumiała, a nadal nie ma wyjaśnienia, dlaczego niektóre psy są uczuleni na dany alergen występuje, podczas gdy inne nie. Często prześledzić dziedzicznej predyspozycji do alergii. Wiadomym jest, że choroba może być spowodowana przez mechanizmy immunologiczne i non-immunologicznych. wystarczająco duży problem, który powoduje alergii u psów, jest to naruszenie reżimu karmienia. Do najczęstszych zaburzeń, które mogą wytwarzać alergii: doprowadzanie owoców egzotycznych, słodycze, dodatki do żywności, różne „dziura” o smaku i barwników, herbatniki, ciastka, pies itd od konwencjonalnych środków spożywczych często alergików kurczaka i wołowiny, jaja .. Jednak nie oznacza to, że produkty te powinny być natychmiast wyłączone z diety. Ale zacząwszy do wykorzystania paszy z nimi w ich skład, powinny być uważnie obserwować reakcję organizmu na psa najczęstsze alergeny dla naszych ras. W ogóle, alergia na jeden lub drugi składnik jest bardzo indywidualne. Dziś w sprzedaży różnego rodzaju paszy na podstawie różnych składników białkowych i wybrać odpowiednią dietę, aby ich zwierzę stało się znacznie łatwiejsze.

Bardzo często przyczyną urazów są zbyt dużo obciążenie raczkujący młode ciało PUP. Co do zasady, właściciele, bez obliczania siły młode psy zaczynają ładować swoje różne ćwiczenia i szkolenia w dużych ilościach. Należy pamiętać, że Dog Argentyński powstaje raczej wolno, a często mięśni ramy i więzadeł Urządzenie szczeniąt nie odpowiada jego wielkości. W okresie intensywnego wzrostu od 3 do 9 miesięcy, aby być bardzo ostrożnym, aby podkreślić, że dajesz psu. Szczególnie zwiększa ryzyko obrażeń w złych warunkach pogodowych, na śliskiej nawierzchni, mokrej trawie, nierównym terenie. Niestety, właściciele często pomijany hodowców wskazówki w tym zakresie lub zignorować je do czasu, gdy pies nie jest rannych. W żadnym wypadku nie powinno być dozwolone młodego szczeniaka przez dłuższy czas na igraszki z dużych psów dorosłych. Ryzyko urazów, złamań i zwichnięć są bardzo duże! Jeśli szczenię jest zmęczony, zaczyna kłaść się na odpoczynek, gra musi zostać zatrzymana, trzeba dać mu odpocząć i odzyskać. Ważne jest, aby ściśle monitorować stan zdrowia i ogólnego tonu szczeniaka w tej chwili dostrzec mikrourazy i natychmiast wezwać pomoc lekarską.

Pamiętaj, że aby uniknąć uszkodzeń jest znacznie łatwiejsze niż traktowanie ich przez kilka miesięcy! Dogo Argentino osiąga pełną dojrzałość fizyczną i psychiczną do wieku 2-3 lat. Okres jego życia, podczas których jest on skłonny do „nonsens”, bardzo długo. Ale nawet wtedy, gdy argentyński staje się dorosły, będzie on zabaw z dziećmi, który jest bardzo przywiązany. To naprawdę jest „rodzina” pies!