Utylizacja padłych zwierząt

martwe zwierzęta utylizować zgodnie z ustawą „O weterynarii” i ustawodawstwa weterynaryjnego.

Obecnie do bezpiecznego usuwania zwłok zwierzęta, wykluczając możliwość rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych i zanieczyszczenia środowiska, stosuje się cztery sposoby: przetwarzanie roślin recyklingu weterynarii i sanitarnych, spalanie dyspozycji w biothermic wgłębień i grzebanie cmentarza bydła.

Najbardziej bezpieczna i skuteczna metoda uśmiercania jest martwe zwierzęta poddane ubojowi i surowców pochodzenia zwierzęcego techniczne w dziedzinach weterynaryjnej i sanitarnej zakładów utylizacji.

W naszym kraju, budowy zakładów utylizacji zdrowia zwierząt do standardowej konstrukcji, która zapewnia wszelkie niezbędne środki weterynaryjne i sanitarne, co wyklucza możliwość rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych i zanieczyszczenia środowiska. Jako firma ze szczególnym reżimem, są pod stałą kontrolą medycznych i weterynaryjnych, sanitarnych.

W Federacji Rosyjskiej Ministerstwo Rolnictwa opracował zbiór warunek surowców pochodzenia zwierzęcego do przetwarzania w produkcji mączki mięsno-kostnej fabrykach. Dla każdego obszaru usług roślin trwałych oraz specjalnie skonstruowanej pozycji zwłok zbiór wielu gospodarstwach lub dużych hodowli bydła kompleksów. Do transportu zwłok zaprojektował specjalną maszynę ze zmechanizowanym pojemniku. Przed opuszczeniem fabryki transportu wyczyszczone i zdezynfekowane.

zwłoki zwierząt po autopsji suchej obróbce w autoklawie i w próżni kotłów poziomej w wysokich temperaturach. Podczas obróbki materiału zwłok przygotowanej mączki mięsno-kostnej, tłuszczu technicznego, klej, itp

Każda partia produktu gotowego jest poddawany badaniu bakteriologicznym. Jeżeli wyniki badań są negatywne, pozwalają na eksport i sprzedaż produktów.

W miejscach, gdzie nie ma roślin weterynaryjno-sanitarnych, martwe zwierzęta zostały spalone, zniszczone w biothermic dołach lub zakopane w mogilników. Na podstawie przepisów dotyczących zdrowia zwierząt w szczególnie niebezpiecznych infekcji (wąglik, emkar, pomoru bydła, Sap i wsp.), Organy są spalane w specjalnych piecach truposzhigatelnyh lub dołach. Piece te powinny być duże laboratoria weterynaryjne, a także w wielu gospodarstwach. W polu zwłok zwierzęcych są spalane w dole z ciągiem naturalnym. Na dnie wykopu układać drewno na nich zwłoki, wylewa swoje olej z oliwek, olej opałowy lub napędowy i podpalono. Do spalania ciał dużych zwierząt pociągnąć dwa poprzeczne rowy długości 2,6 m, szerokości 0,6 m i głębokości 0,5. W środku wykopu nakładających szyn lub belki są umieszczone w korpusie, to obkladyvayut drewna, wlać cieczy palnych i zapalone. To trwa około 1,25 m³Drewno i 10 kg ciekłego paliwa.

W studzienkach biotermalne (studzienek) Beccari ciała zniszczyć i neutralizują działanie wysokiej temperatury (65 - 70 ° C), w wyniku turbulencji niezbędnych ciepłolubne bakterie. Ciała są niszczone i unieszkodliwiony nawet przetrwalnikowe patogenów w ciągu 40 dni mikroby gdy ich kiełkowania w formie wegetatywnej.

Grzebania zwłok w mogilników - najprostszy, ale najmniej bezpiecznej metody zabijania, tak jak w gleba Środki będące przyczyną wielu chorób, mogą przetrwać przez dłuższy czas. Kopanie głębokość wgłębienia wynosi nie mniej niż 2 m, a górna część jest wylana na ziemi 0,5 m nad krawędziami wgłębienia. Warstwa ziemi, na który leżał ciało zatopienia w dół razem z ciałem.

We wszystkich przypadkach, organy zostały zniszczone pod ścisłym nadzorem weterynaryjnym i sanitarnym.

W organizowaniu i prowadzeniu autopsję zwłok zwierzęcia jest konieczna, aby śledzić pewien porządek i kolejność w.

1. Oględziny zewnętrzne. Wykonując zewnętrznego płatny kontroli uwzględnieniem identyfikacji znaki, post-mortem (zwłok) zmienia stan naturalnych otworów i widocznych błon śluzowych, skóry i jej pochodne (wełna, rogi, kopyta, kleszcze), podskórna (po usunięciu skóry), gruczołu sutkowego (u kobiet) oraz zewnętrzny genitalia, węzłów chłonnych powierzchniowe (podżuchwowych, zagardłowe, zewnętrznego szyjki macicy, krążkowe zewnętrzne pachwinowy i in.), mięśniach szkieletowych, kości i szpik kostny, ścięgien, więzadeł i stawów.

2. Badanie wewnętrznej obejmuje: otwieranie i kontrolę naturalnych jam ciała - brzucha (definicja wysokość kopuły membrany) i plevralnoy- usunięcia śledziony i sieci większej i issledovanie- usunięciu żołądka, dwunastnicy, małe i duże kishechnika- wyciąganie wątroby i trzustki zhelezy- otwarcia aortę brzuszną i tętnica krezkowa przedniego (w konie) - usuwanie tłuszczu kishechnika- ekstrakcji nerek (w małych zwierząt z moczowodu i pęcherza moczowego) oraz nadpochechnikov- rozwarstwienia miednicy i jej organów wykonawczych otwór do usuwania z jamy ustnej, szyi, tułowia, a jego usunięcie wykonania badania organów autopsję i analiza pobranych narządów - serca, aorty i tętnicy płucnej, języka, migdałków, gardła, przełyku, oskrzeli i tkanki węzłów chłonnych, krtani, tchawicy, oskrzeli i płuc, wątroby i trzustki, nerek i nadnercza, pochwy, macicy i jajnika (w dużych zwierząt oraz pęcherza) - rozwarstwienie czaszki ustnej, mózgu i otwarcia ekstrakcji issledovanie- jamy nosowej, zatok wnęki Cherepashchuk otwarcie kanału kręgowego, wyodrębnianie rdzenia kabla i jego badanie issledovanie- autopsję i dochodzenie żołądka, małych i dużych RYSUNKU kishechnika- pośmiertna diagnozowania i konkluzja.

Podczas otwierania, w razie potrzeby podjąć patologicznego materiału do dodatkowych badań laboratoryjnych (histologicznych, mikrobiologicznych, chemicznego i tak dalej).

Paraszyta może zmienić plan otwierania, w zależności od cech anatomicznych i fizjologicznych w różnych gatunkach zwierząt i wieku, otwierając cele, charakteru choroby oraz okoliczności śmierci zwierzęcia. Kiedy ciężkie uszkodzenia ciała w pierwszej kolejności zbadać uszkodzonych narządów, jelita przesuwa swoje dotkniętych obszarów, etc. Biorąc pod uwagę wygodę autopsji. W celu wykluczenia chorób septycznych, a zmiany w dopływ krwi do śledziony i serca są otwarte pierwsze, żołądek i jelita wygodniej jest otworzyć ostatni, tak aby nie zanieczyścić pole działania ich zawartości.

Dane rejestrowe i historia. Przed otwarciem zwłok zwierzęcia są rejestrowane i zebrać historię, i będą korzystać z dokumentów towarzyszących i historii. Dowiedzieć się, skąd ciało, właściciel zwierzęcia, karmienie warunków, utrzymanie i eksploatację zwierząt w gospodarstwach rolnych.

Dowiedzieć się, kiedy zwierzę jest chore, kiedy iz jakim objawy (lub jakiejkolwiek diagnozy klinicznej) przystąpił chorobę, która opieki medycznej zostało dostarczone do zwierzęcia, kiedy spadł, czy zwierząt gospodarskich o podobnym objawu, lub innych przypadków śmiertelności.

Następnie wykonano posiewy krwi, aby wykluczyć wąglika. Należy pamiętać, że postać jelitowa dopóki zwierzęta umierają z wąglika posocznicy wzdęcia oddechowych i wyniki wymazów żołądkowo-jelitowego analitu krwi obwodowej mogą być ujemne.

Dokumentacja autopsji. Podczas autopsji upadłego lub ubitych zwierząt dyktando ujawnia wyniki badania są rejestrowane mortem (raport sporządzony autopsji). Protokół jest głównym weterynaryjny dokument medyczny na temat przyczyn śmierci zwierzęcia. Obejmuje on obiektywny opis wszystkich zmian wykrytych podczas badania pośmiertnego, specjalnej definicji zidentyfikowane podczas autopsji dożywotniego zmian patologicznych i zawarcia na temat przyczyn śmierci zwierzęcia.

Protokół z autopsji zwłok zwierzęcia składa się z trzech głównych części: wstęp, opis i ostateczne.

W początkowej części protokołu wskazuje rodzaj padłych lub ubitych zwierząt, liczby, pseudonimu i jego afiliacji (nazwa farmy lub nazwisko, imię i przydomkiem nazwy właściciela i adres), miejscu i czasie autopsji zwłok, nazwisko, imię, nazwisko rodowe otwarte i jego asystenci.

Często obecne na otwarciu zainteresowanych osób (zarządzanie personelem, właściciel zwierzęcia, itp). Dlatego w tej części protokołu wskazują na ich nazwisko, imię, zawód i pozycję.

Wtedy stanowią historię medyczną (w tym klinicznych) danych, które odzwierciedlają warunki opieki nad zwierzętami, ich zawartości, jakości i technologii przygotowania pasz i żywienia systemu (szczególnie w przypadku podejrzenia choroby metabolicznej i zatrucia), charakter zhivotnogo- pracy przy autopsji zwłok noworodka - warunki przetrzymywania i charakter karmienie owiec w okresie laktacji i ciąży.

Epizootologicheskie wziąć pod uwagę dane (obecność choroby zakaźne, pasożytnicze i niezakaźne), charakteru, metody i skuteczności środków terapeutycznych i profilaktycznych. Wskazują na wystąpienie chorób, epidemii i jej cech klinicznych objawów, wyników badań laboratoryjnych, diagnostyki, czasu i okoliczności śmierci zwierzęcia. W zbieraniu tych danych za pomocą wywiadu lekarskiego, dokumentu towarzyszącego, a jeśli ich nie ma - relacja ustna personelu lekarskiego i pielęgniarskiego, jakby wskazując ich źródło.

Opisowa część protokołu konsekwentnie stanowią badania danych sekcyjne zwłok: rozpoznanie objawów i zmian pośmiertnych, ogólny stan zwłok, jej zewnętrzne ubytków pokryć i poszczególnych narządów. Ta część protokołu wprowadzać żadnych ustaleń i subiektywnych ocen, obiektywnie, jasno i precyzyjnie. Prowadzenie pisanie w języku ojczystym w prosty i przystępny, bez używania łaciny i terminologii fachowej.

Końcowa część raportu z autopsji obejmuje diagnozę poubojowe, wyniki testów laboratoryjnych, rzeczywista wniosku o przyczynie śmierci zwierzęcia i klinicznej historii anatomicznym (z gr epi. - potem kryzys - decyzji, wniosek końcowy).

Patologiczna diagnoza oznacza determinację stosując specyficzne warunki i pośmiertnie w liście sekwencji dożywotnie patomorfologicznymi zmiany (A.I.Abrikosov, I.V.Davydovsky) wykryto podczas sekcji zwłok padłych lub ubitych zwierząt. Składa się na podstawie części opisowej protokołu. Rozpoznanie należy opisanych zmian morfologicznych w tkankach i narządach i odzwierciedla procesy patologiczne w określonych warunkach w (patogennych) sekwencji przyczynowe i korelacji. Pośmiertnych (zwłok) zmienia się w końcowej części protokołu, nie jest określona.

Prawo do objęcia materiału patologicznego i jego transport. Jeśli jest to konieczne, aby określić, czy potwierdzić przyczynę choroby lub śmierci zwierzęcia (w tym ptaków, zwierząt, pszczoły, ryby, itp), w przypadku podejrzenia choroby zakaźnej lub weterynarza zatrucia (sanitariusz) jest zobowiązany do podjęcia odpowiedniego materiału patologicznego i wysłać go do laboratorium weterynaryjnego dla badania.

We wszystkich przypadkach, przechwytywanie i przesyłanie materiału do specjalisty badań powinny być prowadzone przez ustawę „O Medycyny Weterynaryjnej”, oraz przepisów weterynaryjnych, obowiązujących przepisów, zatwierdzone przez Departament Ministerstwa Weterynarii Rolniczej Rosji, a także z odpowiednimi instrukcjami dotyczącymi zwalczania chorób zwierzęcych.