Nie podoba mi się dziecko. Jak kochać dziecko

Nawet samo pytanie w takiej bezpośredniej i kategorycznej formie może spowodować szok dla rodziców zbyt wrażliwych. Po tym wszystkim, jak się wydaje, miłość - jest fundamentem rodziny, naturalną częścią ciepłej atmosferze, a po prostu normalne uczucie rodzicielskie. Czasem jednak program ten zapewnia krytyczną awarię, a zamiast gorącego przywiązania pojawia się chłód i obojętność dla dziecka. Oczywiście, nie jest to zawsze występuje w ostrych i dramatyczną formę, ale fakt nie może jednak powodować poważne obawy. Dziś mówimy o sytuacji, kiedy miłość do swojego dziecka jest nieobecny lub poważnie osłabione, analiza przyczyn i natychmiastowe wyjście z tego emocjonalnego, a może życiowej impasu.

Nie lubię jej dziecka - przyczyny

W tej kwestii nie mówimy otwarcie nawet z najbliższymi, ale cisza, ona grozi rosną na dużą skalę jeszcze. Aby znaleźć wyjście z tej sytuacji traumatycznych trzeba postawić diagnozę, jak najszybciej, nie licząc na cud i przypadek. Oprócz stan psychiczny matki, jest również żywotne potrzeby dziecka. Skąpe dosłownie od urodzenia potrzeba ciepła i emocjonalnego „więzi” z najbliższą osobą. Potrzeba ta będzie nadal istnieć w jakiejś formie przed rozpoczęciem dojrzewania, kiedy priorytety zmienić trochę. Ale w okresie wegetacyjnym nastolatek potrzebuje również wsparcia emocjonalnego, niezawodne ciepło na ramię.

Film: Jak kochać własne dziecko

Co do zasady, we współczesnych rodzinach sytuacja emocjonalnego przywiązania do przypadkowego obserwatora wygląda całkiem do przyjęcia. Rodzice zająć się dzieckiem, jest wyposażony we wszystkie niezbędne rzeczy, jedzenie i „idą”, a niektóre fajne funkcje można przypisać charakteru i roli społecznej. Jednak w taki korzystny obraz może być brak wspólnego języka w rodzinie, izolacja zabaw i stała poczucie winy jest często wzajemna. Dziecko sam nie jest jeszcze w pełni zrozumieć naturę swoich uczuć i dlaczego występuje deficyt miłości, dlatego, aby przezwyciężyć problemy głównej misji spoczywa na barkach rodziców.

Przyczyny pojawienia się takich destrukcyjnych uczuć może być dużo warunkowo można podzielić na dwie podstawowe grupy: psychologiczne i społeczne. Zacznijmy od tego ostatniego - w przypadku, gdy dziecko przeszkadza w aranżacji osobistym życiu samotnej matki lub, na przykład, nieskrępowanej rozrywki, mamy sytuację „ingerencji”. To wszystko, rola i opieka rytuał dla opieki nad dzieckiem tylko utrudniają coś ważniejszego dla człowieka, i bez względu na to, jak ocenia firmę - główne emocje i działania na samej matki.

Wideo: Dziecko 3 miesiące! I dlaczego ja nie moms miłości? - Lisa Gaziza

Drugi wspólny sytuacja może być opisana przez słowo „narzędzie”. W tym przypadku, dziecko urodziło się w celu utrzymania jej kochanka, przywiązane do domu, aby znaleźć wspólne interesy i obawy. Jest to niemożliwe, aby stwierdzić kategorycznie, że leczenie takie dziecko jest skazane na chłód i alienacji, ale ryzyko nadal istnieje. Często buduje się dość wygodne dla obwodu matki, gdy połączenie z rosnącego dziecka jest dość ciepło i uczucie to miejsce, ale jest to bardziej jak przyjaźń niż szczerej miłości serca.

Trzeci „społeczny” sytuacja - jest brak obiektywnych powodów niechęci i wyobcowania. Dosłownie wszystkie warunki, w tym krajowe i finansowy, interpersonalne i wewnątrz zostały spełnione, a ciepło gdzieś znikają. No, może niektóre zaburzenia ciekawostki lub sama ciąża była nieplanowana. Zewnętrznie wygląda normalną szczęśliwą rodzinę, a ona sama, czując się winny kobieta, aktywnie angażuje się w okruchy edukacyjnych, spotykać się z nim, pampers, etc. Ale w samym sercu pustki relations, która ma większy stopień wewnętrznych problemów psychologicznych niż zewnętrzna.

Z pierwszego programu „chodzić moms” zrozumieć rodzicom i specjalne organy kurateli - czasami kończy się z pozbawieniem praw rodzicielskich. Druga sytuacja nazywa się „dziecko-tool” jest rodzajem norm kulturowych. Byłoby pożądane, aby mieć dziecko, aby zakończyć kochającą rodzinę, mogą rosnąć harmonijnego osoby w przyjaznej atmosferze. Najbardziej trudne, ale w tym samym czasie i nie jest beznadziejna - jest to sytuacja psychologiczna, i mówić o tym więcej.

Nie podoba mi się dziecko - co robić?

W naszej kulturze jest jakaś niewypowiedziana wiara, mówią, że dziecko wybiera czas i miejsce jego urodzenia. W związku z tym rodzice mogą jedynie przeprowadzić ten proces w praktyce i robić swoje w zakresie edukacji. Jednak pomijając okoloreligioznye poglądów, dzieci mogą się nieco poza sezonem. Na przykład, kiedy jeszcze nie ukończył studia w Instytucie, młoda rodzina nie posiada oddzielną przestrzeń życiową, ojciec zarabia mało - ale kto wie, co jeszcze. Podświadomie odbierane przez dziecko jako ciężar, a nawet bezpośrednich przyczyn niepewności życia. Nawet jeśli matka wygląda szczerze stara i „położył się” pełną, wewnętrzną presję psychologiczną i dyskomfort nadal obecny.

Złożoność tej sytuacji wewnątrzrodzinnych problemy, kiedy młodzi rodzice często kłócą się, gdy człowiek nie może zarządzać lub nawet wyraźnie świadomi swojej nowej roli. Naturalny uczucie niechęci, a nawet złości rzutowany na dziecko, nawet jeśli matka nie chce się do tego przyznać. Psychologowie wiedzą, że wszystkie te problemy spadają na kobiety jak najbardziej produktywnych lat, zarówno dla kariery koncepcja i urządzenia i domu. Psychologicznie bardziej komfortowe później wiek - około 30 lat lub starszym - gdy osoba, która odbyła się w dużej mierze, a reakcje psychiczne podatne na samo-poprawne, nawet bez interwencji specjalistów.

Istnieją inne różne „rzeczy”, na przykład, czynnik niedojrzałej „I”. Wielu z nas spotkał się nadmiernie entuzjastyczne młode dziewczyny w ciąży. Są one otoczone przez uwagi i opieki w rodzinie, mają prawo do części podwyższonym statusie społecznym innych i nawet całkiem obcy. Ale gdy przychodzi czas, aby rodzić, pielęgniarkę i wychowywać dziecko, mówią w trybie „normalnym”. Następnie całość nadal jest przenoszona do pielęgnacji dziecka i młodych (a czasem nie) mama czują się pominięte i praktycznie opuszczony. Z tego niech nieprzyjemne, ale dla dojrzałej osobowości drobne urazy mogą rosnąć wyobcowani dziecko, czasami nawet zamienia się wrogości.

Opisana sytuacja jest tylko jedną z form po porodzie problemy ze zdrowiem psychicznym, a nie wszystkie z nich są sami. Często potrzebują kogoś bliskiego, rodzice, krewni, a nawet szerzej środowisko aktywną pomoc. Najważniejsze jest to, aby nie zabrakło problemu, wyraźnie powiedzieć głośno, dyskutować i próbować znaleźć rozsądne rozwiązanie. Nowoczesne rodzice w przypadku uczucie chłodzenia dla dziecka często nie boją się iść do psychologa. I to jest bardzo szczytny tendencja jako negatywna sytuacja emocjonalna zwolniony jego kurs rozwija się stałych cech psychiki i matki, oczywiście boli rosnącego dziecka.

Jak kochać dziecko?

Większość psychologów krajowych i zagranicznych zalecamy rozpoczęcie procesu przyjmowania ich stanu. Oznacza to, że nie przeczę problemu, chowając się za teatralnych gestów miłości i uwielbienia, przerywając najmniejszego rozmowy na ten temat ze strony krewnych. Represja (ukrycie) zimnego pokoju - jedna z najbardziej wyczerpujących i wyczerpujących czynności psychicznych, to mówi psycholog praktykujących w każdej dziedzinie. Honest uznanie i świadomość faktu braku miłości do dziecka, paradoksalnie, uwalnia kobietę od wyniszczającej „vnutridushevnoy” pracy. Od tego momentu na nim będzie dużo łatwiejsze do przyjęcia pomocy od znajomych, a nawet nieznajomych, aby zobaczyć się ze specjalistą, a tylko analizować najwięcej emocji. 

Psychologowie polecam ruszyć do miłości z prostych rzeczy: miękkiej i przyjemnej mowie, ukrócenia negatywne wybuchy emocjonalne. Zmiana języka jest bardzo ważny punkt - powiedział głośno, tworzy porządek myśli i uczuć wewnętrznych, a nie mistycyzm lub ezoteryczne. Dodatkowo, konieczne jest uczestnictwo kontaktów dotykowych - Żelazko na głowie i twarzy, całuje dziecko, nosić na rękach i wygłupiać. Niech to będzie nieco napięte i nieszczery na początku, ważne jest, aby rozpocząć proces transformacji. A ostatni - dla każdego z jego negatywnego czynu i uciec szorstki słowo zdecydowanie przeprosić. Szczerość z samym sobą i pozytywnym nastawieniem do życia w ogóle - to jest główny sekret fakt, że wyrażenie „Ja nie kocham moje dziecko” utrzymała się w odległej, zapomnianej przeszłości!