Koty zdobył serca francuskich malarzy

Film: Kot Farba akrylowa / akrylowa

Wiele osób wie, że w średniowieczu, Francja, podobnie jak reszta Europy katolickiej, przez dość długi okres czasu uważa się, że kot - jest wspólnikiem diabła i czarownic tarło, które muszą być zwalczane.

W obu zdjęciach widać koty jako pełnoprawnych członków rodziny.

Nic dziwnego, że w obrazach z tego okresu nie było praktycznie żadnych kotów. Pierwszy zaczął malować Lenena Louis (1598-1648) „wiejskiej rodziny” i „Wizyta babcia”. I to w czasie, gdy Francja wciąż płonącego ogniska w dzień św Jean, który spalony i czarownic i ich „wspólnika”.

Pojedyncze koty statyczne można zobaczyć w obrazie „Martwa natura z gry i warzywami” szczotki F.Deporta (1661-1743) i „Dobra matka” pędzla N.Dekole (1739-1792). Zarówno kota zdjęć lub cichym wnętrzu są częścią rodziny, albo są rysowane do gry.

Obraz „praczki” F-B Chardin (1699-1779), zbyt, kot nadal i cicho siedzi w pobliżu Kobiety prać. Jednak na innych płótnach malarzy koty nie są statyczne. Na przykład w „Scat” obraz biały kot dęba, stojąc nad ostryg, które upuściła, a strach i zagrożenie są odczytywane w swojej pozycji w tym samym czasie. W innym obrazem samego malarz Kot szylkret-biały kolor powoli pnący się do płyty, który stoi obok dzbana.

Wykonawca XVIII-wiecznej A.Vatto (1684-1721) najwyraźniej miał szczególną miłość tych zwierząt. Są one szereg szkiców został stworzony, w których koty są w różnych pozach.

Koty odnotowano w pracach jednej z najlepszych animalists Francja F-B. Oudry (1686/55). „Odpoczynek biały kot” były znane litografii z kotami Daumier (1808-1879) i T. malarstwa Géricault (1792-1824).

W National Gallery w Londynie jest utrzymywana „Portret dziewczyny z kotem” F-B Peron (1705-1783) pędzla. I kot, a dziewczyna w tym portrecie w takim samym stopniu emitować piękno i wygląd zrównana stworzeń.

Wideo: Kidcore: wybory Autie

nastąpiły istotne zmiany, ale kot nie zostawił tkaninę francuskich malarzy w XIX-tym wieku jest w społeczeństwie. Na przykład, na rysunku założyciela francuskiego realizmu G.Kurbe (1819-1877) „Maste6rskaya artysta” w pracy pokazuje artystę w otoczeniu swoich przyjaciół i rodziny. Planie skład gra kota. Według krytyków, był to swego rodzaju wyzwanie dla naukowców.

Wideo: CrazyKet: Creeper-Maynkraft / Polymer Clay / warsztaty / Minecraft CREEPER / Polymer Clay

Na innych płótnach malarzy francuskich XIX-XX wieku, można zobaczyć koty chodzących na weekend z ich właścicielami w naturze, jako przykład obrazu J. Sera „Sunday Afternoon”. Można je zobaczyć w nadzorowaniu prac domowych jak słynny obraz „chłopka ubijaniu masła” JF. Proso lub obserwować, co dzieje się w kawiarni, jak Paul Gauguin malarstwa „Café w Arles.”

Nie pozostaje zdystansowany i ulubioną rozrywką kotów - marzenie, które można zobaczyć na zdjęciu tego samego Gauguina „nie działa”. W innym obrazie ( „Tahitańczycy”) Gauguin ponownie nie mógł uniknąć wystrój kot tematem jest kot na nogi ludzi, podkreślając atmosferę ogólnego lenistwa i wypoczynku.

Warto zauważyć wielkiego przedstawiciela impresjonizmu malowania Auguste Renoir „Kobieta z kotem”. To dość młoda kobieta czule trzyma kota w ciemnym kolorze szarym, który wciśnięty głowę do jej twarzy. Jednocześnie jej nogi wystające w różnych kierunkach. Kolejny obraz przez samego malarza portretuje kobietę, która jest ściśle oglądania powąchać dużym krytym kwiat kota, który stał na tylnych łapach.

Czerwony kwiat we włosach, sandały na jednej nodze i czarnej koronki na szyi Olympia wyraźnie uzupełnienia jej wizerunek.

Jednak oburzenie wśród fanów malarstwa francuskiego jakoś produkowane Czarny kot, zdobyty w obrazie „Olympia” E. Maneta (1832-1883), który był wystawiany na Salonie w Paryżu w 1865 roku, dwa lata po jego utworzeniu. Na zdjęciu widać leżącego na łóżku. Brak ubrania na dziewczynę tam, a nie biżuterię. Olympia i biały welon, razem tworzą dużą białą plamą na czarnym tle, który jest czarny kot, i przyniósł bukiet czarnej kobiety.

Wymagających czytelnikowi zrozumieć, że przedmiotem obrazu następuje fabułę „Wenus z Urbino” Tycjana. Jednak Manet postanowił zastąpić bogini ziemi, kobieta i piesek z czarnym kotem, który był jego ulubionym zwierzęciem. Najeżony kot ze świecącymi oczami nieświadomie wskrzesza wspomnienia średniowiecznych bajek o czarownicach i ich sługusów kotów.

Jest możliwe, że zastąpienie rodzaju pies demonicznego kota, artysta nawiązywał do faktu, że boski urok Olympia wydalony Witching, demoniczny, że poszedł na cnotliwych, pobożny zwyczaje Drugiego Cesarstwa. Opinie użytkowników zostały podzielone na dwa obozy: jedni byli entuzjastycznie, inni kipiał z oburzenia. Znamienne jest, że jeden zły, centralny przedmiotem jego oburzenia nie tylko czarnego kota, kończąc swój esej słowami: „Co możemy powiedzieć o czarnego kota, brudzą łóżko z jego brudnymi łapami!”. W tym czasie było dużo bajek na tym zdjęciu. A każdy z nich będzie opisywany czarnego kota ogonem przechylił.

W 1868 roku w Paryżu, książka Shamfleri „Koty”, którego okładkę zdobiły trawienia E. Maneta „Kot i kwiatów.” W ogóle, w pracach Manet kot pojawił się dość często. Na przykład, ma litografię „spotkanie na kota”, gdzie koty są jak dwa elfy (czarny i biały) taniec i rysowanie „Cat”, w którym zwierzę śpi, skulona, ​​usunięcie głowy podbródek.

Na motywach ryciny w tym samym wieku, dwa kandelabry zostały wykonane, które są obecnie przechowywane w muzeum w Europie.

Film: Jak narysować Elsa z "mrożony"

Koty pojawiają się w rysunkach wielkiej grafiki G.Dore (1832-1883). Jednym z nich jest przedstawiony w kapeluszu Kot z piórem buty z mankietami i płaszczu. To grawerowanie został stworzony w 1862 roku dla Charles Perrault baśni „Kot w butach”. Poza ubrania, kota ozdabia naszyjnika głowic myszy, szeroki pas, który jest narażony na opakowania, który jest zawieszony na mysz i worka (pozornie torebki), z której wystaje ogon myszy. łapa kota podniósł, a jego usta szeroko otwarte: połączenia Kot swego pana o pomoc, i ukrył pod krzakiem w pobliżu i uśmiecha się chytrze.

Pod koniec XIX-tego słynnego artysty Pablo Picasso (1881-1973) był jednym z grupą młodych artystów, został nazwany „Black Cat”. Podobno nazwa miała wpływ na jego pracę, ponieważ jest ona również znaleźć te zwierzęta. Ale jeżeli cyfra „Basen” (1905), to ociera tyłu człowieka, tylko personifying nabożeństwa i czułości, ćwierć wieku później, w 1939 roku, wygląda jak prawdziwy drapieżnik z pazurami, obrzęk brzucha i obnażonymi kłami zacisnąć ptaka. Ten kot już ucieleśnia zebrane w czasie zasilania z faszyzmem.

Dla porównania, w obrazach Marca Chagalla (1887-1985) koty wyglądać zupełnie inaczej. Na przykład, w obrazie „Paris z okna” można zobaczyć siedząc na parapecie czerwony kot z ludzką profilu. Malowane je jako plakat do opery Mozarta „Czarodziejski flet” niebieski kot pokazuje duży, niebieski i z uśmiechem na twarzach.

XX-tego wieku nie zapomnieli o koty, a obrazy A. Dyurantona „Cat” i Zh.Boke (1970) „Krawcowa” widać symbolizujące niezależność, komfort i spokój dla kotów. Współczesny artysta Bertrand Verkruis poświęcił pięć akwarele. Widocznie taka miłość francuskich malarzy kotów nie pozostało niezauważone przez sztukę i nawet podjął próbę zebrania wizerunki kotów, nie tylko pisanych przez francuskich malarzy, ale w ogóle wszystkich malarzy świata.

W 1983 roku media doniosły, że Jean-Claude Suard zebrane dzieła sztuki dedykowane dla kotów w każdym wieku i narodowości. Ten materiał zebrano w albumie, ale niestety nie ma więcej informacji na temat tego albumu nie jest.

Należy zauważyć, że Francja - jedyny kraj, gdzie artyści odżywiają pasję do tych zwierząt. Jednak nawet francuskie dziedzictwo wystarczy podać prawdziwa rozkosz wszystkich fanów nie tylko malarstwo, ale także koty.