Leczenie i profilaktyka psiej węgorczyca

Choroba robak w rzadkich zwierząt nie zostanie wywołana. Patrzyli każdy hodowca. Najczęściej znaleźć u psów glistnicy (to znaczy, choroby wywołane przez pasożytnicze nicienie). Wśród nich są szczególnie interesujące odmiany, różniące cechy patogenezie. Do tych otnositsyastrongiloidoz psów.

Przegląd

Strongyloides stercoralis - małe nicienie, który jest w stanie zainfekować psy, koty i inne zwierzęta, jak i ludzi. Nawiasem mówiąc, to kot są najbardziej „popularnych” gospodarz, ponieważ mogą one zakażać tylko trzy gatunki pasożytów (S. S. planiceps felis i S. tubefasciens). U psów, większość „mieszkania” jest S. Stercoralis.

Pasożyt ten jest bardzo nietypowy. Dla osoby niebezpiecznych dwa rodzaje: Strongyloides stercoralis i Capillaria philippinensis, Ponadto, ten ostatni jest oddzielony od podgatunku pasożyta opisanym przez nas.

Niezwykła jest obecność robaków&hellip- form wolno żyjących. Mówiąc najprościej, robak może być pasożytem i „uczciwy” nicieni w glebie. To, nawiasem mówiąc, wspiera teorię, że wszystkie pasożytnicze glisty pierwotnie były nieszkodliwe robaki żyjące w glebie. Jest możliwe, że kilka tysięcy lat S. Stercoralis wreszcie przenieść się do czysto pasożytniczego trybu życia.

cykl życia

Pasożyty dorosłych żyją w jelicie cienkim, ale niektóre jednostki są czasami w okrężnicy. Długość robaków tego typu ochenneveliki ledwo rośnie do kilku milimetrów długości. Jaja są uwalniane do środowiska z kałem.

Poza gospodarza (w temperaturze nie niższej niż 26 ° C) przez około 10 godzin uwalnianych z ich larwy wylinki dwukrotnie. Po 18 godzinach, przyszłe pasożyty dotrzeć czwartego etapu rozwoju.

„Niezakaźne” kobiety sparowany z mężczyzn, o drugim lub trzecim dniu po wydaniu jaj sami składają jaja&hellip- i umierają. Ale inwazyjne molts stadium larwy ponownie w tym stanie, młodzi pasożyty są gotowe do procesu infekcji potencjalnych gospodarzy.

Choć nie jest jasne, czy potomkowie nicieni wolno żyjących następnie stać się inwazyjne, lub cykl pasożytniczy jest obsługiwana wyłącznie przez istniejące osobey.Takzhe nadal nie jest jasne, dlaczego stosunek „praworządnych” nicieni i ich patologiczna forma zależy.

Istnieją przypadki, w których do 80% (lub więcej) z larwami strąconego przeniesione do wolnego żyjących państwa, podczas gdy w innych sytuacjach, liczba ta nie przekracza 5%. Przede wszystkim, to zależy od pory roku i temperatury otoczenia, ale uważa się, parazytologów, istnieją inne czynniki.

Jest jeszcze trzecia (!) Wersja cyklu rozwojowego. W tym przypadku, larwy wykluwają się z jaj bezpośrednio do jelita, tam ewoluować do „perforowanego” stadii.Posle one przebijać ścianę jelit, wprowadzić naczynia krwionośne i przejść do płuc. I jak tam są przedstawiciele standardowej postaci inwazyjnej?

droga infekcji jest także trudne. Przez skórę na larwy Łapy dostają się do krwiobiegu, a stamtąd wraz z ogólnym przepływie krwi - do płuc. Podobnie jak inne pasożytnicze nicienie robaka, że ​​jest niebezpieczne formy migracji młodych, jak młody pasożyt może okazać się nie tylko w płucach, ale również w każdym innym narządzie.

Pomimo dowód przeniesienia pasożytów z mlekiem matki, dopóki nie ma dowodów na możliwość zakażenia przezłożyskowej (innymi słowy, zakażenia wewnątrzmacicznego, najprawdopodobniej, nie).

Inne „nietypowe”

Ponownie, zdarzały się przypadki, w których larwy spadku naczyń krwionośnych skóry bezpośrednio do jelita cienkiego, etap bocznego płuc. Interesujące jest to, że nie ma możliwości zakażenia przewodu pokarmowego. Jest to pies czy człowiek może mieć nawet garści zainfekowanym larw lub jaj pasożyta jedzenia, ale ich ciała bez problemu przetwarza pasożytów, nie ma infekcji.

Najbardziej dotknięte psy nie wykazują żadnych objawów. Ale! Ten wszechstronny pasożyt ma inną funkcję: często zdarza się, że część dojrzałych samic wprowadzane są bezpośrednio do tkanki jelita i nie wpaść w rodzaj letargu.

Z hibernacji mogą iść miesięcy później, zarówno w zwierzęciu jelita były wszystkie pasożyty tego rodzaju! Może to przyczyniać się do spadku odporności, choroby zakaźne i ewentualnie ciąży.

Ciekawe jest również to, że odzyskane zwierząt (A psy mogą odzyskać bez leczenia) zakup odporny na strongyloidosis, chociaż inne choroby pasożytnicze tak się nie stało. Jednak nawet w rozwiniętych przypadki kliniczne choroby jest stosunkowo proste, a wszystkie objawy kliniczne są ograniczone do sporadycznych przypadków wodnisty biegunka.

o leczeniu

Leczenie węgorczyca u psów jest łatwe i trudne zarazem. Jest to trudne pod względem penetracji ciała, aby zapobiec rozwiązać formy migrujących. Ponadto, leki stosowane w leczeniu rzadko zniszczyć „tranzyt” larw, które nie osiągnęły jeszcze jelita. Poniższe schematy są zalecane:

• Alyubendazol dwa razy dziennie w ciągu 3 kolejnych dni w dawce 100 mg / kg.
• tiabendazol raz dziennie przez 3 kolejne dni, 50 mg / kg.
• fenbendazolu raz dziennie przez 3 dni, w dawce 50 mg / kg.
• preparaty na bazie iwermektyna zgodnie z instrukcją (przy zabijaniu migracji larw).