Dysplazja stawów biodrowych u psów: cech i przyczyn choroby

Doświadczeni hodowcy wiedzą, że większość dużych rasowych psów podatnych na choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Bestia z masywnej budowy ciała, o dużej masie i są stale narażone na wielki stres fizyczny, często mają problemy ze stawami. Dysplazja u psów - choroba, która często jest diagnozowana już szczenięcia. Terminowe rozpoczęcie leczenia choroby pomoże uniknąć poważnych konsekwencji, z których jeden jest kompletny bezruch.

cechy choroby

Dysplazja - niebezpieczny stan, w którym psy zmieniony lub usunięty (częściowo lub całkowicie) tkanek stawowych. Rozwijania tego patologii duży luz pojawia się pomiędzy główką kości i stawów i pustej kości zaczyna przylegać odpowiednio do połączenia (zwykle dopasowanie musi być wystarczająco szczelne). W kontakcie zaczną ocierać tkanki kości, stawów pod ciśnieniem, podzieloną się spłaszczony, etc.

Ta patologia jest prawie nigdy wrodzona, ale może rozwinąć się w psa od najmłodszych lat. Lekarze patrząc na x-ray jakości obrazu, może zdiagnozować „dysplazja”, nawet w początkowych etapach (czasami możliwych do identyfikacji dysplazji w 6-miesięcznych szczeniąt). Ostro wyraził, godne uwagi ludzi wokół objawy choroby pojawiają się zwykle u zwierząt do 1-1,5 roku. To właśnie w tym okresie szybkiego wzrostu dobiega końca, a my możemy z pewnością ustalić, w jakim stanie tkanek stawowych psów.

Narażonych na nacisk i tarcie w organizmie psów są prawie wszystkie stawy. Jednak najbardziej imponujące obciążenia podczas ruchu jest zawsze w stawie biodrowym (w skrócie - TBS), ponieważ podczas biegu lub skakania pies sprawia, że ​​silne wstrząsy, absorbuje tylne nogi. W związku z tym występuje kilka razy częściej niż dysplazji, kolanem lub łokciem dysplazja stawu biodrowego.

Osób skazanych na chorobę?

Nieprzyjemne problemy ze stawów biodrowych zwykle pojawiają się w masywnych, ciężkich psów wagi. Zwierzęta duże i wysoki physique częściej cierpią z powodu tej dolegliwości.

Dysplazja może być wykryty w St. Bernard, nurków, labradorów, golden retriever, pasterzy dogami, rottweilery, malamutami i innych ras.

przyczyny

Dowody naukowe wskazują, że główną przyczyną choroby u psów TBS jest historią rodziny. Jeżeli samica lub samiec zostały zdeformowane tkanki stawowej, to problem może być przekazywana genetycznie do ich potomstwa. Ale nawet jeśli szczeniak ma duże predyspozycje genetyczne, to nie znaczy, że będzie zawsze cierpią z powodu tej choroby.

Istnieje wiele powodów, które prowokują wystąpienie choroby. Dysplazja stawów biodrowych u psów może być pod wpływem następujących czynników:

• niesymetryczne diety (jeśli pies spożycia produktów mięsnych w nieograniczonej ilości, aby otrzymać żywności tylko białko lub zastosowanie tańszego niskiej jakości żywności, w czasie, może pojawić się ona wyrażona stawów);
• nadmiar fosforu i wapnia (duża liczba danych mikroelementy dostarczane psów razem z pokarmem lub dodatków, które mogłyby niekorzystnie wpłynąć na rozwój tkanki łącznej i kości);
• otyłość (obciążenie nadmiar kg i zwiększenia nacisku na tkanki łącznej, powodując ich zniszczenie występuje stopniowo);
• forsowne ćwiczenia, duża aktywność fizyczna (podczas wytwarzania szkieletu jakiegokolwiek nadmiernego ruchu może zaszkodzić stawów);
• bezczynność (jeśli szczenię jest chodzenie na ulicy przez 5-10 minut, a resztę czasu spędzać w mieszkaniu, a następnie z powodu braku ruchu ich stawów może rozwijać się prawidłowo);
• urazów, stłuczeń, skręceń, zwichnięć kończyn.

Główne objawy

Uprzejmy gospodarz zawsze niezależnie podejrzewam dysplastycznych stawów w swoim zwierzakiem. W tym momencie może okazać się objawy, takie jak:

• utykanie i kołysanie podczas chodzenia;
• Nieprawidłowego ustawienia sprzęgła w czasie trwania (jogging psów mogą być odpychane od podłogi natychmiast obu tylnych łap);
• częsty odpoczynek podczas jazdy lub chodzenia;
• Ruchy sztywność (pet trudno wstać z podłogi, trudno jest wznieść się i schodzić po schodach, pies mający dysplazji łokcia, a czasami może nawet nie ubiegać osoby łapy swojego zespołu, itd.);
• niezwykła pozycja podczas leżenia (jeśli pies leży na brzuchu, a jej tylne nogi mogą być nienaturalne rozmieszczone w różnych kierunkach, aby zobaczyć jak to wygląda tej pozie, można spojrzeć na zdjęciu);
• asymetria ciała (z dysplazją stawu biodrowego szczeniak próbuje przenieść ciężar z tylnych nogach do przodu, więc jego klatce piersiowej i przednie łapy są ogromne, miednica jest węższa, a tylne łapy zanik mięśni);
• obrzęk, obrzęk stawów;
• ból w biodrach, uczucia wynikające z kończyny.

Wcześniejszy właściciel zauważy te objawy u swojego zwierzaka, tym łatwiej będzie traktowana. Jeśli można dostać się do lekarza na czas, są szanse, że pies będzie odzyskać i powrócić do normalnego życia, wzrosła w czasie. Dysplazja stawów biodrowych u psów, zdiagnozowana w wieku dorosłym, może być traktowane znacznie gorzej.

Sposoby diagnozowania

Aby zdiagnozować dysplazję, lekarz-weterynarz musi przeprowadzić dokładną analizę psa. Lekarz dotknąć kończyn zwierząt i przeprowadzić test na mobilność (spróbuj wyprostować stawy, słuchaj, czy są zadrapania, kliknięcia lub tarcie podczas zginania łapy). Już na tym etapie, doświadczony specjalista będzie w stanie wstępnie określić patologii czy nie.

Po tym, lekarz może przepisać pies rentgenowskiego (rentgenowska zwierzęcia jest wykonywane tylko po indukcji znieczulenia znieczulenie bez prześwietlenia będzie bardzo trudne ze względu na oporność pacjenta PET). Badanie to będzie zastanowić się, jak wyrazić znajdujący vpadinka i szyjki kości udowej. Gotowy da jasny obraz lekarza pomysł co patologiczne zmiany zostały już dotknięte stawu biodrowego.

Kolejne badanie, mające na celu obiektywnej oceny tkanki stawowej i wykrywania dysplazji u psów - jest artroskopia. Podczas procedur endoskopowych weterynarz będzie mógł przeanalizować strukturę tkanki chrzęstnej, używając mały aparat wprowadzać przez małe nacięcie w jamie stawu. Badanie to, choć pouczające, ale niestety, jest przeprowadzane tylko w najbardziej nowoczesnych i dobrze wyposażonych szpitali i kosztuje.

Po wykonaniu wszystkich badań lekarz będzie w stanie dostarczyć stopnia dysplazji stawu biodrowego. Następujące kategorie wyróżniają w medycynie weterynaryjnej, opisując stan stawów psów:

1. A (stawowej tkanki bez znaczących patologii);
2. B (podatność na zmiany patologiczne);
3. C (niewielkie początkowe dysplazja stopnia);
4. D (średnia dysplazja);
5. E (ciężka dysplazja).

leczenie

Dysplazja stawów nienormalnych dużych psów można traktować na dwa główne sposoby: zachowawczych i chirurgicznych. Jakie leczenie mianować zawsze rozwiązywane indywidualnie i zależy od stopnia zniszczenia tkanek stawowych, wieku i wagi zwierzęcia, jego zdrowia, i tak dalej.

Gdy leczenie zachowawcze chorób weterynarzy TBS zazwyczaj przepisują leki psom leków (specjalnie zaprojektowanych dla zwierząt) i procedur w celu maksymalnego ułatwienia ich cierpienie. Najczęściej zwierzęta wydawane są następujące grupy produktów:

• hondroprotektory (leki sprzyjające odzyskowi stawów i tkanki chrzęstnej psów przypisano w postaci dożylnych lub domięśniowych iniekcji dożylnych i podawać bezpośrednio do stawów);
• rozkurczowe (zmniejszenie bólu wynikającego z ruchu zwierzęcia);
• leki przeciwzapalne (zatrzymany zapalny);
• suplementy zawierające glukozaminę i chondroitynę (wzmacnia kości psy przyczyniają się do regeneracji stawów w krótkich okresach).

Jeśli dysplazja stawu biodrowego u psów ewoluowała na tle otyłości, właściciel będzie musiał również całkowicie zrewidować zwierzaka dieta, roślina na diecie niskokalorycznej i upewnij się, że pies stopniowo zaczęła tracić na wadze. W okresie utraty wagi, zwierzę jest wymagane, aby dać kompleksy witaminowe.

Oprócz przyjmowania leków i witamin, z chorobą stawu biodrowego jest często przepisywany fizjoterapii. Jest to uważane za najbardziej skuteczne procedury, takie jak wosk parafinowy, wosk mineralny, magnetyczne i terapia laserowa. Dobry efekt terapeutyczny masaż stawu pacjenta (musi wykonać profesjonalny). Leczenie dysplazji muszą zawierać umiarkowaną fiznagruzki: pływanie, jogging, etc. Ale zmusić psy skakać i biegać szybko, nie może być ..

Heal przed końcem surowych metod dysplazja sparing niemożliwych. Jeśli leki i procedury nie dają pożądanego efektu, a stan zwierzęcia jest coraz gorzej, optymalnym rozwiązaniem byłaby operacja, przed którą będzie trzeba ponownie zrobić prześwietlenie. Podczas operacji lekarz może dostosować kształt kości biodrowej, tak, że jego głowa jest zgodna z wielkością i kształtem fossa kostną panewkę.

Złożoność i czas trwania tej operacji zależeć będzie od tego, jak dużo pracuje dysplazję. W niektórych przypadkach, chirurg musi usunąć tylko niewielką chrząstki. następujące rodzaje działań można prowadzić w ciężkich chorobach:

1. Kompletne wycięcie szyi i głowy kości udowej. Przypisany jest w zaawansowanym stadium choroby. Okres rekonwalescencji po takiej operacji może być bardzo długi, ale po pełnej rehabilitacji psa i jego pana będzie mógł całkowicie zapomnieć o chorobie. Pies będzie mógł biegać, skakać, wykonywać żadnych ćwiczeń i cieszyć się życiem. W organizmie zwierzęcia nie zostaną wszczepione w każdym protezy i tak dalej.
2. Osteotomii. Podczas tej manipulacji lekarz krajanie kości i zmienia lokalizację fossa kostną panewkę. Z tego powodu stawu biodrowego jest w odpowiednim miejscu (to będzie wyglądać, pokaże X-ray). Ten zabieg można wykonać tylko wtedy, gdy purystyczne formy dysplazji stawów purystyczne.
3. Endoproteza. Struck coxa całkowicie zastąpione przez protezę ze stopu tytanu. Kiedy w pełni odzyskać z takiego postępowania, pies będzie mógł normalnie chodzić bez bólu i dyskomfortu.

zapobieganie chorobom

Aby zapobiec rozwojowi dysplazji, psy, właściciele powinni podjąć następujące kroki:

• nie dać bestie ciężarów (zwłaszcza podczas gwałtownego wzrostu pup);
• nie zmuszać zwierzęta do pracy na długich dystansach;
• karmić psa zdrowej żywności, aby nie objadać, oglądać wagi zwierzaka.

Należy rozumieć, że żaden ze środków zapobiegawczych jest sto procent nie będzie chronić psy od wystąpienia dysplazji, jeśli określone genetycznie.

Podobnie jak wszystkie zwierzęta, psy dużych ras wymagają uwagi, miłości i opieki. Właściciele dużych okazałych psów powinni uważnie monitorować swoje zwierzęta od czasu do czasu, aby pokazać je do weterynarza i pamiętać, że dysplazję - nie zdanie. czas opieki i leczenia pod warunkiem powrotu psa do normalnego życia.