Koronawirus psów: w szczegółach na temat choroby, diagnostyki i leczenia

zawartość:

• Podstawowe informacje na temat choroby, jej odmiany
• Charakterystyka patogenu
• Jelitowy formą infekcji koronawirusa jelit u psów
• Patogeneza postaci jelitowej
• Obraz kliniczny, kształt, przepływ
• Diagnoza i terapia

Jedną z najczęstszych przyczyn chorób u ludzi i zwierząt na całym świecie są wirusy. Jest to zrozumiałe - maleńkie organizmy, pochodzenie i ewolucja, która jest nadal dyskutowane wirusologami, są w rzeczywistości, idealny wewnątrzkomórkowe pasożyty. Genom wiele wirusów pierwotnie (!) Jest wbudowane w DNA zwierząt (i ludzi, przy okazji).

Co do zasady, wszystkie choroby wirusowej jest niebezpieczne, wysoce zakaźną (czyli bardzo szybko przenoszone przez kontakt), często występuje w ostrych lub podostrych typu. Dobrym przykładem - koronawirus psów.

Podstawowe informacje na temat choroby, jej odmiany

Uważa się, że patogen został po raz pierwszy zidentyfikowany w 1971 roku przez weterynarzy z Niemiec. Zauważyli, że w pojedynczych hodowli psów stale znaleziono zapalenie jelit, których rozwój we wszystkich przypadkach przebiegała według tego samego scenariusza.

Drugim typem koronawirusa, literatura zagraniczna znany jako CRCoV, został otwarty przez brytyjskich ekspertów. A stało się to dopiero w 2003 roku. Co ciekawe, tego rodzaju patogenu stwierdzono prawie przez przypadek. Interesujące jest to, że są zlokalizowane w komórkach nabłonka górnych dróg oddechowych (postać choroby układu oddechowego).

Drugi rodzaj wirusa mogą być przekazywane wyłącznie drogą kropelkową infekcji, ale ponieważ w normalnych warunkach psy nie są zagrożone. ale on boryka różne dziecinne, CRCoV który jest lepiej znany jako „hodowli kaszel.” Z powodu zawartości czubate często tak, że 100% obudowy zwierzęcej ciągle kaszel i kichanie.

Tak więc, ten pies Zakażenie jest obecnie podzielone na dwa główne rodzaje: jelitowych i dróg oddechowych. W zasadzie żaden z nich śmiertelne zagrożenie dla życia i zdrowia zwierzęcia nie jest, z wyjątkiem przypadków, gdy dodaje się do chorób wtórnych. Możliwe jest również „symbioza” z parwowirusa, gdy dwa dopełnienia patogenu i wzmacniają wzajemnie.

Jest to szczególnie niebezpieczne, gdy koronawirus „podniósł” wstępnie osłabiony, wychudzony pies. W tym przypadku napęd czucie w ciele jest szczególnie godne uwagi. Dokładnie tak, jak w 90% przypadków są zwierzęta schronów wolontariuszy. Jeśli zdecydujesz się wziąć zwierzaka, należy pamiętać, że to może być długa i uciążliwa w leczeniu. Pies w tym przypadku pozostanie przez całe życie nosicielami choroby.

Powinna ona niemałą wyjaśnień. Faktem jest, że obecnie wśród weterynarzy i biologów przeprowadzone dość ostrą debatę. Wielu wierzy, że gatunki koronawirusa wiele więcej. Wskazuje na to również znaczące różnice w patogenezie przypadków na świecie. Najprawdopodobniej w najbliższych latach, ten problem zostanie rozwiązany, bo dziś jest już w toku badania pogłębione.

Wstępie, że koronawirus psów są przesyłane (czasami) świnie i inne zwierzęta gospodarskie, a także koty, ale ludzie w tym samym czasie są bezpieczne. Jeśli chodzi o gatunki kotów, jest bardzo podobny do patogenu, który wywołuje chorobę u psów. Najprawdopodobniej początkowo był to ten sam wirus, ale następnie zmieniane poprzez nabycie zdolności do zakażania kły.

Video: choroby przewodu pokarmowego u psów

Fakt, że infekcja nie jest przenoszony na ludzi, nie neguje potrzebę ciągłej dezynfekcji pomieszczeń, który zawiera chore zwierzę. Biorąc pod uwagę, że wirus w środowisku jest niestabilny, ułatwiają.

Charakterystyka patogenu

Patogen (koronawirus psów) jest szeroko rozpowszechniony w środowisku. Praktykujący lekarze weterynarii uważają, że co najmniej 55% wszystkich psów w naszym kraju można uznać za jego całe życie przewoźników. W innych krajach sytuacja jest podobna.

Dlaczego warto wirus nie osiągnął poziom 100% populacji dotkniętej? Cała jest niska stabilność w warunkach otoczenia. Na przykład, w temperaturze pokojowej, patogen zostaje zabity zaledwie dwa dni, to zabija niemal natychmiast ciepłą wodę, wirus jest niestabilny nawet do słabych roztworów dezynfekcyjnych. To, nawiasem mówiąc, jest dobrym zapobieganie koronawirus psów.

Faktycznie, niektórzy eksperci uważają, że rola właściwych rodzajów koronawirusa, które są wydalane z kałem, w aspekcie skażenia zdrowych zwierząt jest wysoce wątpliwa. W każdym razie, in vitro materiał patogenny uzyskane z kału pacjentów z psami nie może zainfekować wszystkie zdrowe psy.

Nawiasem mówiąc, właśnie z tego powodu podejrzewać, że w rzeczywistości znacznie więcej odmian koronawirusa. Do tej pory wirusolodzy nie można dokładnie sobie z tym problemem.

Dziś wiemy o istnieniu tylko jednego serotypu, choć istnieje kilka szczepów. Ważne jest, aby pamiętać, że różnice między szczepami nie są ograniczone przez ich cech morfologicznych i funkcjonalnych. Fakt, że ich zjadliwości i chorobotwórczości również inna, nawet jeśli różnica jest znikoma. Jeszcze. Wirusologami uwierzyć, że w miarę upływu czasu, nieuchronnie będzie gatunek bardziej niebezpieczne.

Jelitowy formą infekcji koronawirusa jelit u psów

Najbardziej powszechne i znaną postacią infekcji. Jeśli odmiana układu oddechowego nazywana „kaszel hodowla”, że ten rodzaj pasowania na miano „hodowla biegunka.” Faktycznie, w 1971 roku niemieccy lekarze weterynarii na tej podstawie i znalazł patogenu.

Niezależnie od powyższego, w chwili obecnej uważa się, że koronawirus wysoce zaraźliwe i rozprzestrzenia się za pośrednictwem odchodów, moczu, inne wydzieliny chorych zwierząt. Niebezpieczne nie tylko świeże odchody zwierzęce. Istnieją dowody na to, że czasami pojawia się infekcji w wyniku kontaktu z kałem wyschły. Wszystkie gatunki podatne, infekcja występuje, niezależnie od wieku i płci.

W większości przypadków, czynnikiem wywołującym zakażenie jest spożywana z zanieczyszczonym zwierząt pokarmu / wody. Znacznie mniej - w postaci pyłu kału. Nie wszystko jest jasne z okresu separacji. Uważa się, że wirus jest wydalany z kałem w ciągu około dwóch tygodni od momentu zakażenia. Objawy kliniczne pojawiają się pod koniec pierwszego tygodnia (od wprowadzenia patogenu do organizmu), tak, że zwierzę, a jednocześnie „technicznie” zdrowy, już uwolnione do środowiska czynnika zakaźnego. Jest to bardzo niebezpieczne.

I nie jest jasne, z przydziału czasu? Fakt, że nie wszyscy eksperci zgadzają się z powyższymi numerami kontaktowymi. Istnieją dowody na to, że patogen można znaleźć w kale psów była chora po&hellip- sześć miesięcy po odzyskaniu! Takie przypadki nie są izolowane, a zatem można racjonalnie zastanowić się przez całe życie przewoźników. Jest możliwe, że wirusy zawierające RNA jest zintegrowana z genomem komórki nabłonka jelitowego, a ponieważ korpus psa zamienia się bezawaryjną „inkubatorze”.

Patogeneza postaci jelitowej

Więc co sprawia, że ​​wirus, gdy w organizmie zwierząt wrażliwych? Natychmiast po wprowadzeniu czynnika zakaźnego atakuje komórki nabłonka części nosowej gardła i jelita cienkiego. Przełamywania membrany komórkowej replikacji wirusa zaczyna się ilość patogenów u zwierzęcia rośnie wykładniczo.

Jak można zauważyć, że komórki są niszczone w tym samym czasie. Co gorsza, wirus atakuje komórki nabłonka wyściełające wnętrze naczyń krwionośnych. Z tym, oczywiście, prowadzić. Konsekwencje zauważalne (aczkolwiek w warunkach klinicznych) w ciągu kilku dni po zakażeniu.

Jeśli w tym momencie, aby utrzymać badanie krwi, to będzie można znaleźć wymawiane leukopenia (To znaczy, zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi). Wynika to z faktu, że organizm po prostu nie mają czasu, aby kultywować nowych komórek ochronnych. Jeśli w tym momencie spadnie szczególnie „żrące” specjalisty, może on zauważyć nieznacznie podwyższoną temperaturę ciała zwierzęcia.

Zniszczenie nabłonka wyściółki naczyń krwionośnych bardzo szybko się opłaca: błonę śluzową przewodu pokarmowego pęcznieje i staje się ostro hiperemię (tj rumieniąc). Z powodu tych poważnych naruszeń morfologicznych i funkcjonalnych organizmu bardzo szybko przestaje spełniać swoje normalne funkcje fizjologiczne. Mówiąc najprościej, zaburzony proces trawienia.

Dalej - gorzej. Stopniowo rozwijać śluzówki małe ogniska martwica i nadżerki. Pod wpływem warunkowo chorobotwórczych na mikroflorę przewodu pokarmowego, co jest zawsze podany, proces wzrostu zapalenia ostro patogeny chorób wtórnych przenikać do krwiobiegu przez uszkodzoną ścianę jelita. Wszystko to powoduje, że dobrze zdefiniowane objawy kliniczne.

Obraz kliniczny, kształt, przepływ

Objawy koronawirus psów mogą być bardzo zróżnicowane, ale główną cechą - w „wybuchowy”, nagły wodnisty biegunka.

Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku poważnej infekcji koronawirusem jest rzadkością (!) Oznaczono leukopenię. To, oczywiście, nie mówiąc o początkowym stadium choroby (jak wspomniano powyżej). Ale jeśli pies był chory przez długi czas, a liczba białych krwinek pozostaje niski, lub istnieje tendencja do jego trwałej redukcji w 100% przypadków należy szukać razem, jednoczesne choroby. Jest to bardzo ważne, ponieważ jest to w tej sytuacji jest najbardziej niebezpieczne dla życia i zdrowia zwierzęcia.

Zauważ, że „klinika” jest w dużej mierze zależny od konkretnej postaci choroby. W przypadku takiego jelitowej infekcji koronawirusem są trzy:

• Zerwanie.
• Ostra.
• Ukryty.

Zauważ, że gdy przepływ netto hiperostre „korona” nie może być. To może nastąpić tylko wtedy, gdy zakażenie pierwotne dodano kilka chorób towarzyszących. Z reguły nie jest kompletna bez „zakłóceń” parwowirus lub zapaleniom jelit.

Chore szczenięta często nie starsze niż cztery lub osiem tygodni, okres inkubacji trwa nie dłużej niż kilka godzin. Wszystko zaczyna się nagle: zwierzę nagle odmawia jedzenia, to jest bardzo powolny, apatyczny, temperatura ciała wzrasta do 41 stopni Celsjusza (lub wyższej). Charakterystycznymi cechami tej formy jest to niekontrolowane obfita biegunka, stolec z wodniste, zielone, mają przykrego zapachu.

Również przypadki ciężkiej, niekontrolowane wymioty są często rejestrowane w tych sytuacjach, w czasie którego zwierzę dosłownie „rzuca” (taki jest moc skurcze). Zasadą jest, co drugi dzień (w najlepszym przypadku - dwa dni) chory szczeniak umiera. Nawet przy właściwej diagnozy i leczonych wczesnej śmiertelności w tej niezwykle wysokie.

Na szczęście często choroba występuje w ostrej formie. Jest również nieprzyjemne, niemniej jednak prawdopodobieństwo śmierci jest znacznie niższa. Przejawia się to w tym samym wieku. Pierwszy szczeniak staje się nieco ospały, nie jeść. Wkrótce całkowicie porzuca jedzenia (ale napoje lub chciwy albo znacznie więcej niż ich normy).

Zwierzę często łzy, wodnisty stolec staje się konsystencja, kolor zielonkawy i bardzo nieprzyjemny zapach. Wkrótce rozwijać odwodnienie, zmęczenie, ewentualnie wchodzących w stan letargu, a następnie śmierć. Ważne jest, aby pamiętać, że w stolcu podczas ostrego najpierw stać się bzdurny, a dopiero potem - ciecz. Jest to ważne w diagnostyce różnicowej.

Po raz kolejny, że poważna infekcja koronawirus krwi w kale początkowo nie powinno być podkreślenie. Wydaje się dużo później, gdy powierzchnia błony śluzowej jelit powstają głębokie owrzodzenia i nadżerki.

Z ukrytej formie jest znacznie bardziej skomplikowana. Dokładne objawy niewiele, od czasu do czasu pojawiają się sporadyczne przypadki biegunka, i konsystencji stolca może być niemal normalne, pies traci ciężar, jej zmniejszenie apetytu (ale jest tam jeszcze), pies jest stale w stanie apatyczny. Czasami takie obserwowano jedynie sporadycznie w pozostałej części pet (pozornie) całkowicie normalnym. Charakterystyczne dla tego nosicieli wirusa.

Diagnoza i terapia

Jak jest diagnoza? Biorąc pod uwagę wiek chorego zwierzęcia i pokazać w tych samych objawów klinicznych, zaprawiony weterynarz może dostarczyć wstępną diagnozę. Jednak precyzyjne wykrywanie choroby nie jest możliwe, jeśli analiza immunologiczny nie jest do tego przyzwyczajona. Metoda ta zyskała szczególną popularność w ostatnich latach. Ponadto, dobrze sprawdzone konwencjonalnych metod serologicznych (surowica sprawdzania obecności specyficznych przeciwciał).

Sposób najbardziej kontrowersyjne jest identyfikacja cząsteczek wirusa za pomocą mikroskopii elektronowej. Tak mikroskop elektronowy pozwala na dokładne ustalenie obecności czynnika zakaźnego. Teoretycznie. Fakt, że ten typ wirusa umiera szybko, nawet w świeżych odchodów, a zatem częste wyników fałszywie ujemnych.

Jak to jest leczenie koronawirus psów? Niestety, ale specyficzny, który jest specjalnie zaprojektowany, aby usunąć konkretnego wirusa, leczenie nie istnieje (jak to ma często miejsce w przypadku infekcji wirusowych). Przypisywanie witaminy, leki regenerujące. pokazywanie antybiotyki o szerokim spektrum, zapobiec infekcji wtórnych.

Oczywiście, już rozwinęła specyficzne szczepionki podaje się doustnie. Ale przed końcem jego wysoką skuteczność nie została udowodniona. Ponadto, chociaż w praktyce weterynaryjnej, że nie jest możliwe wiązanie profilaktycznego (lek podawany jest przez właściciela). Być może w przyszłości, jeśli ta szczepionka będzie obowiązkowe, problemy z infekcją koronawirusa jest znacznie mniejszy.