A giant przenośnik taśmowy na dnie morza

Na temat pochodzenia płynów. Teraz, czytając te słowa, jesteś w ruchu wraz z jego stołu, domu, osiedla. Aby być bardziej precyzyjnym - z jego płyty litosfery, gdzie wszystko jest. Oraz kierunek i prędkość, z jaką to zależy od płyty. Zwykle przemieszczenie płyty są bardzo powoli - z prędkością około 1 cm na rok. Jednakże, istnieje płytkach z prędkością 10-15 razy większe. Ale w tym tempie za 80 lat w domu będzie poruszać tylko 8-12 m. Nie zauważy, ponieważ w tym samym czasie to samo będzie przesunięcie wszystkich sąsiedztwie przedmiotów domowych.

Inna sprawa, jeśli wrócił na Ziemię po długiej podróży przez przestrzeń w pobliżu światła. Na przykład, jak to się stało z bohaterami powieści Vercors „Planet małpy”. Podczas ich nieobecności, świat wziął wiele tysięcy lat, w tym przypadku, aby znaleźć jego dom będzie trudne.

Naukowcy policzyli 9 ogromne talerze i kilkadziesiąt mniejszych płyt, w tym mikropłytek. Powierzchnia poszczególnych płyt waha się od kilkuset milionów do kilkuset kilometrów kwadratowych. Grubość płyt waha się od kilku kilometrów od ich krawędzi w miejscach do 200 km w kontynentalnym.

Wideo: 5 najdziwniejsze rzeczy znalazłem na dnie oceanu

Rysunek przedstawia mapę z płyt litosfery. Największy - Pacific. Jest na dnie Oceanu Spokojnego, ale to zajmuje cały obszar. Obok niej kolejna płyta - Nazca, jest o wiele mniej. A obok nich leży talerze Cocos (często nazywany kokos). Z wyglądu jest to najmniejsza z trzech. Naukowcy sugerują, że w rzeczywistości jest znacznie więcej: znaczna część znalazła się pod sąsiednią płytą. Trzy płyty zwane ocean, t. E. Znajdują się one pod wodą i nie rozciąga się na ziemi.

Istnieje sześć płyt konstrukcji mieszanej: Ameryki Północnej, Eurazji, Afryki, Ameryki Południowej, indyjskie lub Indo-australijskie, Antarktyczne. Każdy z nich łączy kontynentalne (tj. E. kontynentalne) obszary z obszarów dnie oceanu. Płytki są wymienione w porządku malejącym ich obszarach, wszystkie są pokazane na mapie. Czasami w tym trzy główne ocean nazwie płyty. Niektórzy badacze nazwali również płyta arabska.

Dziesięć zwanych płyt litosfery zajmują około 85% powierzchni kuli. Pozostałe 15% jest mała i mikro-Plate. Mikropłytek - zanieczyszczenia zablokowane pomiędzy płytkami silnych mieszczą się w granicach od podstawowych płytek. Jednak niektóre mikro płyta znajduje się w części dużych płyt, z dala od brzegu. Wartość ma rozmiar i charakter ruchu i lokalizacji głębokich uszkodzeń, które przesuwają płytę podczas jego ruchu.

Schemat rozbieżność litosfery płyty podczas rozsmarowywania.

Głównym punktem teorii tektoniki - wszystkie płytki litosferze, są w ciągłym ruchu.

Ruch płyt ma inny charakter. Płyty mogą ślizgać się wzdłuż jego granic, aby przemieszczać się w płaszczyźnie poziomej prostopadle do granicy kwestia w jednym lub drugim kierunku. Czasami nawet zrobić małe ruchy w kierunku pionowym.

Wzajemny ruch płytek często prowadzi do odkształceń ich krawędzi. Po wykorzystaniu sprężystych odkształceń gatunek przekroczy dopuszczalną wartość, utworzone wad i występować trzęsienia ziemi. Duże czy małe, w zależności od wielkości obszarów objętych deformacji. Dlatego obszary graniczne między płytami są nazywane strefami aktywności sejsmicznej. To - niespokojnych obszarów. Nie ma mniej niż 95% trzęsień Ziemi. Pozostałe 5% to tzw vnutriplitochny wulkanizm.

płyty litosfery

Czołowi naukowcy uważają, że obecność pasów sejsmicznych Główną cechą określić nowoczesne granice pomiędzy poszczególnymi płytami. Granice między płytami na dnie oceanu są wyznaczane doświadczalnie za pomocą specjalnej techniki pomiarowej - wielokanałowych profilowania sejsmicznego.

Gdy płyta może być przesuwny ruch pomiędzy nimi. razdvizheniya proces sąsiednie płyty nazywa się rozprzestrzenia. Ma szczególne znaczenie dla edukacji hydrotermalnych. Rozprzestrzeniania obserwowane w dolinach ryftowych połowy grzbiety oceaniczne.

Na mapie ulgi podłogi Ocean Atlantycki po lewej stronie (zob. Rys.), Dobry widok na Mid-Atlantic Ridge. On jest wąż zwinięty na dnie w pobliżu południka od Antarktydy aż do północy, do połacie Oceanu Arktycznego. W różnych częściach grzbietu wzdłuż swojej długości ma osobną nazwę. W Oceanie Arktycznym, że kończy z trzech równoległych pasm górskich: Gakkel, Łomonosowa i Mendelejewa.

W pewnym momencie część Mid-Atlantic Ridge przychodzi do powierzchni - wyspie Islandii. Założył bazaltowej lawy na powierzchnię grzbietu doliny Rift. Sam Ridge był, oczywiście, na dole.

Islandia - kraj wulkanów ogniem, gejzerów i gorących źródeł. Ogrzewanie na więcej niż połowa domów, szkołach, szpitalach, szklarniach i przedsiębiorstw przemysłowych będących tam z powodu płynów hydrotermalnych. Jest nawet elektrownia na termalnych, jak my na Kamczatce. kominy hydrotermalne zapewniają bardzo wysoki przepływ ciepła: 2,2 1 012 więcej kalorii rocznie 80 tys km mid-ocean grzbiety .. Ta figura - do 30% całkowitego strumienia ciepła na świecie. Na 250 km od ciepłych płynów Arctic Circle pomaga rozwijać ogórki, melony, pomidory, kwiaty i banany!

Wideo: kto mieszka na ocean floor # 5 - Ursa 1-26 [DOTA 2]

Z powodu erupcji wulkanu podwodnego 14 stycznia 1963 terytorium Islandii wzrosła o 3,75 km² - tworzą wyspy. Wulkany (około 200, a 30 - czynne) występują średnio co pięć lat. Kraina lodu i ognia zwany Islandii.

Na osi każdego grzbietu połowie oceanu wyraźnie widać głęboką doliną Rift. Ridge gdyż jest cięty wzdłuż całej długości na dwie części - wschodnią i zachodnią. Symetria strukturze stokach w prawo i lewo od linii środkowej grzbietu sugeruje podobieństwo procesów zachodzących na obu stronach tutaj. Po prawej stronie mapy jest Mid-Indian Ridge. Jest to również wyraźnie widoczne doliny Rift.

Dno oceanu głównie góry. Ten zaskakujący fakt powstała tylko o ćwierć wieku temu. Więcej niedawna wierzono, że dno oceanu - zwykły płaski i nie ma nic ciekawego, z wyjątkiem rzadkich gór podwodnych. Wierzchołki niektóre z nich wypłynąć na powierzchnię - tej wyspie. I tylko.

Globalny system grzbietów oceanicznych połowie ma łączną długość około 80 tys. Km. Jak gigantyczny systemu górskiego nie jest na powierzchni Ziemi. Wierzchołki wielu gór podwodnych wznieść się ponad dnem oceanu na 2,5-3 km i szerokości grzbietów na dole podchodzi do 2-3 tys. Km.

Obserwacje pokazują załogowego głębinowego zboczach doliny Rift grzbiety stojące oś są bardzo strome. Częste są strome klify kilkaset metrów. Budowa geologiczna Doliny Rift naukowcy oceniać procesy zachodzące w nich procesy geofizyczne. I tam idą dość szybko. Rift Valley - jedna z najbardziej tajemniczych formacji grzbiety mid-ocean. Ta luka w tajemniczych wnętrzu naszej planety.

Jeśli wziąć próbki dna ziemia, a następnie do określenia w laboratorium ich wieku, okazuje się, że odległość od osi doliny Rift wieku skalnej wzrośnie.

To właśnie amerykańscy naukowcy w 1968 roku, kiedy z pomocą pływającej platformy „RV Glomar Challenger” do nich po raz pierwszy udało pobieranie próbek do analizy dna gatunków w różnych odległościach od osi połowie Atlantic Ridge. Jednocześnie wiek namagnesowania próbek została określona. Okazało się, że również zwiększa się wraz z odległością od kalenicy. Okresowo mierzone i znak namagnesowania.

Badania doprowadziły naukowców do wniosku, że nowy ocean skorupa, która stopniowo rozprzestrzenia się po obu stronach doliny urodziła się w dolinach ryftowych połowy grzbiety oceaniczne.

Na dnie oceanu jak gigantyczny tras przenośników taśmowych. Przynosi młodych bloki płyt litosfery od miejsca ich pochodzenia do kontynentalnych marginesie oceanach. Droga jest zazwyczaj długi - bo płyty bloki trzeba przejechać pół szerokość oceanu. Trochę prędkości.

Niech płyta powstała w dolinie Rift w odległości 1500 km od najbliższego lądu. Zakładamy dla uproszczenia obliczania jego prędkości poruszającego = 10 cm / rok. Aby dotrzeć na plażę, to płyta wymagać będzie 15 mln. Lat. W drodze do płyty będzie gromadził różne opadów. Pod koniec swojej podróży maksymalny wiek okazał się być około 10-15 mln. Lat. Przekazując płytę ścieżki wpada do wykopu i zanurzyć pod kontynencie powrotem do astenosfery, z którego został uformowany w doliny Rift (oczywiście, ponieważ zanurzenie w stopie). Tak więc koło jest życie każdej płyty litosfery. Litosfery transporter nie działa w sposób ciągły, ale dyskretnie, że jest. E. Przerywany skoki. Potwierdzają to ostatnie dane.

Na mapie ulgi Pacyfiku jest szczególnie widoczne rowy pierścień otaczający ocean na obrzeżach. Nazywa się pierścień ognia. Ring - jeden z najbardziej niespokojnych miejsc na świecie. Nadal nie miękną w następnym bloku litosfery płytki „trzeszczenia” zanurzona w ciasnej przestrzeni rynny. Dlatego w obszarze Ring of Fire często występują trzęsienia ziemi.

mapa ulga na Atlantyku i Oceanie Indyjskim.

Gdy rozpoczyna się rozprzestrzenia i krawędzie sąsiednich płytek litosfery odchylania, w wyniku magmy leżącego między nimi dolną szczelinę - stopu z bazaltu astenosphere. Substancja astenosfery znajduje się w stanie zbliżonym do temperatury topnienia. W związku z tym, że jest w stanie płynąć. Uważa się, że stopiony materiał ma właściwości płynu newtonowskiego i posiada lepkość około 10²⁰ -10²¹ puazów (w przepływie laminarnym ma stałą lepkość, która nie zależy od warunków przepływu w liczbie Reynoldsa podkrytycznym). Ale nie wszystkie astenosfery, a najbliższa powierzchnia komory magmowej lub komory. Więc jest jeszcze trochę studiował w ciepłej celi astenosfery, gdzie jest wylanie magmy do doliny Rift. Nie zawsze wspina się magmy przychodzi do „pokojowego rozwoju” nowej oceanu skorupy. Czasami, niestety, dość często, jest wylana na powierzchnię ziemi. Potem zagroził nieszczęście dla wszystkich, którzy będą zamknięte. W lecie 1984 roku w pobliżu portu w Rabaul (Nowa Gwinea) zaczął wstrząsy o sile 5,5 stopni w skali Richtera. Wielkość nazywamy logarytm współczynnika w którym licznik jest maksymalne przemieszczenie powierzchni ziemi na fali lub maksymalną szybkość i mianownik - podobną wielkość do trzęsienia ziemi, której wielkość jest traktowane jako 0. częstotliwość wstrząsów 1400 miesięcznie! Potrząsając co pół godziny. Naukowcy przypisują ten wzrost długotrwałego trzęsienie ziemi o dużej części skorupy ziemskiej na dnie Blanch Bay. W ciągu ostatnich 2 lat wzrosła o około metr. Tutaj, na dole są błędy w skorupie oceanu, które nasiliły się w ciągu ostatnich 10 lat.

Specjaliści stwierdzili, że w tym miejscu jest wyrzucana na powierzchni zawartości komory magmy. Utworzony nowy wulkan, gwałtowny wybuch, który jest uważany za całkiem realne. to trochę statków badawczych w wydarzeniach rozgrywających. Naukowcy mają unikalną możliwość bezpośredniego obserwowania procesu formowania się wulkanu.

Ale wracając do procesów w doliny Rift. Odstęp między płytkami, utworzony w wyniku rozpraszania, woda wpada z góry w dół. Jest to konfrontacja między ogniem i wodą. Rosnąca szczeliny stopniowo zestalonego stopu magmy na poziomie odpowiadającym równowadze hydrostatycznej. Oznacza to, że nowo utworzone bloki płyt litosfery pływaka w astenosphere powierzchni jak kawałki lodu na powierzchni.

Jednocześnie z hartowania uwodnienia jest reakcją chemiczną (interakcja magmy wodą, towarzyszy powstawanie związków uwodnionych), w wyniku czego powstaje nowa morskie skorupy stopniowo osad.

W kolejnych wybuchów aktywność tektoniczne nowo utworzone przez bloki wzrośnie powyżej górnej krawędzi płyty, naciska uprzednio uformowane. Dlatego wiek dnie skał zwiększa się wraz z odległością od osi doliny Rift. Doliny Rift tworzą wiele głębokich pęknięć. Głębokość do 3 km, szerokość waha się, często tylko kilka milimetrów. Mogą one być widoczne z załogowym batyskafu. Obliczenia wykazały, że szerokość szczeliny w zaledwie 3 mm wystarcza do obiegu w nim wody morskiej. Szeroki obieg wody w głębokich pęknięć prowadzi do płynów w formacji.

Pęknięcia pod wpływem gorącej słonej wody bazaltu oryginalnego składu chemicznego wody, a jego temperatura ulega zmianie. Woda jest silnie ogrzewane i nasycony jonów manganu, żelaza, krzemu, cynku, potasu i innych elementów. występują reakcje chemiczne między elementów zawartych w wodzie soli w oceanie i eluowano z warstw bazaltowych. W wyniku tego, powierzchnia dna morskiego z powrotem strumienia płynu, które różnią się znacznie składem chemicznym od konwencjonalnej kompozycji wody morskiej. Płyny są produkowane nie tylko w strefach rozprzestrzenia, ale również w dziedzinie transformaty usterek. Tak nazwali miejsce na dnie oceanu, gdzie krawędzie płyty ślizgowe ze sobą zbieżne i rozbieżne bez mniej lub bardziej równolegle. W takich obszarach, jak wiele głębokich pęknięć, gdzie woda wpływa do oceanu i gdzie w związku z tym mogą wystąpić płynów w formacji.

Intensywność powstawania kory mózgowej określono Wydajność (ilość cm, które różnią jeden rok dwie sąsiednie płyty litosfery). Jest to bardzo ważny parametr. Prędkość jest uważany za mały, jeśli jest ona mniejsza niż 6 cm / rok, duża - ponad 6 cm / rok.

Powoli rozszerzające grzbiety stanowią połowę całego systemu grzbietów oceanicznych połowie. Ich aktywność hydrotermalnych nie jest tak intensywny jak w dynamicznie rozwijającym się. Ale są one uważane za obiecujące pod względem poszukiwaniu minerałów (rud polimetalicznych). Krańcowa stopa 15 cm / rok do niedawna był uważany. A teraz nie była wiadomość o odkryciu dużą prędkością rozprzestrzenia. Jest on otwarty w południowej części Grzbiet Wschodniopacyficzny (Galapagos Ridge). Tutaj prędkość płyty razdvizheniya osiąga 16 cm / rok. Uważa się, że jest to - najwyższa szybkość rozprzestrzeniania się w świecie.

Całkowita prędkość rozbieżność dwóch płytek nie oznacza to, że dwie płyty są równe prędkości. Na przykład w obszarze Znani (Atlantic), całkowita stawka wynosi 2,4 cm / rok, ale od strony wschodniej jest szybszy niż na zachodzie.

Szybkość 3 cm / rok odpowiada wysokości około jednego mikrometra na sekundę (10^-7 cm / s). Około rośnie w tempie około drzew, lodowce i poruszających się cząstek w ruchach Browna. Prędkości tego rzędu są mierzone za pomocą anemometru laserowego Dopplera (LDA). To przez te interesujące urządzenia zostały zmierzone, a prędkość przemieszczania płyt litosfery.

Przypomnijmy zasadę efektu Dopplera: widmo sygnału odbitego od ruchomego obiektu różni od widma sygnału pierwotnego. Na przykład, ton sygnału audio pociągów przejeżdżających przez bez zatrzymywania platformę, na której stoisz, różni się znacznie w trakcie rozprawy w trakcie jego ruchu. Kiedy zbliża się szybko, częstotliwość dźwięk jego sygnału znacząco wzrasta - dźwięk staje się wyższy, a kiedy przeszedł na platformę i usuwane z wami, dźwięk jest nie tylko ciszej, ale również obniża częstotliwość - dźwięk staje basovitym. Dzieje się tak dlatego, że gdy pociąg zbliża się do źródła prędkości, tj. E. Dial ton, jest on dodawany do prędkości rozchodzenia się dźwięku w powietrzu. W rezultacie, każda sekunda ucho dostaje większą liczbę fal dźwiękowych. Stacjonarny obserwator usłyszy wschodząca sygnały tonowe. Po usunięciu wszystkich pociąg będzie na odwrót - w jednostce czasu dostaje mniejszą liczbę fal dźwiękowych, co odpowiada pozornego zmniejszenia wysokości sygnał dźwiękowy dla nieruchomego obserwatora.

Badając ruch płyt litosfery nie są sygnały akustyczne i promieniowanie elektromagnetyczne, pochodzącego od lasera. Został on stworzony stacjonarną, t. E. Stałe, instalację. Pozwalają one do pomiaru prędkości przepływu poszczególnych szczytów. Pomiary te są wykonywane, na przykład, w Himalajów.

A teraz wykonane udanego pomiaru prędkości ruchu płyt litosfery, które są na powierzchni ziemi przez satelity eksperyment.

W tym celu brytyjscy naukowcy stworzyli system przestrzeni jedenastu satelitów na różnych wysokościach: od 1 do 6 tysięcy kilometrów.. Satelity są zamontowane lusterka, odzwierciedlając impulsy wiązek laserowych wysyłanych z powierzchni Ziemi. Odliczanie do momentu wysłania promienie aż do ich powrotu sprawia niezbędną dokładność pomiaru ruchu płyt tworzących skorupę ziemską. Nikt jeszcze nie zmierzona prędkość płyt na dnie oceanu w strefie Rift lub stref w strefie sejsmicznej.

Naukowcy są opuszczane do dołu sejsmografy - specjalne rejestratory, które mogą rejestrować skrajnie niskie częstotliwości. często rejestrują tam mikro-trzęsienia ziemi, której nikt nie zna na powierzchni. Spód sejsmografy - instrumenty bardzo wrażliwe. Oni zapis odgłosów i dźwięków, które występują, gdy najmniejsze przesunięcie płyt, w pobliżu których są zamontowane na dole. Jest to opracowanie nowej dziedziny sejsmologii, który ma pomóc ludziom uzyskać aktualne informacje o zbliżającym się trzęsieniu ziemi.

STREFA RYFTU są jednymi z najbardziej badanych obszarach oceanicznych grzbietów połowy. Oni - w centrum uwagi naukowców z różnych dyscyplin. Jak to ogromny mechanizm, powodując płyty przenieść? Z tej okazji wyraził wiele różnych hipotez i uczynił wiele eksperymentów, ale wiele kwestii nie zmniejszyła. Na przykład: dlaczego nizkospredingovyh grzbiety obserwowane elewację boczną poziomów błędów na krawędziach szczeliny? Dlaczego nie są one tam, gdzie jest szybko rozprzestrzenia?

Co jest subdukcji, i że to możliwe? Gdy dwie płyty litosfery przenieść do siebie, tj. E. Converge, potem przychodzi moment, gdy następuje kolizja. Rozwijanie procesu subdukcji i zatopienie jednej płyty pod drugą. Proces ten nazywany jest subdukcji. Obszar, w którym to odbywa, są interesujące z punktu widzenia poszukiwań mineralnego.

Płytki krawędzi okazało górny talerz grabie wytrącania powierzchni opadania. Górny talerz działa jak ostrze spychacz. W rezultacie, na powierzchni płyty odejściu pojawiają potężne fałdy dół skał osadowych. Te fałdy tworzą pułapki strukturalne, w których mogą gromadzić się duże ilości oleju i gazu (patrz. Rys.). Olej i gaz są lżejsze niż woda. Dlatego mają tendencję do pływaka. Jeśli ta zakłóca wystarczająco gęste warstwy osadów, olej i gaz będą gromadzić się w najwyższym punkcie, tj. E. W fałdach pod kopuły. Przyjmuje się, że podobny mechanizm przyczynił się do powstania kilku dużych złóż ropy naftowej i gazu na całym świecie.

Schemat „spychania” efektu.

Ale subdukcji nie tylko daje pozytywny efekt. Płyty litosfery zderzeń prowadzi do trzęsienia ziemi. Czasami jest to bardzo silny, kiedy wiele osób zginęło. Przykład - trzęsienie ziemi w Meksyku w 1985 roku

Kuchenka kokosowy porusza się w kierunku wschodnim. To pogrąża pod Płyta północnoamerykańska na zachodnim wybrzeżu Meksyku. Płytki porusza się ze średnią szybkością od 6 cm / rok w kierunku do siebie. Subducting Płyta kokosowa zachodzi w części Ameryki Północnej Plate, który jest miejscem podłodze Pacyfiku w okolicy. Podczas przenoszenia płyty posiadające duże naprężenia mechaniczne są skoncentrowane na najbardziej solidnych segmentach.

19 września 1985, na 7 godzin 18 minut, na głębokości 15 km pod Lazaro Cardenas zgrywania był jednym z najbardziej intensywna w częściach granicznych pomiędzy dwiema płytami. W tym momencie, krawędź płyt poszedł na kilka sekund przez prawie 2 metrów! Siła trzęsienia osiągnęła 8,1 w skali Richtera. Ale zniszczenie, jak donosi prasa, były stosunkowo niewielkie. Przyspieszenie ruchu w pobliżu epicentre było w 15% przyspieszenie grawitacyjne (g). Wiadomo, że podczas trzęsienia ziemi, które miały wcześniej w innych obszarach, przyspieszając osiągnięte jednostki g, t. E., 9,81 m / s². Kolejny impuls minut rozprzestrzenił się na 170 km wzdłuż winy, w ciągu 2 minut z małym przeszedł i osiągnął 360 km Meksyk.

W Meksyku, gdzie znajduje się około 18 milionów dolarów. Man. Tutaj wibracje Ziemi spowodowało zniszczenie wielu setek dużych budynków i zniszczenie tysięcy mieszkańców. Najsilniejsze wahania odnotowano w gęsto zabudowanych wysokich budynków w centrum miasta. Efekt tragiczne szczególnie duży z powodu nieoczekiwanego rezonansu mechanicznego powstałe w gleby gliniaste, na którym stoi miasta.

Większość miasta znajduje się na terytorium wyschniętego jeziora starożytnego, które opuściły grubą warstwą gliny. Naturalne okres drgań mechanicznych warstwy był zbliżony do 2 sekund. W przybliżeniu w tym samym okresie miał drgań sejsmicznych, pojawiających się podczas zgrywania. W rezultacie odpowiedź pojawiła się pod miastem, znaczne wysiłki katastrofy.

budynki te zostały szczególnie dotknięte, naturalny okres oscylacji którego był zbliżony do rezonansu.

Każde piętro daje się okres drgań około 0,1, przy czym w budowlanaTarcica 20 teoretycznie rezonansowy okres 2 sekund. Niszczenie 300 budynków w wysokości od 6 do 15 pięter. Świadczy to zatarcie krzywej rezonansowej, że nie zawsze wystarcza, gdy Q rezonatora.

Naukowcy jeszcze nie nauczył się dokładnie przewidzieć trzęsienia ziemi. Gdyby to było możliwe, aby kontrolować naprężenia mechaniczne na styku dwóch płyt, jest prawdopodobne, że to możliwe, aby uzyskać informacje użyteczne ostrzeżenie o zbliżającym się katastrofą.

Jednak, aby wniknąć w głąb skorupy oceanu w kilkunastu kilometrów jest bardzo trudne. Naukowcy wciąż uczą się techniki głębokiego wiercenia (również na Półwyspie Kolskim).

Ostatnio okazało się, że zderzenie z płyt litosfery są nie tylko zagrożone przez trzęsienie ziemi, ale także wpływa na klimat. Wpływ ten znajduje się w ciągu kilku miesięcy przed katastrofą. W obszarach, gdzie oczekiwane wielkim trzęsieniu ziemi, były ostre anomalie w pogodzie. Maksymalna promieniowania słonecznego została dobrze wspomniano powyżej centrach przyszłych katastrof, jak największej liczby jasnych dni, najwyższej temperatury powietrza i prędkości wiatru, zachmurzenia, wilgotności minimalnej i najniższych opadów.

Na przykład, przed katastrofalnym trzęsieniu ziemi w 1948 roku w Aszchabadzie ostatniej zimy była najwyższa liczba godzin słonecznych w ciągu roku. Drugie maksimum tego parametru zaobserwowano w zimie 1967 -1968, przed drugim trzęsieniu ziemi w Aszchabadzie.

MR Milkisom zebrano obszerny materiał na obserwacji 120 stacji meteorologicznych, potwierdzając występowanie zjawisk pogodowych w innych częściach Turkmenistanu i Uzbekistanu przed dużymi trzęsieniami ziemi.

Więc trzeba uważać na pogodę, w porównaniu z tym, co było wcześniej, i wyciągnąć odpowiednie wnioski. Jednak właściwa konkluzja nie zawsze jest łatwe.

W 1986 roku, na wybrzeżu Morza Czarnego Kaukazu stał wyjątkowo gorące lato. Kilka miesięcy nie padało. Wilgotność względna w czasie osiągnął bardzo niskie wartości. Były silne wiatry. Czy możliwe jest, ze te dane, aby z całą pewnością powiedzieć, że nie będzie wielkim trzęsieniu ziemi? Nie sądzę. Po tym wszystkim, pogoda się tu wcześniej, mniej więcej raz na 5-6 lata. I nie było trzęsienie ziemi. Dlatego potrzeba jeszcze więcej informacji.

M. Milkis uważa, że ​​anomalie pogodowe w obszarach, w których przygotowane są trzęsienia być związany ze zjawiskami cieplnych i elektrycznych, które występują podczas otrzymywania wstrząsu sejsmicznego.

Podobny pogląd został wyrażony wcześniej przez innych badaczy. 4 marca 1977 na kilka godzin przed wielkim trzęsieniu ziemi w Karpatach, akademik MA Sadovsky wraz ze swoimi pracownikami GA Sobolewa i NM Migunova zarejestrowany zwiększoną liczbę wyładowań elektrycznych w odległości około 300 km od epicentrum przyszłego trzęsienia ziemi. Sygnał kierunek przyjazd był blisko epicentrum. Ponad 80% zarejestrowanych impulsów odchylona od kierunku piasty nie więcej niż 15 °. Obserwowany blask atmosferyczny w pobliżu epicentrum. W tym samym czasie były liczne błędy w komputerze i telegrafii.

odbiornika pozwala nam oddzielić pochodzenie sygnałów sejsmicznych od zwykłej ingerencji z burzowe chmury, chmury kurzu, wiatru i tak dalej. N. bardzo ciekawe pytanie o pochodzeniu fali radiowej prekursorów trzęsień ziemi. Naukowców uważa, że ​​ich średnie promieniowanie wynikające ze względu na szczególny modulacji konwencjonalnej pioruna promieniowania elektromagnetycznego. Występuje na odbicie fal elektromagnetycznych odprowadza do atmosfery (przeszkody atmosferyczne) powietrza powierzchni zjonizowanego powodu aktywności sejsmicznej. Poza aktywnym sejsmicznie strefie występuje interferencja fal bezpośrednich i odbitych, co prowadzi do zmiany w naturalnym promieniowaniem błyskawicy.

Na zakończenie kilka słów na temat geologicznego wypadku to się stało dawno temu.

Naukowcy wiedzą, jak obliczyć za pomocą komputera trajektorii poszczególnych płyt litosfery. To pozwoliło na odbudowę kontynentach, aby postanowienia zawarte w różnych okresach historii geologicznej Ziemi.

Płyt litosfery wykonywania skomplikowanych ruchów powierzchni ziemi. Każdy ruch odbywa się wokół własnej osi płytę przechodzącej przez środek Ziemi. Ale czasami, niektóre płyty, a raczej kawałki z nich zachowuje się w dziwny sposób - to nie może wyjaśnić teoria. Pomyśl o Alasce. W dzisiejszych czasach jest to północnym krańcu płyt północnoamerykańskich. Ale nie zawsze tak było.

Badając skład skał, ich namagnesowanie i skamieniałości organizmów wymarłych doprowadziła amerykańskiego geologa Jana. Selibi do wniosku, że część Alaski, przylegającą do Kanady, 375 mln. Lat temu należała do Australii. A potem ten kawałek jest wyciągana ze wschodniej części Australii, przeniesiony przez Pacyfik, wykonane przystanek u wybrzeży Peru, a następnie przemieszcza się w kierunku Kalifornii, odcięty od jej małej części wybrzeża z żyłami złotonośnych, potem do swojej obecnej lokalizacji ...

Powstawanie rud siarczkowych. Woda stanowi ciecz - ciecz rudy. Rozpuszczonego w nim dużą ilość związków z różnych metali, takich jak żelazo, mangan, miedź, cynk, kobalt, nikiel i inne.

Wymiary „czarnych” palaczy wykazały, że czarny strumień o temperaturze około 330 ° C, wychodzący z rury z szybkością od 0,5 do 2 m / s. Rura odprowadzająca wodę o wewnętrznej średnicy 3 cm, w zakresie od 3,5 do 14 l / s. Stężenie jonów metalu znajduje się w pobliżu 0,1 g / l. Jedna rura w ilości około 10 l / s w stężeniu daje około 100 kg metalu dziennie. Znaczna część tych metali zawartych w dyszy nie osadza się bezpośrednio na dnie, i rozproszone wokół odkładania polimetalicznych i ewentualnie guzków.

Bezpośrednie stosowanie płynów do produkcji różnych metali jest obecnie uważane za opłacalne. Według szacunków amerykańskich naukowców do wytworzenia 1 tony cynku wymaga około 6 do recyklingu Młyn t. Wody termalnej. Wypływa tyle średnia „palacza” w ciągu kilku miesięcy. Jedna tona kosztów cynku (w cenach z 1986 roku) około 1 tys. Rubli. Dla pieniędzy można uzyskać z dużych głębokościach i recyklingu kilka milionów ton ciepłej wody nie jest możliwe. Sytuacja jest inna za pomocą rud siarczkowych, występujących naturalnie w zakresie hydrotermalnej.

Roztwór hydrotermalnych zawiera około 0,01% żelaza i kilkudziesięciu tysięcznych procent cynku, manganu, miedzi, kobaltu i innych wartościowych metali. Istnieje wiele krzemionkowym (0,129%), siarkowodór (0,021%) i wapnia.

Po wyjściu z hydrotermalnej roztwór mieszano w zimnej wodzie oceanu. występować w różnych reakcjach chemicznych, w tym co prowadzi do tworzenia się „czarna” dymu (zawiesina drobnych cząstek siarczku żelaza). Związek ten rozpuszcza się w wodzie, a więc mieści się w postaci czarnego dymu. A następnie znajduje się na dnie tworząc osady siarczku żelaza, znany w geologicznym zwany pirytu.

W miejscach płynu przez wytrącanie siarczanu wapnia wokół rury strumieniowej powstają. Wapń - z roztworu, siarczan - z wody morskiej. Schemat reakcji chemicznych zachodzących w „czarnych palaczy, jak pokazano na fig. Stopniowo rozwinąć rurę, jego wewnętrzna powierzchnia reaguje z nierozcieńczonym strumienia cieczy i rozpuszcza. W efekcie siarczan wapnia otrzymuje minerałów siarczkowych. Czy rudy siarczku - cenny surowiec dla przemysłu. Proces ten jest nie tylko w górę, lecz również ze względu na szerokość przerw strumieniowych poprzez ściankę rury. Stopniowo, na dnie oceanu jest depozyty siarczkowe osiągnąć grubość kilkudziesięciu metrów i długości kilkuset metrów. tworzenie skalę może doprowadzić do „zatykanie” rur, a tym samym zatrzymanie pracy płyn w tej części powierzchni dna. Z „Alvin” obserwuje „wiele” issyakshih rur na 600 m osi kalenicy. Osadzanie siarczkowej rudy w tym miejscu dochodzi do grubości kilkudziesięciu metrów! Miliony ton cennej rudy. Pytanie brzmi, jak lepiej zorganizować swoją zdobycz.

Co ciekawe, potwierdzenie opisany mechanizm płynów w formacji stwierdzono na powierzchni Ziemi. Mówimy o Oman ofiolitowych na wybrzeżu Morza Arabskiego. Ofiolitowych kompleksy są powszechnie nazywa, gdzie skał bazaltowych zachodzą ultramaficznych skorupy oceanicznej. Są lekkie żużla wzrasta do górnej części wielkiego pieca do topienia, który jest wnętrze Ziemi. Bazalt składa dna morskiego. warstwa bazaltu „left” na kontynencie przez zderzenie płyt litosfery. Odsłaniając warstwę ciasta - ofiolitem. W uzupełnieniu do Omanu, takie struktury znajdują się w Kalifornii, Tybecie, na Cyprze, w strefie przybrzeżnej w północno-wschodniej części Morza Śródziemnego i gdzie indziej.

Kompleks badania ofiolitem Oman wykazały, że gdy woda morska przeniknęła do formacji pod dnem oceanu na głębokość 5 km, a gdy w reakcji chemicznej występowały skały oceanicznej skorupy w temperaturze około 400 ° C,

A potem, po długim czasie w geologicznym sensie dolny odcinek ocean został wyparty przez siły tektoniczne na powierzchni Ziemi w obszarze Omanu. Teraz naukowcy mają okazję tutaj, nie pogrąża się w oceanie, aby zbadać reakcje chemiczne, które miały miejsce dawno temu w głąb ziemi pod dnem oceanu.

Badanie ofiolitowych ma duże znaczenie praktyczne, ponieważ znajdują się one metal złoża rudy i organy (w formie soczewek, są one często spotykane w ofiolitów w różnych częściach Ziemi). Zawierają one miliony ton pirytu.

Zakłada się, że w głębinach oceanu na dnie wielu rud siarczkowych bogatych w różnych metali, w tym srebra. Na przykład, ruda siarczku z Grzbiet Wschodniopacyficzny (21 ° c., Br.) Zawiera około 50% czystego cynku, 0,75% miedzi, 0,35% ołowiu, 700 g / t kadmu i 400 g / t innych metali. Równie bogaty w cenne metale z rud siarczku trzy inne osady na dnie oceanu. Naukowcy poszukują złóż rud siarczkowych handlowych. rudy siarczkowe są bardzo cenne. Dlatego nawet niewielkie depozyty o wartości przemysłowej. Ostatnio pojawiły się doniesienia, że ​​wspólna ekspedycja francusko-amerykański znaleźć w jednej z dolin ryftowych złóż rud siarczkowych Pacyfiku wielu milionów ton. Wyszukiwanie miał miejsce na pokładzie francuskiego załogowego głębinowego „Siana” metodę elektrycznej. Pole jest wartość handlowa. Zostaną znalezione i inne złoża cennych rud. Powstaje pytanie, jak zorganizować swoją inteligencję lepiej, a następnie - produkcję.

Płyny mają wielkie znaczenie w geologii i chemii world Ocean. Oni - źródło pożywienia dla niesamowite zwierzęta oazy głębinowych, a ponadto tworzą w głębi złóż rud metali szlachetnych. Jednak w oceanach, istnieją inne mechanizmy formowania rudy, takich jak rudy i żelazomangan guzków korowej. Zakłada się, że płyny są również ważnym czynnikiem w ustalaniu składu chemicznego wód oceanu jako całości poprzez sieć naturalnych związkach. Płyny i wpływają na klimat Ziemi.

Gdzie i jak tworzyć rudy korowej. Do płyt litosfery na dnie oceanu czasami wystąpić vnutriplitochnye erupcji wulkanicznych. Lawa leży w określonych stosunkowo wąskich kanałów utworzonych w oceanicznej skorupy. Rozprzestrzenianie wokół centralnego kanału stopniowo tworzy stożkowy „budynek”, okrągły lub eliptyczny przekrój poprzeczny, przy stoku od 5 do 35 °, zwany podwodną góra.

Współrzędna są zazwyczaj wydłużone w łańcuchu w wnętrza płyt litosfery, z dala od krawędzi. Na ich wierzchołki są często tak utworzone rowki. E. kratery, gdzie jest wylanie lawy. Jeśli średnica krateru ponad 2 km, nazywany jest kaldera. Często nie są góry podwodne o płaskich szczytach. Nazywane są Guyot. Uważa się, że płaskie wierzchołki tworzą wypełnienie krater lawy przez pierścieniowe kanały.

Guyots są szczególnie interesujące: ich stoki odkryć cenne rudy Mangan z dużą zawartością kobaltu. Nazywane są korowe rud.

Zawartość kobaltu w próbkach rud korowych znaleźć w dwóch specjalistów radzieckich Guyot Pacific przekracza 1%. Jest to bardzo wysoka zawartość metalu szlachetnego. Przy tym stężeniu, jeden Guyot może dać dziesiątki milionów ton rzadkiego metalu. Dlatego ruda korowe są jednymi z najbardziej obiecujących rud ocean.

Znajdź nikt nowy otwarty i nie pokazane na mapach Guyot - wielki sukces. Naukowcy udało się w podróż 9-tego statku badawczego „Akademik mstisław kiełdysz” Instytutu Oceanologii. PP Szirszowa Akademii Nauk ZSRR. Pod koniec 1984 roku znaleźli Guyot na Oceanie Spokojnym, w systemie Magellana gór położonych w East Mariana Basin.

Nowy Guyot nazywa Guyot Instytut Oceanologii Akademii Nauk ZSRR (Guyot John). unosi go nad powierzchnię basenu ponad 4500 m. W pobliżu Guyot Ita-Majtán, który ma wysokość większą niż 6 tysięcy m., a jej wierzchołek znajduje się na głębokości 1400 m. Oba góry podwodne badano szczegółowo za pomocą podwodnych załogą urządzenia „ryby klasy pojazdów głębokości zanurzenia” , Odnotowano kilka tras przez 5-6 godziny każdy. Obserwator - geolog z podwodnego aparatu „jest” trasa geologiczna prawie jak zwykł czynić na ziemi. Tylko próbka skały bierze bez rąk, a wraz z manipulatorem, ale wygląda przez okno, który wypycha wodę z siłą około 100 ton.

Guyot w ITA-Majtán w Oceanie Spokojnym na głębokości 1950 m manipulatora „Ryby klasy pojazdu głębokie zanurzenie” pojazdu podwodnego pokazany w próbce biologicznej: besstebelchatye lilia siedzi na gorgonovom koralowców.

Studiował przez radzieckich naukowców były guyots wyspy i przeniósł się wraz z płyt litosfery, na którym zostały poniesione. Przez długi czas było powolne zanurzenie tych wyspach ich zbocza stopniowo przekroczył minimum tlenu warstwę. Zakłada się, że fakt ten był kluczowy dla powstawania korowych rud.

Minimalna tlenu warstwę utworzoną w oceanie na głębokości od 600 do 2000 m. Tlen jest zużywany do utleniania związków organicznych. W tych głębokości rozłożenia większość organicznego planktonu masy. Kobaltu szybko absorbowany przez zwierzęta planktonu z wody morskiej. I podczas rozkładu organizmów planktonowych tlenu minimalną warstwą kobaltu ponownie przechodzi do wody, wzbogacając go. Tu zostaje schwytany i materiału rudy. W ten sposób uzyskuje się wzbogacenie Mangan skorupy tworzy nie tylko kobaltu, ale także z niklu i miedzi.

Między stosami Mangan skorupy Guyot Ita-Majtán na głębokości 1800 m spełnione aparaturę węgorz.

Zgodnie z uwagami Radzieckich badaczy rozproszone metale mogą być skoncentrowane jedynie w przypadku składników niemetalicznych, np. E. najdrobniejsze cząstki gliny i klastycznych minerały, tym nierozpuszczalnych pozostałości organizmów planktonowych zostanie wyprowadzona na zewnątrz strefy akumulacji rudy. Wymaga nutę u dołu z szybkością w zakresie 3-30 cm / s. Początek tworzenia się skorupy rudy na GUYOT ITA-Majtán i Jana był o 20 mln. Lat temu. Geolodzy nazywają ten czas środkowego miocenu. Odpowiada ona w górnej części zlodowacenia, co wiąże się ze zwiększonym mieszania wody w oceanu, wzrost biologiczny wydajności, powstawania warstw i początek tworzenia się tlenu minimalnej szerokości rudy Seamounts korowych.

Seamounts Line i Marcus-Necker, Ita-Majtán i John odkryto rudę korowej w młodszym wieku - około 100 milionów lat .. Geolodzy przypisują to fakt, że skorupy utworzonej w momencie przekraczania góry regionu równikowej, gdzie produktywność biologiczna był wysoki na ponad 100 mln. Lat.

Dla utworzenia korowych rud góry podwodne muszą sprostać wielu niezależnych czynników: obecność łagodnych tras, długotrwałe wystawienie warstwy na głębokość co najmniej tlen, intensywnej cyrkulacji otaczających zboczach wody dna i inne.

Studiując historię różnych obszarów dna oceanu daje szansę na zaplanowanie guyots wyszukiwania z złóż rudy, ponieważ formacja rud zależy od fizycznego i historii geologicznej z gór podwodnych.

Przed otwarciem korowych rud największym znaczeniu gospodarczym w rudach oceanu załączonych galaretki rudy zomargantsevym. Nie straciły swoją wartość i są one teraz. Jednakże, z polem kilka wyjątków Mangan guzki leżą na średnich i dużych głębokościach oceanu - .. 4 do 5-6 tysięcy metrów Przemysł guzki górnicze z takich głębokościach jest trudne. Musimy specjalnego sądu. Stosowanie tych guzków - natychmiastowe perspektywy dla branży.

Korowe guyots rudy zbocza są na głębokości 200-300 do 2500 m. W związku z tym będą łatwiejsze do wyodrębnienia. I ta perspektywa nie jest tak odległa przyszłość. To wymaga specjalnej techniki.

Dlaczego nie utopić guzki? Na dnie oceanu znajdują się ogromne złoża guzków. Są one szacowane na około 2-3 bilionów dolarów. . Średnio guzki m obejmują: manganu - 25%, żelazo - 14% Ni - 1,9% Cu - 0,5%, kobalt - 0,4%, niewielkie ilości ołowiu, radioaktywne rozproszone i pierwiastków śladowych. Zapasy niektórych pierwiastków chemicznych w konkrecji wielokrotnie potwierdzonych zasobów na lądzie. Zakres gęstości bryle 1,91 -1,95 g / cm³. Guzki są na warstwie ciekłego osadu o gęstości od 1 do 1,4-1,6 g / cm3, ale nie umywalka, jak to było przestawne. Ale nie mogą pływać! Ponieważ są one znacznie cięższe niż płynnego osadu. Pamiętaj prawo Archimedesa. Pytanie brzmi: dlaczego nie tonąć?

W ylo guzkami są często nie jest w pełni załadowane. W związku z tym, górne części ich otoczone są przez wodę morską, gęstość, która jest znana, nie więcej niż 1,033 g / cm3. W związku z tym, siła wyporu jest jeszcze mniejsza niż ta, która byłaby w pełnym zanurzeniu grudek yl. Ale guzki stale trzymać się powierzchni osadów.

Zaskakujące jeszcze jedna okoliczność. ocean prędkość wzrostu guza jest bardzo mały - zaledwie kilka milimetrów na milion lat, a tempo powstawania osadów na dnie oceanu około tysiąc razy więcej - milimetrach na tysiąc lat. W związku z tym, by grudki dawna chowa się pod warstwą o grubości osadów wielu metrów. Ale tak się nie stało. Co się stało? Jak wytłumaczyć taki dziwny „niezatapialne” guzki?

Istnieje kilka hipotez wyjaśniających ten niezwykły fenomen w oceanach.

Jedna z hipotez wyjaśnia dziwne zachowanie aktywności guzków fauny dennej. Zakłada się, że zwierzęta pełzające po dnie, cały czas wciśnięty guzki na powierzchni osadu. Albo taki czy inny sposób opadów przeczesał z górnych częściach guzków, spychając w dół wytrącaniu. Według tej hipotezy, denna zwierzęta muszą działać w sposób ciągły, jak buldożery.

Istnieją inne hipotezy. Na przykład, w którym hydrodynamiczne guzki ciągły gorąco i odwrócenie prądu dolne, a zatem pozostają na powierzchni. Hipoteza sejsmiczne wstrząsy i wywrócenia guzki na skutek zdarzeń sejsmicznych.

Inne hipotez zakłada się, że wiążą, na przykład do czyszczenia wypustkami poślizg warstwę osadu na dnie nachylonej płaszczyzny pod wpływem siły ciężkości. Były nawet sugestie, że guzki rosną szybciej niż w deszczu!

Na głębokości 1650 m, na szkle już martwy gąbka Lily uregulowane. Wsiedli wyższa od dołu, gdzie silne prądy i gdzie więcej składników odżywczych. Guyot John Pacyfiku.

W 1983 roku radzieccy naukowcy I. Goryainov, GI Goryainova wyjaśnił „niezatapialny” guzki specjalne właściwości fizycznych cieczy osadów. wierzyć, że płyn nie tylko il lepki Właściwości ale także niektóre elastyczność. cząstki osadu, połączonych ze sobą w celu utworzenia guzków podobieństwa elastyczną siatką. To ona popycha guzki na powierzchni warstwy szlamu. Obliczenia pokazano guzki mechanizm oddziaływania z cząsteczkami ciekłego osadu: glina przy stężeniu cząstek w 0,5-1% agregatów mogą być wykonane jako łańcuchy stopniowo formowania trójwymiarowej sieci, która ma właściwości sprężyste. Analogs - polimery, czyli plastikowy z elastycznych łańcuchów molekularnych ... W dolnej części brodawki leży na tej siatki, a kilka wgniecenia własnego ciężaru, doświadcza rosnącego ciśnienia z sieci cząstek, niż w części górnej. Po górna część nie dotyka siatki i podlega jedynie ciśnienie hydrostatyczne. Wnioski: Niewidzialna sieć obsługuje konkrecji mułu.

Ale nie zawsze guzki leżeć na powierzchni warstwy osadów. Niektórzy nadal toną w błocie. Dlatego też, w niektórych miejscach na dnie oceanu, istnieje kilka warstw guzków, czasami nawet do czterech lub pięciu warstw.

Dlaczego tak się dzieje? To nie jest znana. Może to w związku z wysoką szybkością sedymentacji. Nie wszędzie w oceanie warstwy osadów wzrasta w tempie 1 mm na tysiąc lat. Istnieją obszary, gdzie w roku dodaje się 1 cm, a czasami - i 10 cm deszczu. Być może z takich konkrecji ciężkim obciążeniu nadal pritaplivayutsya?

Być może guzki zanurzenie ylo związane ze zmniejszeniem sprężystości międzywęzłowej sieci. Lub całkowita utrata, zanik sieci? To może się zdarzyć, jeśli warstwa powodu osadów lub twardnieje lub nurt będzie myć go z guzków. Wniosek: podczas lepkiego osadu, wspomaga konkrecji, ale utwardzony guzki umieszcza nowe części osadu. Wszystko to nie jest niczym więcej niż hipotezą.

Nie wszyscy zgadzają się z oceanografowie opisanego mechanizmu niezatapialny guzków. Niektórzy naukowcy uważają, że nie pogrążyć się w muł ze względu na fakt, że od czasu do czasu wstrząsa windy spowodowanego hydrodynamicznego przyspieszenia. Jak wiemy, może wystąpić z powodu turbulencji dolnego strumienia wytworzonego na dużych głębokościach oceanu.

Płyny i klimat Ziemi. Płyny emitują duże ilości dwutlenku węgla. Wchodzi atmosferę pióropuszami hydrotermalnych. Wzbogacenie atmosfery dwutlenkiem węgla prowadzi do „efektu cieplarnianego”, dzięki czemu klimat Ziemi jest cieplejsze i bardziej mokro. Podwyższone stężenie dwutlenku węgla w atmosferze, ma taką samą skuteczność jak w przypadku folii z tworzywa sztucznego na szklarni. Przez nią na Ziemię są promienie słoneczne. A straty ciepła na skutek promieniowania podczerwonego własnej ziemskiej znacznie spada, ponieważ dwutlenek węgla hamuje promieni podczerwonych. Dlatego na powierzchni Ziemi jest coraz cieplej, jak w szklarni pod folią.

Tak było w przypadku w erze kenozoicznej, okres pomiędzy wczesnym i środkowym eocenie, t. E. 55-45 mln. Lat temu. W tym czasie do około 10 mln. Lat świat był bardzo ciepły i wilgotny klimat. Odegrał on znaczącą rolę w rozwoju bujnej roślinności.

Uwalnianie dużych ilości dwutlenku węgla w tym okresie amerykańskich naukowców związanych z restrukturyzacją grzbietów oceanicznych połowie i innych ośrodków rozprowadzania, umożliwiających zwiększoną aktywność hydrotermalnych. W konsekwencji - gwałtownie wzrósł poziom emisji dwutlenku węgla, nastąpił globalny „cieplarnianych” efekt. Zauważył i inne okresy dostosowania struktur tektonicznych oraz wynikającej ze zmianami klimatycznymi. Jednak te połączenia można odnaleźć w innych przypadkach mniej wyraźne. Obecnie wytworzeniem dwutlenku węgla w atmosferze, w wyniku cieczy 2 ma 14-2% całkowitych przychodów. Liczby te są dość wysokie. Ale nie wszyscy naukowcy zgadzają się z wnioskami amerykańskich naukowców.