Paw

Video: paw rozprzestrzenia się jej ogon jest bardzo piękne

Film: Taniec paw, że Astana Ular że

paw (Povo cristatus) należy do kuraków, rodzina Phasianidae. Phasianidae najbardziej zróżnicowana i liczna grupa wśród kurczaka. Są także bażanty, ulary, przepiórki, kuropatwy i wiele innych ptaków. Są one szeroko rozpowszechnione niemal na całym świecie i żyją w różnych warunkach - w lasach, stepy, pustynie, góry, a nawet w miastach, w pobliżu osoby.
Paw - jeden z najpiękniejszych leśnych ptaków. Piękne upierzenie ma tylko mężczyzna. Grooming "underdressed" żeński, który wygląda ponury i szary, ujawnia swój ogon-fan i piękne przed nią. Ale w rzeczywistości to nie jest ogon, jest nieprzezroczysty górne pióra nadhvostya. Ale bardzo zakorzeniony pogląd, że jest to ogon. W „ogon” pióra zdobią wielobarwne plamy, które niejasno przypominają kształt oka.
Wydawałoby się, że z takim „ogon” ptaka jest niewygodne uruchomić (i pawie - wielkie biegacze), tym bardziej ich droga wśród gęstych zarośli (co jest w nich coś i żywe pawie), zdjąć do drzew (i to pawie robi codziennie, ponieważ spać na nich). Nic podobnego - i biegają, i uczynić ich drogę i zdjąć bardzo łatwo. Ten reclusive ptak przy najlżejszym niepokoju działa w zaroślach.
Peacock długo silne ciało i stosunkowo krótkie skrzydła. Długość 1 do 2,5 m, ciężar 2,5 do 6 kg. Głowica jest ozdobiona z małą belką rzadkich piór. Pawie żyją w lasach i wzdłuż wielkich rzek w Azji Południowej. Żywią się liśćmi, posiew i młode pędy roślin, a także owady i skorupiak.
Nęcenia żeńska (Pava), mężczyzna instaluje się przed nim luksusowy ogona wentylator (pokrywy osiągnie długość 1,5 m). Ostry dysonans wspaniałe pawie poza ich zdrowego rozsądku ostrych krzyków i gdakanie.
gniazdo pavliniha obejmuje starannie, choć, podobnie jak większość z kurczaka, bardzo prymitywny - fossa, lekko wewnątrz pokryte suchej trawy i liści. W gnieździe 4-7 jaj. Samica siedzi na nich bardzo trudno o mesyatsa- piskląt, jak cały kurczak, natychmiast stają na nogi i dość szybko rośnie. Jednak, aby nie zostać przeprowadzona w terminie krótszym niż trzy lata, podczas gdy mężczyźni przejmują świetności tej słynnej paw.
Ale to pawie - przystojny, nie ma wątpliwości. I ludzie docenili piękno tych ptaków przez długi czas: cztery tysiące lat temu, żył pawie w ogrodach Babilonu i innych krajach blisko niego. Przywieźliśmy pawie z Indii, płacąc dużo pieniędzy, ponieważ myślę, że ptaki te są najlepszą ozdobą parków i ogrodów.
Pawie ludzie posiadają więcej niż jedno stulecie. Aby mogli pokazać wszystkie swoje piękno, paw potrzebują więcej przestrzeni. Muszą niezawodną ochronę przed drapieżnikami. Wadą dla właścicieli - głosami swoich oddziałach, które mogą następnie emitują krzyki jak kot, a następnie za serce krzyk.
Paw indyjski (Pavo cristatus) przebywa w Indiach, Sri Lance. Mężczyźni długości 115 cm, a także długość ogon 115 cm kobiety mniejsza. - 1 m mężczyźni opalizujące barwy tęczy szyi i piersi, zielony temu, czarny tylnej części ciała, biały z czarnej części twarzy, głowy, to jest grzebień na golove- piór nadogonowych tworzą ogromny brąz-zielony z połyskiem metalicznym z wentylatorem widoczna, gdy zachowanie demo purpurowe cętkowane plamy z czarnym środkiem. Kobiety są brązowe z zielonym i białym upierzeniu. Żywotność 15-20 lat.
Biały i czarny paw najwyraźniej stanowią wariacje paw indyjski. Jawajski zielony paw (Pavo spicifer) - niezależna typu.
Pawie ludzie wiedzieli dawno temu. W jednym starożytnego sanskrytu książki paw nawet nazywany „duma twórcy.” W Grecji, pojawił się w V wieku przed naszą erą. e. po kampanii Aleksandra Wielkiego w Indiach. Peacock natychmiast otoczony specjalnym szacunkiem: on poświęcony Hery.
W Rzymie kult przeniósł się do bogini Juno, a wróży na zachowanie tych ptaków często przepowiedział przyszłość. (Co jednak nie przeszkodziło Rzymianie jedzą mięso tych ptaków na żywność).
I znacznie później rozkoszował mięso tych ptaków, inni je podziwiać. Oczywiście, piękno miłośników ptaków były o wiele bardziej. Nie przez przypadek w ciągu wielu stuleci, poetów śpiewane pawie, artystów zwrócił je do produktów wykonanych z porcelany i lakierem na płótnie i pergaminu, nie przez przypadek, astronomowie jedna z konstelacji nazwanych tego ptaka.
W Indiach, dla tych, którzy wyznają hinduizm, był uważany za święty ptak paw. Poganie, chrześcijanie, muzułmanie w Indiach byli traktowani na paw bez szacunku. Ale tam, gdzie Hindusi żyją pawie czuć absolutnych mistrzów - weszliśmy w pobliżu osiedli, wypasu na polach ryżowych, gdyby wiedzieli o ich „odporności”. I naprawdę nikt nie dotknął - dlatego, że ptak jest dedykowany do boga Kryszny! Samo to wymuszone Hindusi z szacunkiem pokłonić się paw. Ponadto był użyteczny i praktyczny: w lesie, w okolicach osady przeprowadzono drapieżników który groził ludziom, lub przynajmniej ich przestraszyć. A ludzie ciągle był w lesie cały czas i dlatego obawiali. Uniknąć niebezpieczeństwa w pewnym stopniu przyczyniły się do pawie: widząc tygrys lub lampart, podnieśli krzyk, a tym samym ostrzegając ludzi o obecności lub podejścia drapieżnika.
Inną zaletą pawie przed ludźmi - zniszczenie węże, które są bardzo ludność doznała wielu częściach Indii. Wierzono, że w tych miejscach, gdzie pawie żyją, bez dźwięku jadowite węże. To oczywiście przesada, ale fakt, że pawie jeść duże ilości młodych kobry - fakt.
Wreszcie, pawie mógł, według Hindusów, bo deszcz: zaczną płakać - i rzeczywiście, deszcz zaczyna iść. I dla właścicieli gruntów, których życie jest całkowicie zależna od plonu, to jest bardzo ważne!
Peacocks - ptak raczej „rozmowny”. I podczas kopulacji były one „rozmowny” szczególnie. Tokovanie nich pokrywa się z porą deszczową. Okazuje się: pawie krzyk i płacz tych rzekomo spowodować deszcz!
Ale historia badań afrykańskiego paw jest bardzo interesująca. James Chapin był wystarczająco doświadczony naukowiec - w 1915 roku przywiózł z Afryki dużej liczby ptasich piór, skór miejscowi Nakrycie głowy wykonane z ptasich piór. Stopniowo wszystkie pióra zostały określone bardziej precyzyjnie zidentyfikowane wszystkie ptaki, które kiedyś należały do ​​piór. Z wyjątkiem jednego dużego pióra - Chapin nie udało się ustalić, do którego należał. Oczywiście, nie ze względu na pióra, przybył do Belgii w 1936 roku - Chapin w ogóle zainteresowany afrykańskich ptaków, a Muzeum Konga, miał nadzieję na trochę więcej informacji na ich temat. Naukowiec jest prawie gotowy, gdy przez przypadek w szafie, gdzie były po cenach dumpingowych nieciekawe eksponatów, natknął się na dwie wypchane ptaki. Następnie Chapin napisał: „Byłem oszołomiony. Przede mną było - od razu to zrozumiał - ptaki, które należały do ​​mojej nędznej piórem ".
Oczywiście, Chapin uderzył nie tylko stwierdzenie, ale również napis na etykiecie, która została wyposażona w jeden z eksponatów: „Młody Paw indyjski” Peacock w Afryce? To nie może być!
Wydaje się, że sama myśl i pracownicy muzeum: odbieranie w czasie innej muzeum wypchane ptaki te, zdali sobie sprawę, że eksponaty nie nadają się do Muzeum Kongo - pawie nie znajdują się w Kongo, i popchnął nadziewane w jakiejś szafie, gdzie spoczywały cztery dekady. Ale Chapin nadziewane bardzo zainteresowany: jakoś wiedział, że ten afrykański „Peacock”, był do udowodnienia - na jednym z tych ptaków był dokładnie taki sam długopis, który przywiózł z Afryki i nie mógł ustalić, który należał ptak ,
Pragnienie, aby dowiedzieć się, jaki rodzaj ptaka, sprawia Chapin wrócił do Kongo. Wyobrazić jego zaskoczenie, gdy okazało się, że miejscowi ludzie zdają sobie sprawę z tych ptaków i często żerują na nich. I Europejczycy, którzy żyli w Kongo też polować te „pawie”. I uciekli uwagę naukowców - trudno powiedzieć. Przede wszystkim dlatego, że ptaki są dość duże (choć mniejszych pawie), kolorowych i bardzo głośne - gwałtowny wzrost, ogłuszający klaszczą skrzydłami. W nocy, krzycząc głośno. Ale tak czy inaczej, otwarcie Chapin furorę w świecie ornitologów. Lista naszych pierzastych sąsiadów na naszej planecie, nowy przedstawiciel - jeden z najstarszych przedstawicieli pokolenia kurczaka. On jest naprawdę daleki krewny, albo raczej, krewny odległego przodka paw, ale w tym samym czasie i bardzo daleko od pawi. Jednak Chapin postanowił nadać mu nazwę „African paw Konga”.