Łazik południowy

Nieubłagany niszczenie przyrody może wpłynąć nawet te gatunki, które na pierwszy rzut oka nie mają nic do strachu ani człowieka, ani jego destrukcyjnych działań. Wydaje się, że może zagrozić maleńkiej Wrens wielkości wróbla? Mieszka na małej wyspie, ptaki nie przeszkodziło osobę, z drugiej strony, ludzie nawet nie zauważy najmłodszych. Jedyną wadą człowieka pośrednie: Wrens zniszczone dzikich kotów.

Nawet małe ptaki śpiewające, Wróble i Słowiki krewni mogą stracić zdolność do latania. Przykładem tego - łazik południowy.

To był bardzo mały ptak jest oliwkowo-brązowy kolor. Nie wiedziała, jak latać, doprowadziły nocny i żywią się owadami. Naukowcy odkryli istnienie nowego rodzaju Wrena, wkrótce po rozpoczęciu rozwoju Stephens Island, który jest w pobliżu Nowej Zelandii. W 1894 roku superintendent latarni morskiej, który został zbudowany na krótko przed tym, David Lyella, dostrzeżone w szponach kotem pozostaje nieznany do niego ptaków. Lyella i ciekawy był trochę rozumieć ptaków. Posłał Nowa Zelandia ornitolog instancji Walter Buller. Było to strzyżyk. Później następuje innych podobnych znalezisk, które ujrzały światło naukowca, ale zdziczałe koty szybko zalane wyspa Stevens, aw przyszłym roku specjalny wyszukiwania łazik południowy powiodło się.

Było wystarczająco długo popularna legenda, że ​​cały łazik południowy zjadł jeden kot Tibbls - latarnia dla zwierząt. Dzień po dniu przez kilka miesięcy ta bestia rzekomo zaciągnął jeden ptak po drugim. Legenda często cytowany jako przykład, jak jedna osoba może zniszczyć cały gatunek. Dokładne badanie historii Stephens Island, przeprowadzonego w 2004 roku wykazały, że mimo wszystko nie jest prawdą. Zdziczałe koty były już na wyspie w 1884 roku, czyli po dwóch latach po pierwszych osadników - trzech latarników i ich rodzin. Najprawdopodobniej to było dlatego, że jeden z nich prowadził ciąży kota, krótko po których wyspa była pełna pół-dzikich stworzeń miauczy. W 1899 roku, ponad 100 z tych kotów osobiście zastrzelił Robert Cathcart - jeden z latarników.

Stevens lub Stephens - mały kawałek ziemi, znajduje się zaledwie kilka minut od nowozelandzkiej Wyspie Południowej. Jego powierzchnia wynosi zaledwie 1,5 km. Maori nazywają tę wyspę Takapoureva. W 1882 roku było na latarni i gospodarstwie. Teraz Stevens wyspa prowadzony jest przez wydział ochrony środowiska Nowej Zelandii. Prawdopodobnie z tego powodu wciąż pozostawała wiele rzadkich gatunków zwierząt, gekony, chrząszcze, kliknij chrząszcze, bardzo rzadko żaba żaba Hamiltona. Oprócz nich mieszka największą populację relikt gadów yascheritsepodobnoy, współczesnych dinozaurów - tuatara.

Wcześniej, przed nadejściem Maorysów w Nowej Zelandii, obszar łazik południowy nie ogranicza się do wyspy Stevens i rozszerza się na cały kraj. Maorysi przedstawia również małe szczury (nazwane także Polinezyjczyk), w którym ostre zęby, a Wrens znaleziono zniszczenia tego gatunku.

Po zniknięciu Wrena najmniejszej nielot stała chruścielak karłowaty z Inaccessible Island, położony w południowej części Oceanu Atlantyckiego.