Stojak

Tam kiedyś staruszka Ziemia Nubian, pirenejski, Alpine, markhor, Syberia, Kaukaz i Bezoar ... No, oczywiście, koza!

o tym, co "Przyszło kóz w lesie pogulyati"Nie należy uznać, na tych stronach prawdzie wszystkich ośmiu typów kóz są charakterystyczne miejscach górzystych, wielu z nich nawet mają wspólny epitet wysokich (nie-literackie) wartości naukowej: Kamień.

Jednak posiadając wyjątkową mobilność, kozy regularnie schodzić. Powody monotonne: nieodpartym zaspy śniegu, znalezienie żywności, wody, głód soli.

"Koziorożce są napędzane przez niekontrolowany soli głodu, ścigałem się w nocy, gdzie trwał od jednego roku do swoich przodków - step, słonych bagien" (C I Mejidov, lezgijski scenariusz).

Musi być jedno małe wyjaśnienie. Profesor uważa, że ​​V. Geptner astronomicznej "koziorożec alpejski" - nazwa źle: "Capricorns nie, to istnieją pewne zwierzęta z rogami kozła, ale bardzo prawdziwe kozy",

Tak więc, nawet jeśli zdarza się kozy zamieszkują zalesionych zboczach, mają tendencję do trzymać blisko stromych skalnych: czuje się przekonany, że pod kopytami kamienia. Ich palce zamknięte w twardej róg butów, elastyczny, szorstkiej i wrażliwej na dotknięcia twardymi przedmiotami jak zrogowaciałej ślusarza.

Śnieg koza od Gór Skalistych - jedyne dzikie kozy Ameryki. Ale to nie jest prawdziwa koza: w jego anatomii wielu funkcji, przynosi go do antylopy. Nowonarodzone kozły śnieżne już stanąć na nogi, dwadzieścia dziesięć minut - ssać, pół godziny później żartobliwie przeskakując skały.

Oczywiście, stałe sąsiedztwo z ciężko "bliznami planeta" zobowiązany do kóz i ich koloru: tego samego koloru brązowo i odcieni szarości w tonie kamienia.

Historia tych zwierząt jest prosty i ponownie ustalona w wyniku nachylenia serca do miejsc górskich. Domem dla kóz pod Azję. Stamtąd, bardzo powoli, starając się pozostać blisko wysokościach, przenieśliśmy się na wschodzie i zachodzie. Opanowali nowe ziemie tak powoli, że droga od czasu ewoluować, tworząc nowe gatunki i podgatunki. Jednakże, nawet udało się osiedlić w Anglii (gdzie zostały później zniszczone), a niektóre kozy, czyli kozy górskie IBEX, poruszałem się w Afryce. I do dnia dzisiejszego pozostaje: niektórzy żyją w Eurazji (w Pirenejach, Alpach, Środkowej i Azji Środkowej, Syberia), a inni nie, w Afryce, w Nubii.

Oczywiście, teraz, że tak dużo czasu minęło, sporządzony przez kozice rozproszenie wzór może być jedynie hipotetyczne, ale wygodnie jest posiadać łańcuch porównań między innymi gatunkami.

Najpierw kilka słów o ogólnym zarysie.

Podobnej masie (Matter mężczyźni - 80-100 kg), wysokość (metr lub nieco więcej). Dodawanie gęsta. nagi "nos"Jak krowa, na końcu lufy `no. Mężczyźni są pod ogonem gruczołu że zapach, który jest nazywany "specyficzny"Ale to jest po prostu nie do zniesienia. (Te gruczoły - "na stronach odbytu" lub "na dolnej powierzchni ogona"Jak inni mówią eksperci. Gdzie dokładnie - dać swoje własne rozumienie).

Bezoar koza (Kreta, Turcja, Kaukaz, South Turkmenistan, Iran) jest uważany za przodka kóz domowych. Ma rogi długie ramię człowieka, nagle złożoną z powrotem jak starych sanki biegaczy. Przednia krawędź rogów i ostrych zębów siedzących. Ciemnobrązowy pasek na grzbiecie i grube, naprawdę "patriarchalny"Broda uzupełnione Feral. Broda, nawiasem mówiąc, mu przydomek, a dodatkowy - "brodaty",

Ale raz na pseudonimów, to nie można powiedzieć o pierwszym - starego, książki. słowo "Bezoar" To znaczy coś jak kulka zmierzwione włosy złowione w żołądku zwierząt kopytnych razem z żywnością (coś podobnego do zapachu to jest zawracany w jelitach Kaszalot kalmary dzioby). Ten produkt uboczny trawienia (kopytnych takich jak kozy), uprzednio uważanej za prawie magiczne, jak za pomocą szeregu różnych właściwości terapeutyczne. I pomógł niepłodności i chorób żołądka. W Rosji mówi profesor V. Geptner, był nazywany "bezuy-kamień", Nikon podejrzane skarżył się cara Aleksieja Michajłowicza, kiedy wydaje się, że starał się trucizny: "Mało Bezouta otlizal",

Ale Huckleberry Finn jest to, co mówi o "Be-ZUE": "Jim, czarnuch panny Watson, była wielka kula włosów o wartości kulak- wziął ją z trawieńca bydła i teraz zastanawiał się na niego. Jim powiedział, że w misce, jak gdyby siedział duch, a duch wie wszystko. Więc poszedłem wieczorem Jim i powiedziano mu, że jego ojciec znowu tutaj, widziałem ślady na śniegu. Musiałam wiedzieć, co on zamierza zrobić i tu też nie. Jim wziął piłkę, szepnął coś nad nim, a potem rzucił i spadła na podłogę. Piłka spadła jak kamień, a nie więcej niż walcowane na cal. Jim spróbował ponownie i znowu okazało się, wszystkie takie same. Jim podniósł się na kolana, przyłożył ucho do piłki i słuchał. Ale poczucie nadal nie ma żadnego. Jim powiedział, że piłka nie chce rozmawiać. Zdarza się, że piłka bez pieniędzy nigdy nie powie",

Jeśli zastosujemy się do przyjętych nam prymitywne schemat rozprzestrzeniania kozy, okazuje się, że przez jakiegoś starożytnego brodacza do Wydziału wschodnim koziorożec syberyjski IBEX (największy, ale z drugiej strony i innych zwierząt zawsze rosną lepiej), a na zachodzie - Alpine i Nubian kozy (także z podrodzaju IBEX). Horn z nich, jak również w kozła bezoar, silnie wygięte do tyłu, ale zamiast ostrych zębów - zaokrąglone występy boczne, dlaczego porównaj róg może być, oczywiście, z Val, która w dawnych czasach bielizna kobieta jeździć na rzece.

Rogaty kozioł Uważa się być wszędzie od jego "sadzone" (Paleontolodzy) przodek nie drgnął. Może on sam "przodek"On jest bardzo wygląd staruszka - broda i, co najważniejsze, duża grzywa poniżej w szyi, klatki piersiowej i ramion. Horn - korkociągi więcej niż metr. Jednak jednym z nazwiskami kozy - "markhor" - traktuje takich rogów nadmiar ozdób bardzo romantyczne: "marzec" w Kaszmirze - "wąż", perski "markhor" - "pożera węże", Ale nikt jeszcze nie udowodnił, że to koza, choć od czasu do czasu zjada węże.

Markhor mieszkają na północy Indii, w Afganistanie, w górach Azji Środkowej (ale nie w Pamir!). Bit im.

Na naszej stronie granicy te kozy jest teraz prawie tysiąc, a pięćdziesiąt lat ich straży, a oni zwiększyć ich populacja prawie nie dało.

W Markhor Markhor klaksonu - Giant korkociągi, tylko oddać Gargantua: do metra i na kwartał.

Wreszcie, wycieczki. Oni (gatunek lub podgatunek byka tylko objazdu imiennika Kuban i Dagestan) występują tylko w ZSRR, ich zakres jest wąski (tylko w głównym grzbiecie Kaukaski z ostrogami). Wycieczki wygląda trochę jak rogów baranich rozłożone na bok, obserwując z daleka - jak gdyby z dwóch płatów heraldyczny lilia na głowie zwierzęcia. Turitsa na produkcję mleka w pierwszym miejscu wśród dzikich kóz: Prawie litra dziennie. Turenko następnego dnia po urodzeniu, a nie złapać sprinter.

Menu wycieczek 130 gatunków roślin (tylko 80 syberyjski koza). pasą się one w górach i na nizinach. Co więcej, z gór w dół czasem dość zabawny: siedzę z tyłu i rolki, jak jeżowce. Ponadto kopyta żywności spod śniegu - rzadkie umiejętności u kóz.

W 1917 roku, w Krym po czterech latach niewoli pióra małe stado muflonów imigranci z Korsyki (w trzech był mieszaniną krwi owiec domowych), otrzymana swobody. Oczywiście, nie należy oczekiwać manny owce i odpowiedzialnego walkę o byt, zwierzęta, jednakże śmiało zanurzył się w góry, do 23 lat, aby przekształcić się w stałej trzody (500 sztuk) prawie czystej Muflon.

Ale to było wtedy. Najpierw jednak czasami spotkał na szlaki górskie i jajlah (High łąk). Zostali razem, lider był kobietą ... Dagestanu turystycznej.

Uwaga Tour - oznacza kozę, a nie owce!

W obliczu takiego obiecującego rzeczywistości można przynajmniej przyjąć, że życie i zwyczaje kóz i owiec są bardzo podobne. Nahur (aka cookie-Yaman), długoletni mieszkaniec Azji Środkowej, tak samo jak na wycieczkę, i barana, co potwierdza dotychczasowe linki przodków obu.

Siedem gatunków dzikiej akcję owiec taksonomii czterech grup lub podrodzaju: real owiec (argali, Muflon), Bighorn owiec (oni Bighorn i chibouks), owce Barbary (jak nieco w trasie, mieszka w górach Afryki Północnej) oraz wspomnianego już Nahur, lub niebieski owiec.

Chibouks znajdują się w Ameryce Północnej i północno-wschodniej Azji. Muflon (dwa gatunki - europejskiej i azjatyckiej) - Środkowa, Azja Środkowa i Zachodnia, a także na Kaukazie i na wyspach Morza Śródziemnego. Muflon zaaklimatyzować również w wielu krajach europejskich, a mamy - na Krymie i Askania Nova.

Argali - w górach środkowej i Azji Środkowej i Ałtaju i Tuwy.

Ostatnio niektóre zoologów oferują Muflon i argali połączone w jednym widoku z wielu podgatunków. Różnice w klasyfikacji nie wystąpić z powodu kilku istotnych różnic między barany. Nie, są niesamowite, niezrównana różnorodność tylko w dziedzinie kategoriach wagowych. Na przykład, najmniejsza z tych baranów może ważyć 40 kg, a największe - 200. Horn też nie są takie same: od 67 do 190 centymetrów. Jest to jedyna różnica w długości i objętości róg jeden więcej niż drugi róg, 12-krotnie!

Rams - górskich zwierząt. Kochają sprawnego doliny morenowe, Trawiasta plateau gładkie, zaokrąglone warstwę gleby i roślinności wzgórza - właśnie takie miejsce, do miejsca, gdzie był on prowadzony w dobrej prędkości, do tej pory nie było widać. Chibouks nawykowe i skały i piargi. Sama moc, są one często w miejscach, gdzie nie każdy wspinacz wspinaczka. Muflon - sąsiedzi ludzi. Chibouks - mieszkańcy krawędziach, przez długi czas nie zamieszkany.

Ponieważ, jak widać, nie chibouks mogli wziąć udział w gigantycznej pracy hodowlanej, która doprowadziła pasterzy przez tysiące lat.

Arkhara-muflony - założyciele 150 ras owiec.

Członkowskie chronić owce górskie. Ich problemem genetyczny nie został jeszcze wyczerpany. Ale ostatnio cast-argali krwi przyniósł arharomerinosov skały, które nie wymagają nawożenia: pasą się cały rok na pastwiskach górskich. Kiedy nadejdzie czas, dają mięso i wysokiej jakości wełny.

Cubuk - parzystokopytnych zwierząt, dla których Arctic Circle nie jest magiczny krąg. Cubuk pod wieloma względami bardzo "ekonomiczny", To kosztuje czterdzieści gatunków roślin i porostów, karłowatych gałęzi brzozowych, różne mchy wielki jest karmione. Gornotundrovyh żyje na pastwisku, ale czuje się dobrze i na poziomie morza. Przy złej pogodzie poradzić. Amerykańscy naukowcy przekroczył owca z owiec domowych. Wyniki są korzystne.

Źródło: Igor Akimushkin. World of Animals. T. 1