Cebidae

A teraz dla niektórych przedstawicieli rodziny anchorwhip małpy, lub kapucyni. Nazwa rodziny, zgadliście, zważywszy na cześć kapucyna.

Największe z anchorwhip - wyjec.

Wyjec.

najgorszy mężczyźni, mierzona od czubka nosa do ogona, osiąga prawie miernika. I prawie tej samej długości ogona. Ogon wyjec niezwykłe - pod koniec tego, w środku, jest goły grunt wrażliwych przegrzebki skóry i wzorów skóry, takich jak te, które są w naszych rękach i palcach. Dzięki tej wyjec może produkować takich manipulacji, podobnie jak ogon - nie ogonem, i dodatkowe strony: wiedzą, jak chwycić i zrywać liście są w stanie delikatnie i ostrożnie „zbadać” krewniaka i przytulić swoje dziecko. Na taki ogon może zawisnąć do góry nogami, jeśli jest to wymagane przez przedsiębiorstwa.

W wyjec zręczne dłonie i stopy z pięcioma długimi komórkowego, chwytne palce, z porządnych płaskich paznokci na nich.

Z zewnątrz wyjec szczególnie widoczne duże głowy. Bezwłosy twarz małpy obramowane brodą. Pod pęcznieje gardłowy woreczek. Łopatki małpa nosi grubą mane - czerwony, czarny, brązowy, czerwono-miedź w różnych gatunków. Wystające szczęki i mocne zęby dać małpy niesamowite widoki. Jak w większości członków rodziny Kapucynów, Wyjce mieć 36 zębów.

Wszystko wyjec życie mija, wydaje się być w dwóch klasach: karmią i ryk, ryk i paszy. W międzyczasie, w nocy, sen. Ale czasami ryk i snu.

Wideo: Flora i fauna równika. Unikalny ekosystem. dokumentalny 16/11/2016

wyjce znajdują się w deszczu i górskich lasach Ameryki Południowej i Środkowej. Przechowywać wyłącznie w dużych stad drzew, blisko wysokościach, gdzie zawsze obficie świeże liście, pąki, kwiaty, nasiona - ich głównym źródłem utrzymania.

Ryk wyjec - najbardziej żywy i charakterystyczna nuta w symfonii dźwięku Ameryki Południowej lasy. Selva i chór wyjec nierozłączne.

Codziennie rano z pierwszymi promieniami słońca stada wyjec - Małpy w reklamach czterdzieści - zajmuje pozycję na szczytach olbrzymich drzew. Do tej pory wszystko jest cichy. Usiądź wygodnie i bardziej niezawodnie na gałęziach. Gotowe. sygnał czekania. Pierwszy zacząć wrzeszczeć najbardziej uporczywy od samców. Każdy siedzi na swoim drzewie, chwycił gałąź ramiona i nogi ciasno owinięty wokół ogona najbliższego mocnej gałęzi. On siedzi i wieje gardło, krzycząc z całych sił, poważnie i uważnie patrząc na krewnych. Gdy walka osiąga pewną nieznaną granicę dziesiątki konserw łykiem zwykłych członków stada, nakładające się soliści są połączone w potężny ogłuszającym refrenie. Trzy lub cztery minuty krzykiem stado, tak bardzo, że jest to usłyszał kilka kilometrów. Potem huk dochodzi znowu jakiś nieznany punkt kulminacyjny i przerw. Krótka cisza. Złapać oddech w podróży karmione się, nabrać sił. A wszystko zaczyna się od nowa.

Otvopiv jego stado schodzi w gąszczu gałęzi na karmienie dziennie. A wieczorem - nowy koncert.

Opis tych koncertów, mniej lub bardziej pewne, mniej lub bardziej zdobione, znajduje się w pamiętnikach i doświadczeniami niemal każdego podróżnika i przyrodnika, który odwiedził w lasach Ameryki Południowej. I każdy, opisując je, zapytaj co najmniej dwa pytania: dlaczego i po co?

Dlaczego jest to tak silne i głośne krzyki zwierzęta? Dlaczego te codziennie rano i koncerty nocne?

Odpowiedź na pierwsze pytanie stało się jasne, natychmiast po złowieniu pierwszej Howler i dokładnie zbadać jego strukturę. Stwierdzono, że istnieje skomplikowany system wyjec gardłowych worków, które działają jak rezonatory. Dzięki nim odgłosy małpy, powiększony, przejmują siłę i objętość. Ale to co ryk Howler na żywo?

Początkowo sugerowano, że w celu zastraszyć wroga. Może. Ostatnio jednak istnieje inny punkt widzenia. amerykański

irimatolog Carpenter, którego nauka zawdzięcza najbardziej szczegółowe badanie wyjec sugeruje, że samce wrzeszcząc indywidualnych, rodzin i całego stada - oryginalną aplikację dla okupowanego terytorium. Jak watchdog szpak piosenki zatrudnili im ptaszarnia.

Anchorwhip rodzina, oprócz kapucyna i wyjec wchodzi CCAS wyścigu i rodziny małp pająka.

W CCAS smukłe ciało centymetry czterdzieści - pięćdziesiąt długości. Prawie ogon metr. Cienkie ramion i nóg są jednakowej grubości i długości ogona. CCAS znajdują się w obszarze od południowego Meksyku do centralnej Boliwii i Brazylii.

Są one bardzo podobne do małpy pająka. Tylko oni są nieco większe. Tułów mają dość masywny, a ogon jest nieco krótsza niż CCAS. i wełna miękkie.

Kiedy małpa pająk nagle wisi do góry nogami, złapał ogon oddziałów, ani dawać ani brać - gigantyczny pająk wiszący w gałęziach.

Czepiaki przetrwały tylko w Brazylii. I to tylko w małych ilościach. Ze względu na fakt, że stały się bardzo rzadkie, dały one w Czerwonej Księdze.

Film: Far Cry 3 - cierpiał

Czepiaki, jak również coatis, czyste drewno mieszkańcy. Na przytrzymaj zespoły. Move specyficzna - wisiał na dłoniach. Zobacz, jak poruszają się z gracją w koronie drzewa, to przyjemność. Wydaje się, że małpa tylko lekko dotykając oddziały z jednej strony, potem drugi, potem ogon, latanie z drzewa na drzewo. W przypadku zaistnienia niebezpieczeństwa, poruszają się przez drzewa szybciej niż ich prześladowcy na ziemi.

W spider monkey ramiona ułożone są w sposób szczególny. Kciuk prawie niezauważalna. Cztery dostępne - długie, mocno dociskane do siebie - małpy, jak haki, przywiązanie do gałęzi.

Wideo: kapucyn "beksa" kapucyn "beksa"z Mariupol

Ogon w nich - wytrwały, silny, zwinny, z wyczuwalną „palma” na końcu. Swinging ogon, z pomocą zbiórkach, małpa może latać do pobliskiej gałęzi. Dotykowy jego „dłoń”, cętkowane wzory skóry może dotknąć do oceny obiektu. Mówi się, że delikatność ruchów ogona jest to, że mogą one spokojnie wziąć małpę, na przykład, mały cukier schepotochki i nie obudzić, wysłać w ustach.

Pająk małpy - wegetarian. Ale raz w niewoli, szybko dowiedzieć się lokalne zasoby żywności.

Wideo: Burym Kapucyni podobał bransoletkę

Pewnego dnia kilka Czepiaki przywieziono do Moskwy. Zaczęli kolekcja małp Instytucie Poliomyelitis Wirusowe zapalenie mózgu i Akademii Nauk Medycznych ZSRR.

Pięć słynnych akrobaci anchorwhip południowoamerykańska dżungla zaczęła opanować dziedzinę brzozy Moskwie. To prawda, że ​​„mistrz” - mocne słowo. Wśród brzozy są klatkach, w których zostały umieszczone małpy. Wszyscy spodziewali się, że wraz z pojawieniem się mieszkańców USA mają personel i kadra zostanie dodany kłopotów - go-ka nawiązać kontakt z ludźmi, którzy nigdy tam przez chwilę w ciszy, wykorzystywane, aby zawsze być w ruchu. Ale osadnicy nie wykazał się znajomością w ramach „wybryki i skoków.” Całymi dniami były zwinięte ciasno „zapakowany” ciało i głowę w plątaninie rąk, nóg i ogona. Być może nie mógł znieść klimatu - nadal na przedmieściach poprohladney niż Ameryka Południowa. Być może, miłujących wolność, szybko, ruchome mieszkańcy lasów tropikalnych były ciasnych klatkach. Być może oni tęsknili za zgiełku dużych stadach. Ale nie straciły apetyt i zjadł wszystko, że nie oferują: świeżych cięcia trawy, owoców, liści brzozy, jajka na twardo, a nawet granulki mączki rybnej.

Amerykańscy małpy miały również obserwować i Sajmir. Muszę powiedzieć, że mimo, że należą do rodziny Cebidae ogona one netsepky.

Sajmir lub martwe głowy, - najmniejszy z rodziny kapucynów. Cenią wiewiórkę. Może dlatego, że są one również nazywane małpy wiewiórka. Sajmir - będąc wdzięku, delikatny. Więc trochę zaskoczony - co fanaberia było dać to szybki, zabawny stworzenie przerażającej nazwie - Dead głowach. A wszystko z powodu kolor fizjonomia.

W Sajmir na twarzy śmiertelnej białe maski. Jej parę dużych, ciemnych, blisko osadzone oczy i czarna plama wokół warg. Z daleka krótko spojrzeć na małpy: nie twarz - białą czaszkę z ciemnymi oczodołami i niepowodzeń usta. Niektóre przyrodników zauważył go i nazwał małpy „martwy szef”.

Sajmir.

Futro Sajmir mają krótkie, gładkie. Na brzuchu, ona perła, zielonkawo-szary z tyłu. Ogon jest długi, ale, jak już wspomniany nie przyczepny z czarną plamę na końcu. Podczas skoków małpy używać go jako wyważarki. Jednak skoki Sajmir rzadko więcej run - że oddziały, które na ziemi. Równie szybko, równie zgrabnie.

Są ciekawi, żywy, nieustraszony. Można je znaleźć w dużych stadach, sto małpy. Te same partie dokonać inwazji na plantacji. Oni żyją w gęstych koronach drzew wzdłuż brzegów rzek w północnej części Ameryki Południowej. Mają wielu wrogów. Ptaki drapieżne. Węże. Ostatnio straszny wróg - człowiek. Okazało się, że Sajmir - wygodny obiekt do badania niektórych chorób, a zaczęli łapać w dużych ilościach dla potrzeb fizjologicznych i medycznych instytucji. Naukowcy uważają, że siła w Sajmir natura Teraz jest znacznie zmniejszona. Śmiertelnie zamienia ten jeden raz dla nich w imię zabawy - martwy głowach.