Gile w zimie

Gil zwyczajny - znanego ptaka z jasnym upierzeniu. Najbliżsi krewni ptaków są Szczygły, zięby i Crossbill.

Gile wielkości równe koła, ale wydaje się większy, ze względu na gęste upierzenie. W tym ptaków charakteryzuje się krótkim szyi i skrzydła, ostry dziób stożkowej, wydłużone i ogon "czapka" czarny na głowie.

Ze względu na fakt, że gile pojawiają się w pobliżu ludzkich siedzib tylko w zimie, wiele osób uważa, że ​​jest to północne ptaki. Ale w rzeczywistości żyją w umiarkowanej i subtropikalnych, a nawet w strefach tropikalnych. Najczęstszym gil znaleźć w obszarze od wybrzeża Anglii do Sachalinie. Północna granica jego dystrybucji w krajach skandynawskich, a na południowym Kaukazie. Ale największa liczba ptaków żyje w Himalajach i Azji Południowo-Wschodniej.

Wśród słabej zimie natury gil zauważalny zwłaszcza jego jasność. W tym okresie zdaje się jeżyć pióra i stout. Przechowywać stad drobiu, które często mogą być spory, które zaczynają samic.

Gile jeść o tej porze nerki, nasiona roślin i drzew (jesion, klon, lipa, olcha i brzoza). Plaque stado na jarzębiny, kruszyny jagód lub innych krzewów ptaków rozgniecionych owoców, pulpa jest odrzucane i jeść wewnętrzną treść. Zjadłszy wystarczy, gile w zimie może być długi czas, aby usiąść na gałęzi, szczotki i delikatnie zachodzą na siebie.

W lutym, można oglądać zaloty samców do samic partnerów, w opakowaniach one zawsze w pobliżu. W kwietniu gile odstąpić od południowej Rosji, ale niektóre pary mogą mieszkać i budować tam gniazdo. Jednak głównym obszarem gniazdowania rozważał Northern Forest od Skandynawii po Kamczatkę. Ptaki te żyją w niewoli przez około 12 lat, ale ze względu na ich naturalną żywotność jest znacznie krótszy.

I choć większość gatunków tego ptaka jest dość liczne, niektóre z nich są zagrożone wyginięciem. Ten pomarańczowy gil, który mieszka w Himalajach i Azorów, który istnieje tylko kilkaset par.