Krótkie dane dotyczące gryzoni paleontologii

Wśród gryzoni kopalnych Istnieją co najmniej 10 całkowicie wymarłe rodzin i 250 rodzajów. Jednakże całkowita liczba gatunków nie jest stosunkowo duża. Jest to spowodowane gromadzeniem i zachowania szczątków gryzoni, głównie małe i łatwe do zniszczenia.

Z drugiej strony, głównym miejscem ich dawnych terytoriów związane z otwartych krajobrazów w nowoczesnych szerokościach subtropikalnych i umiarkowanych. Dlatego trudno jest znaleźć pożądaną pełnia czasu, pochodzenie, historia przesiedleń i filogenetycznych relacji między różnymi grupami współczesnych. Odnosi się to szczególnie do faunie najdawniejszych czasów, dla którego w ogromnej mierze od ich w czasie przyjść do nas niektóre odkrycia sprawiają, że można dokonać tylko najbardziej zaawansowane i paleofaunisticheskie filogenetycznych wnioski.

Dopiero od późnego miocenu, zwłaszcza dla najbardziej badanych gryzoni kopalnych Azji, Europie i Ameryce Północnej, odkrycia te zdobycie wystarczającej wiarygodności. Jednak wartość paleontologicznych ustaleń jest ogromna, w szczególności - do poznania historii fauny gryzoni naszego kraju. Geologiczne starożytności rzędu nie jest pewne, ale wiadomo z eocenu najstarszy z jego przedstawicieli nie tylko wszystkie podstawowe cechy charakterystyczne dla gryzoni w strukturze szkieletu i czaszki, ale również wykazują cechy wysokiej specjalizacji. Dlatego oddzielenie gryzoni wspólnych przodków owadożernych powinna zostać odesłana do dotretichnomu czasie.

W ZSRR, systematyczne badanie gryzoni kopalnych rozpoczęła się dopiero po rewolucji październikowej, kiedy organizowane przez Akademię Nauk ZSRR i Akademiach republik związkowych głównych wyrobiskach fauny kopalnych w południowej Ukrainie, Kazachstanie, Kaukazu i Mongolii warunkiem bogactwo materiału na ssaków kopalnych, w tym gryzoni ,

eocen. Na terytorium Związku Radzieckiego nie została jeszcze pozostałości gryzoni eocenu. Jednak znalezienie ich nie jest wykluczona, ponieważ znajdują się one w Mongolii, oligocenu fauny gryzoni który ma wiele wspólnego z fauny oligocenu naszym kraju. Znany z Mongolii, Europy Zachodniej i Ameryki Północnej są już starożytni gryzonie do dwóch nowoczesnych podzlecenia. z wiewiórkokształtne charakteryzuje rodziny kopalnego Ichyromyidae poród Paramys, Prosciurus i Plesiarctomys, a także w pobliżu współczesny afrykański Anomaluridae rodzina kopalnych Pseudosciuridae i Theridomyidae, z czego około 10 wymarłych rodzajów charakterystyczne eocenu Europy. Dvuparnoreztsovye przedstawiony podrodzina Paleolaginae, już związane z nowoczesnej rodziny zającowate i zawierający nie mniej niż 4 wymarłego rodzajów której członkowie żyli w eocenie w Azji Środkowej i Ameryce Północnej.

oligocenu. W ZSRR, pozostałości oligocenu gryzoń znaleźć w wielu miejscach w Kazachstanie. Szczególnie dobrze znane ustalenia w Agispe pobliżu miejscowości na północnym brzegu Morza Aralskiego, w tzw "indrikoterievoi" fauny, których wiek jest określona przez górną oligocenie. W ramach tej fauny, oprócz znanych rodzajów rodziny z eocenu Ichyromyidae (Na przykład, rodzaj Prosciurus), Pozostałości wymarłej rodziny cechy znaleziono Cylindrodontidae, Przedstawiciele który spotkał się także w Ameryce Północnej, prymitywnego rodzaju bobry Paleocastor, skoczek pustynny rodzaj Protalactaga, Znaleziono już charakteryzuje się wysoką specjalizację rodziny.

Charakteryzuje się liczbą wymarłych rodzajów z Cricetidae kopalnych: Schaubeomys, Eumysodon i Aralomys, których przedstawiciele osiągnęła wartości piżmak. Dvuparnoreztsovye przedstawiony w indrikoterievoy rodzimej faunie Kazachstanie Agispelagus rodziny. zającowate. Ten fauna wykazuje znaczne powinowactwo do fauny gryzoni oligocenu Mongolii. Zwłaszcza ich obecność przynosi przedstawicieli Cylindrodontidae, reprezentowane dostawy Kazakhstan Pseudotsaganomys i Ardynomys. fauna oligocenu gryzoni Kazachstanu i Mongolii bliżej do Ameryki Północnej niż w Europie Zachodniej, gdzie w tym czasie mieszkał szereg wymarły rodzajach oligocenu obecnie powszechne w Afryce, rodzina Anomaluridae, jak Theridomys, Archeomys, a także różni się od Azji rodzajów Cricetidae - Cricetodon, Pseudosciuridae - Pseudosciurus, Rhizomyidae - Rhizospalax, Sony może mieć związek z nowoczesnego rodzaju Glis brzoza myszy i rodzaj Plesiosminthus.

miocen. W ZSRR, znany tylko kilku miocenu lokalizacji zawierającej pojedyncze szczątki gryzoni. Tak więc, w pozostałościach Ante chomika znaleźć opisane jako przedstawiciel szczególny rodzaj Paleocricetus, blisko chomików miocenu Zachodniej Europie, a bóbr Amblycastor, rodzaj charakterystyki miocenu w Azji i Ameryce Północnej. Indywidualne wnioski są znane z Upper miocenu południowo-zachodniej części kraju (Odessa, Tiraspol, Mołdawia), który opisuje rodzaj nowoczesne jeżozwierze hystrix, bobry rodzaj rolka, rodzaj białka Sciurus, iz dvuparnoreztsovyh - zające nowoczesny rodzaj Lepus i szczekuszki urodzenia Ochotona i Proochotona.

Tak więc, fauny mioceńska gryzoni charakteryzuje się wyglądem już istniejące rodzajów. Z drugiej strony, charakteryzuje bliskość faunę mioceńskich Europy Zachodniej. Tutaj w tym czasie zakończono ich rozwoju i oligocenu rodzajów wiewiórkokształtne Cricetidae, Okruchy popielice miocen rodzajach znaleziono - Caenomys i Brachymys. W Mongolii i północnych Chin nadal rozwijać skoczkowate (ur Protalactaga) Pozostałości zokor (znaleziono rodzaj Protosiphneus). W Azji Południowej, są przedstawiciele współczesnego rodzaju bambusowiec rodziny. Rhizomyidae rodzaj i Cricetidae Kanisamys. W Ameryce Północnej w rodzaju miocenu citellus pojawia nowoczesne i miłe kopalnych norniki Poamys. W Ameryce Południowej floresy jeżozwierzowce w tym kilkadziesiąt wymarły pod koniec rodzajów miocenu.