Tajemnice pochodzenia kotów syberyjskich

Zagadnienia związane z pochodzeniem „leśnych” kotów w szczególnych i ras rodzimych w ogóle są bardzo interesujące, jednak, że dla rosyjskich hodowców, są one przede wszystkim, oczywiście, dotyczy zagadnień związanych z pochodzeniem i uprawy naszej narodowej rasy, a mianowicie - koty syberyjskie.

Podstawą doboru zwierząt do powstawania tej rasy zostały podjęte okazy nieznanego pochodzenia, które spełniają standardy. Aby być uczciwym, trzeba przyznać, że przed rozpoczęciem ruchu „kota” w Rosji, o żadnych „rodzimych ras” mówić. Średnia była następująca: „duża kot z grubej wełny obejmować dowolny kolor z wyjątkiem białej”

Pierwszy jądro hodowla kotów syberyjskich, zaczęły powstawać w zakresie od 1986 do 1989 roku i stanowiły one większą cześć kotów, które mieszkają w dużych miastach, gdzie pierwszy zaczęły pojawiać się organizacje kotów. Z tego powodu, twórcy pierwszych skał były hodowcy, reprezentujących kluby kotów z europejskiej części kraju (wówczas Leningradzie i Moskwie).

Koty syberyjskie mają różne rodzaje umaszczenia i kilka zakazane wzorzec rasy.

Oczywiście, że żaden z nich biegają tajgę w poszukiwaniu jakiejś „czystej Sybiraków”. Hodowle są używane materiały, które było w zasięgu ręki. Wśród fenotypowych kotów, które zostały po raz pierwszy zarejestrowane klubach Moskwy, tylko kilka osób było w rzeczywistości czysto syberyjskiego pochodzenia.

Należy również zauważyć, że w każdej dostatecznie dużym mieście, czy to w Europie czy Azji, populacja kotów wykazały najwyższy stopień zróżnicowania genetycznego i różnorodności. To wynika przede wszystkim z faktu, że w miastach istnieje stała import nowych osób (czystej krwi i kundla), co prowadzi do intensywnego napływu nowych genów. W związku z tym można zauważyć, że puli genowej populacji kotów miejskich jest podobny do wrzenia czajniki i ciągle mieszać. W związku z tym, nikt nie może zagwarantować, że miejska jednostka nieznanego pochodzenia najwyraźniej odpowiada „syberyjskiej normy” nie powinien być całkowicie obce geny (Europejski, perski lub Oriental). W rzeczywistości jest to o wiele łatwiejsze, aby zapewnić obecność tego zanieczyszczenia.

Ogólnie rzecz biorąc, na terytorium Rosji, hodowcy zaczęli pracować z tej rasy, współpracując z raczej heterogenicznych rdzennej populacji tych zwierząt, które weszły w ramach „Syberyjskiego standardowy”, a nie któregokolwiek z rodzimej rasy. Na przykład, takie jak syberyjskiego miasta Krasnojarsk jest nadal można zaobserwować obecność co najmniej dwóch głównych rodzajów kotów pół długowłose, które różnią się zarówno pod lądowania oko i na obrys kufy, płaszcz tekstury i innych cech. Powstaje pytanie, który z tych co najmniej dwóch typów można rozpatrywać z punktu widzenia teorii aboriginality większość Syberii?

Na podstawie obserwacji hodowców, możemy powiedzieć, że najbardziej pożądany rodzaj zwierzęcia można znaleźć we wschodniej i południowej Syberii i na Dalekim Wschodzie. Należy zauważyć, że koty te mają znaczący funkcję, która sprawia, że ​​wyróżnia się wśród „zeuropeizowana” standardu kotów syberyjskich: fakturę powłoki na „Azjatów” zauważalnie cieńszy. Co do podkładu, jest gęsta i dłużej. Warto również zauważyć, że stosunek podkładu i kręgosłup lub przesunięte w kierunku włosia dozoru lub w przybliżeniu równe. koty Outercoat wschodniosyberyjskich zwykle jest bardziej długi i ma wyraźny wtapiania. Jednak wśród kotów dalekowschodnich można znaleźć grupę zwierząt, którzy „Pokrovka” dostatecznie małe długości.

W europejskiej części tylko pojedynczych zwierząt można znaleźć w Rosji i na Ukrainie lub liczebnie małe (zwykle pokrewnych) grupy kotów odpowiednich dla tego typu. Jednak wszystkie one skłaniają do dużych miast i portów morskich. Najprawdopodobniej ich pojawienie się w związku z importem z Dalekiego Wschodu i kotów syberyjskich, które zostały dotknięte genotypu miejscowej ludności.

Odnosi się wrażenie, że „kot syberyjski” spread na rozległym terytorium aż do Bliskiego Wschodu. Gdy autor tego artykułu miał okazję zobaczyć kota sprowadzono z Iranu (Północ), który jest w pełni zgodny ze standardem syberyjskiego. Jej właściciele twierdzą, że to nie był jakiś przypadkowy dostawa, i że takie Cauchy naprawdę znajdują się w tych miejscach. Powstaje pytanie: czy uzasadnienie z punktu widzenia aborygenów więc, jak nazywają ten kot? Syberyjski, irański, a jeśli tak, perski, ponieważ przed Iranem nazwano Persia. Stąd nasuwa się samo „obrazoburczy” założenie, że od długowłosego (innymi słowy, perski) i kotów syberyjskich, wraz z innymi kotami, takich jak angora, był wspólny typu rodowego.

Jest możliwe, że „gniazd” Koty tego typu, które cyklicznie spotykają się w różnych regionach, są ślady prototypu, relikt, co wskazuje na istnienie gatunków rodzimych i prawdziwie które obecnie prawie zniknął. Niestety, aby uzyskać wiarygodną odpowiedź na to interesujące pytanie, to wymaga specjalnych badań molekularnych i genetycznych Genographic.