Ocelot andyjski

Ocelot andyjski, widok w podrodziny małych kotów. Małe zwierzę jest bardzo słabo poznana. Mieszka w Andach i na zboczach górskich południowoamerykańskich krajach takich jak Peru, Boliwii, Chile i Argentynie. Liczba wynosi nie więcej niż 2,5 tys. Osób dorosłych. W tym przypadku nie jest to stały trend w kierunku zmniejszenia utraty środków spożywczych i siedliska. Od liczby zwierząt wpływa również na zmniejszenie populacji górskich szynszyli, która zawsze była główną ofiarą kotów górskich. W Chile i Boliwii, członkowie gatunku giną z powodu lokalnych przesądów.

grubość zwierząt futerkowych i ogon jest długi i grubości. Te koty są nieco podobne do pantery śnieżnej w miniaturze, a siedlisko tych dwóch drapieżników z rodziny kotów jest taka sama. Obaj mieszkają na wysokości 3.5-4.8 tys. Metrów nad poziomem morza, powyżej linii drzew i tylko w tych miejscach, gdzie nie ma wody. długość ciała 57-68 cm. Długość ogona znajduje się w zakresie od 41 do 48 cm, wysokość 36 cm i o średniej masie ciała 5,5 kg, maksymalnie 7 kg. Ten typ jest często mylony z pampasskoy kota. Rzeczywiście, zwierzęta mają wiele podobieństw.

Płaszcz szary kolor srebrny. Brzuch jest biały. Na głównej tle, istnieją liczne czarne plamy i paski. Na ogon i kończyny, które obserwuje się czarne pierścienie. W ogonie który znajduje się od 6 do 9 w przednich nóg są wąskie i niekompletne pierścień. Nos czarne, ciemnozielone linie są oddzielone od czubka części oka. wkładki douszne są zaokrąglone. osoby dorosłe i młode wygląd zmienia się nieco. Kocięta ciemniejsze futro, szczególnie wyraźnie widoczne na bokach, a czarne plamy mniejsze, i więcej.

Wideo: Ocelot andyjski - 10 zdjęcia

Wideo: 7 niezwykłych gatunków kotów, których nie wiedzieliście

O reprodukcji kotów andyjskich prawie nic nie wiadomo. Kocięta obserwowano w okresie od kwietnia do października. Może to oznaczać, że sezon godowy odbywa się w listopadzie i grudniu, a także w lipcu i sierpniu. W miocie było 1 lub 2 młode urodzone w miesiącach wiosennych i letnich. Zbiega się to z innymi gatunkami, jak o tej porze roku jest bogata w zasoby żywności.

Aż do 1998 roku, jedynym dowodem na istnienie tego typu są 2 zdjęcia. Następnie naukowcy zrobili kilka zdjęć w pobliżu północnej granicy z Peru, Chile. W 2004 roku jeden został złapany w andyjskiej kota w Boliwii. Miała na sobie obrożę z wbudowanym nadajnikiem radiowym i zwolniony. W 2005 roku ten kot znaleziony martwy. Najprawdopodobniej umarł, uwięziony w kłusowników.

Wideo: Andyjskiej Mountain Star (Andyjskiej góra gwiazda)

Jeśli chodzi o jedzenie, to, zdaje się, zwierzęta jedzą małe gryzonie, ptaki, pisklęta i inne małe zwierzęta, przez analogię z innym kotem. Powierzchnia siedliska obejmuje 4 kraje w Ameryce Południowej. Każdy stan ma własne przepisy dotyczące ochrony gatunków, a są też obszary, gdzie polowanie jest generalnie zabronione. Ludność określana czysto arbitralna. The Red Book jest wymieniony jako zagrożone wyginięciem.