Feline przyrody: mity i prawdy

Natura kot nadal pobudzać świat naukowy. Powiedzieć, że zwierzęta te są znane wszystkim - stąd leżą. Jednakże, jeśli naukowcy wiedzą nic, tylko miłośników kotów często nie wiedzą nawet, co od dawna jest faktem naukowym.

Niewiele osób wie, że kot, który idzie sam - nie jest to do końca prawdą. To prawda, dzikich kotów, ale raczej nie odpowiada ich udomowione odpowiedniki. W kota domowego jest dość wyraźny odruch tameness. Dlatego są one związane z jednym miejscem zamieszkania dla jednej osoby.

Małe kocięta oswojone raczej spokojnie, nawet jeśli nastąpiła zmiana własności. Jednak w starszych jest to trudne, ale refleks i staje się o wiele bardziej wytrzymałe. Na przykład kot przywiązanie do jednego miejsca jest często odzwierciedlenie w tym, że przy próbie zabrać ją do innego miejsca zamieszkania, często wraca.

Czasem wdzięczność ludzi do działań na rzecz zwalczania gryzoni kotów trwa dość niesamowite kształty.

Cechy tego pozornie przyziemne kota jak wrodzonej agresji wobec małych gryzoni takich jak myszy, w rzeczywistości do końca i nie został zbadany. Ale właśnie ze względu na ten konkretny kot wydaje się być nasi sąsiedzi. Na przykład, w miejscowości Ypres w Belgii, przez pół wieku posiadała niezwykłe święta kota. Podczas tych wakacji przez trzy godziny ulicami noszących figurę ogromnej wielkości kotów i mieszczan umieścić na maski z wizerunkami kotów.

I nie jest to proste obrazu, a bohaterowie popularnych legend, opowieści i legendy z całego świata. Stwierdzi fakt, że wakacje wieża miasto rytualnie rzucać duży pęczek myszy (ale pluszu), przypominając drogę jak w 1546 kot uratował miasto przed inwazją gryzoni.

Zazwyczaj koty działać jako właściciele wyrafinowanych sztuczek, ale są wyjątki. Od czasów starożytnych aż dotarliśmy bajkę, napisany przez legendarnego starożytnego greckiego bajkopisarz Aesop, gdzie kot działa jako dość naiwnego zwierzęcia. Jest to jedno z pierwszych dzieł autorskich poświęconych kotów.

Bajka o kocie łapie kij, ale prosiła o jej życie. Wtedy kot powiedział, że nie może tego zrobić, ponieważ jest to święta wojna przeciwko ptasiej, która znalazła bat. Następnie drugi że kot, nie jest ptak, a myszy został zwolniony. Ale szybko złapała drugi kot, który doprowadził do świętej wojny przeciwko myszom. Ale nawet tutaj, nietoperz nie stracić ją, mówiąc, że jest niestabilna, co oznacza ptaka. I znów pominięty.

Ponadto nie lubić koty gryzonie znane z niechęci do psów. To prawda, w domu, zwierzęta te wydają się spokojnie i pokojowo współistnieć, a nawet przyjazny, ale w warunkach zewnętrznych jest niezwykle rzadkie. W obliczu pies, kot natychmiast przyjmuje postawę obronną, podczas gdy pies jest prawie zawsze w niepokoju.

Czasami kot ucieka lub ucieka przez wspinaczki na drzewo (w rzeczywistości, uciec od psa dla kota jest prawie niemożliwe, szczególnie jeśli odległość jest wielki), ale nawet jeśli pies łapie go (przypadki takie psa bez zbyt dużo sentymentalizm udusić koty), to zwykle pozostaje żyje. witalność kota iw tym przypadku okaże się, że nie jest wytworem wyobraźni szaleje. Chociaż prawdą jest również to, że prawie nigdy nie kompletna bez kontuzji.

Jednak zdarza się, że agresywne pozy Wściekły pies Kot przekonuje, że lepiej iść do miejsca konfliktu. W końcu, nie ma wartości odżywczych dla kotów psy nie reprezentują, ale pazur oberwać w oku - bardzo realną perspektywą.

Co do tych przypadków, w których koty i psy uliczne przyjazny współistnieją, grają razem i paszy, to w większości przypadków dzieje się, gdy oba zwierzęta dorastali razem. Następnie punkt psa widzenia, kot jest członkiem paczki, i ma określone miejsce w nim (i nie koniecznie to miejsce jest ostatni), a więc również musi być chronione.

Czasami zdarza się, że kot, mimo swej niezależności sama dąży do zbliżenia się do psa.

Niektóre koty są wystarczająco inteligentny, aby zrozumieć, że różnica w zwyczajach, głośnym szczekaniem psów i gwałtownymi ruchami nie stanowią żadnego zagrożenia. W tym przypadku mogą nawet wyruszą gier kooperacyjnych. Cechą charakterystyczną jest fakt, że takie wspólne wygłupy zwykle pełni rolę inicjatora kota.

Niewiele osób wie, że koty są zdolne do współczucia. W 1989 roku w czasopiśmie „Nature”, pewna G. Firtis powiedział, że kilka lat przed publikacją, zauważył, że jego kot przeciągnięty do domu powstałej kości w ogrodzie. Kiedy gospodarz następuje pitomitsy, dostrzegł, że dał jej kolejny kot, który był niemal pół-martwy z głodu. Jednak ten kot postanowił nie zatrzymać i wróciła do domu na nowej żywności, co z kolei prowadzi potrzebującym kota, który był bardzo wdzięczny za pomoc.