Wrodzona i dziedziczna choroba skóry u kotów.

Koty mogą się urodzić lub otrzymać dziedzictwo od chorób skórnych kilku rodzajów. Większość z tych chorób są bardzo rzadkie, a niektóre są coraz częściej przenoszone między kotami niektórych ras.

Dziedziczna choroba skóry u kotów

aplazja cutis (Cutis aplazja, Epitheliogenesis łamliwość) - choroba może być opisany jako brak lub nieobecności skóry. Jest to choroba dziedziczna o nieznanej naturze, koty, na szczęście rzadko. kotek pacjent w czasie ciąży nie tworzy na skórze niektórych części lub nawet całą powierzchnię ciała. W rezultacie, kociak rodzi się z lub bez owrzodzenia skóry w niektórych obszarach ciała. Choroba może być śmiertelne, jeśli wpływa na dużą powierzchnię skóry. Jeśli obszar dotknięty jest niewielka - możliwość korekcji chirurgicznej.

Dziedziczny brak włosów (łysienie) u kotów. Kociak może urodzić się w ogóle lub w części, bez wełny. Wełna może zostać utracone, a później wraz z rozwojem. Takie wady mogą być związane z zaburzeniami w strukturze zębów, pazury, oczu, jak również zaburzenia układu kostnego i wad rozwojowych. Nagi Rasy kotów takie jak Sfinks są wyświetlane tak, że specjalnie naprawić mutację. Wszystkie koty z wełny podatne na zakażenia mieszków włosowych () zaburzeniami rozwojowymi i do zapalenia spowodowanego przez uderzenie w mieszkach włosowych cząstek obcych.

Koty rasy Devon Rex jest również znany jako takiej choroby włosów pęcherzykowy dysplazja. W amerykańskich szorstkowłosy udokumentowanych nieprawidłowości w strukturze włosów, znany jako Pili Torti (Twisted włosy, skręcone włosy).

Zaburzenia pigmentacji u kotów

Pewne odchylenia w tworzeniu barwy mogą być nabyte, niektóre odziedziczone po rodzicach. Naruszenie koloru skóry i włosów może być czasami ze sobą powiązane, a niektóre mutacje związane ze skórą może powodować utratę włosów kota.

Bielactwo. U kotów jest to rzadkością. Prawdziwa bielactwo jest zawsze związane z różowym lub bladym kolorze źrenicy, widocznych wad i zwiększone ryzyko uszkodzenia skóry przez promieniowanie słoneczne. Bielactwo należy odróżnić od skrajnej białej (plamienie, gdy białe plamy obejmują całą powierzchnię wełna). Niektóre koty z zaburzeniami pigmentacji, zwany pieboldizmom (białe plamy lub czarny i biały marmur wzór) lub dominującego genu podatnych na białych odchyleń w układzie nerwowym, a także głuchota w jednym lub obu uszach. Około 75% z białych kotów z dwoma niebieskimi oczami są głusi. Na skórze kotów bez pigmentu lub biały gdy pieboldizme złe dla ekspozycji na słońce w tych kotów przed słońcem mogą nawet zachorowanie na raka skóry, zwłaszcza jeśli kot jest obszary krótkich włosach i cienkiej warstwy (oba uszy).

Lentigines. Plama soczewicowata jest ciemne plamy tworzące na skórze kotów. Powszechnie postrzegane w kolorze czerwonym (lub czerwone plamy na twarzy) kotów. Pierwsze plamy pojawiają się na wargach i powiekach w wieku około jednego roku. Później, dodatkowe ciemne plamy powstają na nosie i ustach. skaz plama soczewicowata nie są oznaką przedrakowych i nie mają konsekwencje zdrowotne.

Bielactwo. Bielactwo przejawia się w iccheznovenii pigmentacji na niektórych obszarach skóry kota. Chociaż urodzenie bielactwa nie jest widoczny, jest to naruszenie kotów przekazywane w drodze dziedziczenia. Bielactwo zwykle staje się zauważalny w "młodzież" wiek. Dotknięte koty są utworzone na obszarach skóry przebarwione, czasem w takich obszarach może również spowodować odbarwienie sierści i pazurów. Większość z tych miejsc znajduje się na twarzy, zwłaszcza nosa i wokół oczu. Obszary przebarwione można zagęścić i stopniowo kurczą się, chociaż ich całkowity zanik jest rzadkie. Bielactwo nie powoduje problemów zdrowotnych. Metody leczenia bielactwa u ludzi, koty nie są odpowiednie i właściwe metody leczenia bielactwa u kotów jeszcze nie istnieje.

Wady strukturalnej integralności skóry u kotów

Niektóre zaburzenia skórne na podstawie wad genetycznych rozbijania integralności strukturalnej skóry kota.

Video: Top 10 najbardziej strasznych chorób LUDZKOŚĆ

skórny astenia (Osłabienie skórę, również znane pod nazwami dermatosparaksis lub Ehlersa-Danlosa Syndrome) - grupę chorób charakteryzujących się zaburzeniami produkcji kolagenu. Pacjenci koty skóra jest bardzo luźne, bardzo elastyczne i delikatna skóra, podczas gdy jest rozluźnienie stawów i innych zaburzeń tkanki łącznej. Zaburzenia te są bardziej powszechne w Himalayan rasy kotów krótkowłosych i krajowych. Himalayan dla choroby jest genetycznie recesywny. W niektórych linyah wewnętrznych genów krótkowłosych dominującej choroby.

Objawy obejmują osłabienie skóry kruchość skóry (od urodzenia), słabą odporność na uszkodzenia, źle leczniczych, tworząc cienką blizny wiszące zasinienia na skórze (skrzepy krwi) oraz guzów lub torbieli wypełnionej cieczą (hygromas).

Diagnoza jest wykonany przez połączenie cech, pomiary elastyczności skóry i struktur kolagenowych analizy laboratoryjnej próbek skóry kotów. W rozpoznaniem skórnych weterynarzy osłabienie próby w celu wykluczenia innych chorób dziedzicznych (nie), które mogą powodować kruchość skóry. Zwykle zmęczenie skóra nie jest zagrażające życiu kota, chociaż starsze zwierzęta rozwijać wiszące fałdy skóry na skórze często obecnego rozległe blizny.

pęcherzowe oddzielanie się naskórka pęcherzowe oddzielanie się naskórka (zespoły) - grupa wady wrodzone wady w obszarze między skóry właściwej i naskórka skóry. Małe uszkodzenia skóry prowadzić do oddzielenia warstwy skóry właściwej i naskórka, skóry i tworzenie się pęcherzy, które są rozrywane i szybko tworzy błyszczące, płaskie wrzodów. uszkodzenie skóry może występować od urodzenia kotka, w pierwszym tygodniu życia. Najbardziej dotkliwe obrażenia zazwyczaj znajduje się na nogach, twarzy, jamy ustnej i narządów płciowych. W większości przypadków tej choroby są śmiertelne.

Film: Popularne filmy - Choroby

Pęcherzowe oddzielanie się naskórka jest najczęściej postrzegane wśród kotów syjamskich, krótkowłosa krajowych i perski.

Wielonarządową chorobą skóry u kotów

porfirię (Lub choroby porfiryny) - zaburzenia wrodzone syntezy hemoglobiny i jej produkty we krwi kota. Objawy tej choroby u kotów są:

• Fotodermatit (alergie słoneczne) - zapalenie skóry po ekspozycji na światło słoneczne;
• Czerwonawo-brązowy kolor zębów, kości i moczu;
• niedokrwistość;
• opóźnienie wzrostu;

Nienormalny światłoczułość charakterystyczne dla tej choroby u innych zwierząt, u kotów nie jest przestrzegana. W celu potwierdzenia, porfirię zwykle prowadzi się testy laboratoryjne moczu, czasami również wykorzystane w tym celu próbki z biopsji skóry.

Film: dziedzicznych i choroby wrodzone. Zakażenie przenoszone drogą płciową

Wrodzone i dziedziczne nowotwory skóry u kotów

Nieprawidłowy wzrost i proliferację komórek tucznych w skórze (łagodna rodzinna mastocytozy skórnej) występuje najczęściej u młodych kotów syjamskich. Jest to rzadkie wrodzone zaburzenie, w którym skóra pogrubia i przybiera postać przypominającą kory drzewa. Choroba towarzyszy intensywny świąd. Leczenie obejmuje leki, łagodzi swędzenie i zapobieganie powoduje uszkodzenie skóry kota.