Brytyjski krótkowłosy (Brytyjski krótkowłosy)

(FAQ o brytyjski krótkowłosy rasy - tutaj)

Trochę historii

W 1870 roku Anglik Harrison Weir, ojciec miłośników kotów ruch, zasugerował pomysł zorganizować wystawę kotów różnych ras, kolorów, wzorów itp, tak, że właściciele mogą porównać swoje ulubione pięknem i pozwalają odwiedzającym je podziwiać. Harrison Weir spotkał się ze swoim przyjacielem Mr. Wilkinson, kierownik londyńskim Crystal Palace, który spodobał się pomysł. W ciągu zaledwie kilku dni miał plan, nagrody zostały ustalone, ceny i kryteriów oceny stosowanych w innym kolorze, postury, rozmiaru i płci.

W 1871 roku w Crystal Palace odbyła się pierwsza wystawa kotów. Best in Show (Best in Show) zostało uznane przez 14-letniego brytyjskiego Kot z niebieskim pręgowany. Wystawa w Crystal Palace odbywały się co roku aż do 1936 roku, aż do roku pałac spłonął w pożarze. Prawie wszyscy uczestnicy pierwszych wystaw traktować ras krótkich włosach.

Przez wieki, British Isles tworzyły rodzaj kot z okrągłych oczu i twarzy, z krótkim gęste włosy, dobrze zabezpieczone przed wilgocią i insektami. Zdrowie brytyjski kot może być uważana za model dla innych ras kotów domowych i ich umiejętności łowieckich i spokoju koty te zasługują na swoje miejsce w ludzkim mieszkania. Ale przed końcem 19 wieku, nie starano się określić rodzaj, kolor i cechy tej rasy.

Na początku 20 wieku, następujące klasy brytyjskich kotów zostały zidentyfikowane: jeden kolor (jednolite kolory) - (czarny, biały, niebieski), mora (bure) - (brązowy, czerwony, srebrny), dymny pręgowany (pstre bure), tygrysio pręgowany ( Tabbies wąskie paski), dymiący (dym) - czarny, niebieski, czarny i bieli, czarną van (furgonetki), pręgowany i białej, szylkretem, szylkretem i bieli. Każdy kolor został wyizolowany w oddzielnej klasie i miał swój własny standard, ale spotykanym typem był już znany po dzień dzisiejszy: duża kompaktowy korpus z dużą głową i duże oczy, włosy są krótkie i gęste, gładkie tekstury z gęstym podszerstkiem. Te wymiary są mniejsze dzisiaj 4 - 5,5 kg dla kotów i 3-4 kg dla kotów.

Wideo: Brytyjski krótkowłosy (brytyjski kot krótkowłosy)

(Standard rasy i kryteria oceny - tutaj)

Brytyjczycy mieli wielki sukces na początku wystawy kotów, zdobył mnóstwo najlepsze (przeciętność), medale i nagrody. Przed 1910, żaden z kotów nie wygrał na brytyjskiej srebrny pręgowany (srebrny pręgowany) CH Jimmy'ego, właściciel - Mrs. Louise Herring. Champion wśród kotów była jego siostra srebrny pręgowany (srebrny pręgowany) kolor, CH Laur Królowej, właściciel C.H.Lane. Sukces tych kotów spowodowały poruszenie wśród tych, którzy chcą mieć zwierzaka tego konkretnego koloru. Wiele z nich trafiło do Stanów Zjednoczonych. W rzeczywistości, pierwszy nagrany w Stanach Zjednoczonych krótkowłosy kot (1901) był czerwony pręgowany (red pręgowany) Brytyjska Belle of Bradford, importowane przez Jane Cathcart. W Anglii, jeden z pierwszych hodowców był Lady Alexander używać prefiksu Ballochmyle. Najbardziej znanym jej zwierzęciem CH Ballochmyle Billie Blue Eyes (biały kot), CH Ballochmyle Brat Bump (niebieski kot), CH Ballochmyle Samson (szylkret kot) i CH Ballochmyle Wydra (szylkret i biały kot). Jedna z najstarszych linii korzysta Laurel prefiks. Poza wspomnianym CH Laurel królowej, jest Laurel Luther (czarne CAT) i Laurel Łuk (dymiący CAT). Lady Decies, cudowne hodowca brązowy pręgowany (brązowy Tabbies) CH Fulmer Ksenofon, zastosowano Fulmer prefiks.

Pierwsza wojna światowa spowodowała wielki spadek ruchu miłośników kotów. Dzięki końcowego zainteresowania reaktywowana, hodowcy kontynuował pracę z brytyjskim krótkowłosy. Łączenie kotów domowych z funkcjami prawo do swoich programów, hodowcy próbowali odtworzyć rasę do poziomu przedwojennego. Oczywiście, wiele zostało utracone. Do szybkiego rodzaju odzyskiwania, niektórzy hodowcy uciekają się do skrzyżowania z Persami. Ponieważ Brytyjski krótkowłosy rasa została zatwierdzona, uzyskany potomstwo nie są zarejestrowane jako brytyjski krótkowłosy. Do rejestracji wymagane co najmniej 3 pokolenia Brytyjczyków w rodowodzie. Z powodu tych trudności i rosnącej popularności perskie i innych ras krótkowłosa liczba kotów brytyjskich w dalszym ciągu spadać.

W 1930 roku, pani Kit Wilson zainteresował się tą rasą. Jej praca i pomoc doświadczonych hodowców pomogły zachować rasę w czasie drugiej wojny światowej i Wielkiego Kryzysu. Pod koniec wojny przedstawicieli jakości kot brytyjski krótkowłosy mają bardzo mało. Aby poprawić genetyki hodowców hodowlanych podłączone do domowych kotów krótkowłosych i psów innych ras, takich jak rosyjskiej Blue, Chartreuse. To poprawiło stan zdrowia, ale również spowodował odchylenie od wzorca rasy. Musieliśmy wrócić do pracy z potomkami brytyjskiego skrzyżowania z Persami. Praca ta przebiega powoli i jest trudniejsze niż można by się spodziewać, i hodowców kotów brytyjskich często musiał być podłączony do hodowli kotów rasy Pers, dbając o unikaniu takich cech Persów, jak długie włosy i zadarty. Hodowcy starali się dotrzeć do punktu, w którym brytyjski krótkowłosy mogli rozmnażać się bez udziału innych ras.

Krótkowłosy kotów domowych w Wielkiej Brytanii od dawna eksportowane do Stanów Zjednoczonych, ale rejestrowane jako kot brytyjski krótkowłosy, dopiero od 1900 roku Jak opisano powyżej, na początku 20 wieku został wyjęty wiele kot brytyjski krótkowłosy Tabi srebra (srebro bure), odegrał ważną rolę w rozwoju tej rasy jak amerykański krótkowłosy (Amerykański krótkowłosy). Eksportowane zwierzęta zostały zarejestrowane w USA jako krótkowłosy domowego (Shorthairs domowe) do roku 1950, kiedy to Amerykańskie Towarzystwo uznanego brytyjskiego Blue (Brytyjskie niebieski) niezależnej rasy. W 1967 roku, pani Levy Nowym Jorku przyniósł 2 niebieskie brytyjskie hodowca pani Joan Richards` Pensylva hodowli. Koty te, Pensylva Damcus i Pensylva Blusette, były wystawiane na wystawach CFF i ACA. ACA stał się pierwszym amerykańskim stowarzyszeniem, co dało Brytyjskie niebieski (blues brytyjski) mistrzostwo, aw 1967, GC Pensylva Bluesette otrzymał Najlepszy All American Brytyjski Niebieski i GC Pensylva Damcus otrzymała Best of Opposite tym konkursie. W 1968 Damcus zdobył Best All American. Inne kolory są kot brytyjski krótkowłosy nadal być zarejestrowany jako pomoc domowa / Amerykański krótkowłosy (Shorthairs domowe / amerykański), podczas gdy w Stanach Zjednoczonych, nie została podjęta przez czarnego kota Manana Channaine, zarejestrowanej w ACFA, jak amerykański krótkowłosy (Amerykański krótkowłosy). Kiedy wygrał, inni hodowcy zaczęli narzekać, że nie był amerykański i brytyjski krótkowłosy (Brytyjski krótkowłosy). Dla miłośników kotów było odkrycie, że koty Brytyjski krótkowłosy są nie tylko niebieski. W 1970 roku brytyjski krótkowłosy CFA hodowcy zaczęli walczyć o świadczenie informacja o statusie Puchary dla rasy. Podróżowali po całym kraju, uczestnicząc we wszystkich trwających wystaw, wprowadzając rasę. Alicja Huemmer i Lydia Messir udał się do Teksasu i przedstawiony Radzie Dyrektorów swoich trzech kotów: Tikikat`s Snowmaiden z Denimar (biały kot), Jindivik Appollo z BeMy (niebieski kot) i Jana Myjaka (niebieski kot).

W 1980 roku, sto lat po pierwszej wystawie, CFA zatwierdzony przez brytyjski krótkowłosy (Brytyjski krótkowłosy) trofeów stanu. GC Tikikats Snowmaiden z Denimar został pierwszym mistrzem brytyjskiej krótkowłosy, Grand Champion, a Narodowy Best Of Breed. Wśród pierwszej brytyjskiej krótkowłosy, wygrywa w komunikatach CFA były: BeMy, Denimar, Jedi, Beaufort, Anesa i Supakatz. Koty te stanowiły podstawę współczesnych przedstawicieli tej rasy. BeMy i Denimar żyje teraz i wytwarzają wysokiej jakości Brytyjska.

Wideo: (3) Mówiący brytyjski krótkowłosy Kot Arisha! Rozmowa brytyjski krótkowłosy Arisha!

Brytyjski krótkowłosy - silne koty z dobrym zdrowiu. Duża ilość materiału genetycznego wykorzystywane w tworzeniu tej rasy, a staranny dobór praca pomogła zabezpieczyć tę funkcję. Na przykład, gdy w 1970 roku w jednym z miotów zostało odkrytych hemofilię, został natychmiast wykonany, aby sprawdzić wszystkie wiersze zwierząt hodowlanych prawdopodobnymi nosicielami choroby i zostali wykluczeni z dalszych programów hodowlanych. Okazało się, że brytyjskie linie krótkowłosy zawierać dwa rodzaje krwi - A i B. W związku z tym, hodowcy mogą uniknąć problemów z chorobami krwi, która stała się obecnie konwencjonalne praktyki hodowlane.

Brytyjski krótkowłosy kitten - duże i energiczny po urodzeniu. Miot w połowie składa się z 4-5 kociąt, rodzić łatwo. Kochająca matka i opiekuńczy, z przyjemnością spędzać czas z kociąt. Oczy otwarte, niektóre w tygodniowe kocięta vozraste.Podkarmlivat płynnej żywności zaczyna się od trzech tygodni. Kocięta są bardzo przywiązani do kota i nadal się z nią kochać, aż oni być rozdzielone. Inne koty są gotowi, aby pomóc matce z kociąt. Kocięta brytyjskie krótkowłose szybko stają się mocno i schludny, nie stając się grubsze. Formowanie odbywa się w kilku etapach, a najlepszą formą wystawa kot brytyjski krótkowłosy osiągnie dorosłość. Kot brytyjski krótkowłosy dojrzały bardzo powoli kwitnących osiągnie wiek około pięciu lat. Długie dojrzewanie, koty tej rasy dobrze wyglądać niemal całe życie, i żyją długo - nawet do 20 lat.

W naszych burzliwych czasach, wśród ciągłego gwaru, wielu ludzi biorą domu jest Brytyjczykiem. Są spokojne, towarzyskie zwierzęta, które nie wymagają większej uwagi. Oni dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Kot brytyjski krótkowłosy dogadać się bardzo dobrze z dziećmi, a dzieci kochają swoich pluszowych przyjaciół. Koty są aktywne i zabawy, ale gra nie jest destrukcyjne, sąsiedzi nigdy myśleć, że masz w domu żywego słonia. W Wielkiej Brytanii, przejście z Persami nie jest dozwolone, ale jest to dozwolone w wielu krajach. wolno także rozjazd Amerykański krótkowłosy (American Shorthairs, rosyjski niebieski (rosyjski Blues), Chartreuse (kartuski) i Europejski krótkowłosy kot europejski krótkowłosy (), która nie jest również dozwolona zasad CFA.