Kartuski Kot świat bohemy

„Z daleka, głębokość lustrze, to jest ważne i ściśle wyglądało Saha.
- Wracam!
Rzucił się na swoich masywnych świeżych arkuszy, starając się nie przeszkadzać tupot kot mruczał przez to zawsze te same słowa pochwały, przymusowe chwalić łaskę i godność wrodzoną u kota rasy czystej krwi Chartres, małe stworzonko bez jednej skazy:
- Mój pyzaty niedźwiedź&hellip-wspaniały, cudowny kot&Niebieski hellip- mojego żółwia&hellip perłowej Moja imp&hellip-
Jak tylko zgasić światło jak Saha zaczął delikatnie ugniatać Nogi pierś swego przyjaciela, piercing pazur przy każdym naciśnięciu jedwabnych piżam i łapanie skórę wystarczy doświadczonego Allena od tych zastrzyków obawiając przyjemności&hellip- ».
Fragment powieści „Kot”, autor Sidonie-Gabrielle Colette

Puszysty skrypt przeplata francuskie życie pisarz kotów w życiu człowieka, co nie do pomyślenia bez Sahi niebieskich piękności. Colette z niezwykłą precyzją przechodzi wygląd i wewnętrzny świat kotów tej rasy, co nie jest zaskakujące, bo spędziła w ich towarzystwie większość swojego życia. Mimośród, zrozumienie tego, co się dzieje, współczucie, i mieszaninę reakcyjną pozostawiono niemal ludzkie działania - kompleks emocjonalny koktajl w małym ciele kota.

informacje historyczne

Wielki Chartreuse klasztor kartezjański kot wybrał swoją siedzibę w XV wieku. Główne mnichów klasztoru kartuzów Zamówienie rodzime koty zamieszkują dzisiaj, ale turyści do wjazdu na terytorium klasztoru jest zabronione.

Już w XVII wieku, niebieski kot z pomarańczowymi lub zielonymi oczami zostały nazwane francuski Chartreuse, które brzmiało prawie jak tytułowy jako najwyższej pochwały i uznania wyjątkowości zwierzęcia. Przez wieki Wędrowali przez francuskich bulwarów, łącząc płynnie z miejskiego krajobrazu. Jednak na początku XX wieku, populacja skurczyła się tak bardzo, że nie było to pytanie o ochronie Aborygenów przed wyginięciem.

Po pierwszej wojnie światowej na wyspie Belle-Ile, mała kolonia kotów został znaleziony. Francuskie hodowcy wykorzystywali je zachować dawną rodzimej rasy. Rasa ta jest wyjątkowa, jej obecne przedstawiciele nie różnią się znacznie od tych kotów, którzy żyli kilka wieków temu. Przy sporządzaniu standardowe hodowców wykorzystali dokumentów historycznych, w których znajdują się opisy tych zwierząt.

Najpierw francuski Chartreuse wziął udział w wystawie w 1928 roku, by podziwiać niezwykły wełny widzowie tekstury i płomienne oczy. W 1970 niebieskie koty przyszedł do Stanów Zjednoczonych, gdzie kilku zainteresowanych specjalistów. Dziś rasa jest uznawany przez większość wiodących firm kotów, ale poza Europą i USA nie jest zbyt dobrze znana.

wygląd

Rasy duże, solidne i muskularne. Pussycat lżejsze i bardziej delikatne koty rzadko ważą ponad sześć kilogramów. Dorosły kot wygląda jak niedźwiedź poważne, zarówno słodkie i ponury. Grzbiet jest proste i szerokie, biodra, wytrzymałość, objętość klatki piersiowej, z zaokrąglonymi krawędziami. Główka wydaje się niemal okrągłe w wyniku stałych policzków, ogon zbyt długie, grube wyraźnie zaokrągloną końcówką. Lufa jest zbliżona do kwadratu, prosty nos z gładkim przejściem. Kartezjański kot wygląda ostrożny i słuchać ze względu na wysoko osadzone uszy z lekkim naprzód chude. Oczy są duże, owalne lub prawie okrągłe. Kolor oczu - pomarańczowy, żółty, korzystnie nasycony prawie czerwonawym odcieniem. Kocięta rodzą się z niebieskimi oczami przyciemniony, ale aż do dorosłości oka stają się jaśniejsze i jaśniejsze, bardziej nasycone kolory niebieski są gorsze miedzi.

Płaszcz składa się z dwóch typów wełny, barwionych równomiernie głębokiej koloru niebieskiego. Sygnał może być idealnie proste, od korzenia do końcówki, korzystnie lekkie, ale nie wypłukiwane. Nos, poduszki łap, a nawet skóra pod futrem - głębokim kolorze niebiesko-szarym. Kartezjański kot nie wygląda jak pluszowa Brytyjczyków, ale musi zachować włosy ze skóry, ściśle przylegającą do powierzchni ciała.

charakter

Nawet wtedy, gdy zwierzę poluje na koronki, czułem rodzaj arystokracji, świadomość własnej wspaniałości i atrakcyjności. Côte powściągliwy, poważne, a nawet trochę skąpy na ekspresję emocji. Tylko jedna osoba zdecyduje się zna całą głębię duszy kota i całą gamę uczuć, wściekłość w małym ciele. Inni członkowie rodziny dla Chartreuse - dobrych przyjaciół, z którymi można grać albo spać razem, ale tylko do zaoferowania wybrany PET.

Chartreuse kartezjański Princess - spokój, przyprawione i trochę dumny. Ten towarzyski rasy, ale tylko wtedy, gdy sam kot będzie chęć dialogu. Są towarzyskie, lubią się bawić, ale nawet sportem jakoś w szczególny sposób, bez głupich wybryków i hałasu. Nawiasem mówiąc, te koty są unikalne w swojej miłości do ciszy - prawie nie meow, tylko od czasu do czasu, przez około naiserezneyshemu opublikować krótką „PNE”. Jeśli kot wie, co człowiek potrzeb i jest kochany przez całą rodzinę, to można bezpiecznie zostawić w spokoju przez cały dzień, nie jest łatwo podjąć w przybysza ogoniastego stada i lojalny do dwunożnych obcymi.

Pielęgnacja i konserwacja

Kot miłe maniakalny. Od dzieciństwa, nauczyć się zasad przyzwoitości, zawsze stosować się do nich. Brudna taca? Muszę wytrzymać. Zamknęłam drzwi do pokoju z kociąt? Musimy wykorzystać swoje zęby zamiast „Nail Files”. Zapomniałeś swój kanał? Cóż, dzisiaj na czczo dni. I nie ma napady złości, Ora, kałuże i inne przejawy niezadowolenia.

Rasa nadaje się do życia w małym mieszkaniu - koty nie są bardzo aktywne i nie potrzebują dużo miejsca. Pielęgnacja czesze płaszcz podczas linienia. W innym czasie, podwójny płaszcz może być starannie uczesane, ale nie czesać, tak aby nie przeszkadzać tekstury. Kąpiel w razie potrzeby.

zdrowie

Rasa - dziełem entuzjastów. Nie ma ona zastosowania do „komercyjnych” ras, ale ponieważ hodowla odbywa się w czysty, z wyborem najlepszych producentów. Kocięta rozwijają się powoli, osiągając dojrzałość tylko przez trzy lata, ale rosną zdrowe i silne.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne