Atlantic ocean

Depresja Oceanu Atlantyckiego Ma symetryczną budowę. Na jego osi rozciąga systemów całkowitą Północnej i Południowej Atlantic podmorskich grzbietach mediana podziały osiowe. Oni są połączone na równiku, w poprzecznej rynny z winy Romanche. Grzbiety przecinają poprzecznie przekształcić wady, do których są one przesunięte na wschód. Główne wady są: Yang Mayen (71 N ° 15), Reykjanes lub Gibbs (52 ° do 40 N) Kurchatova (40 ° do 40 N) Pik (37 ° 30s.sh ). Oshenografer (35 N ° 00), Atlantis (30 N ° 00), Kane (24 N ° 00), Cape dka (15 N ° 00), Wim ( 11 N ° 00), Gwinea (7 N ° 30), Sao Paulo (1 N ° 00), Romanche (na równiku) Wniebowstąpienie (7 ° 00 S) Helena (17 ° 00 s), Rio Grande (31 ° 00 s). Z błędów związany podwodny wulkan.

Wulkany Oceanu Atlantyckiego

1. orogeneza alpejska: a - wyspa i glyby- b kontynencie - podwodne tereny. 2. Pola ostatnie wysięki: a - b nadvodnye- - podwodny. 3. Epimezozoyskie i starsze platformy: a - b nadvodnye- - podwodne tereny. 4. brzegowe drzewa, ocean i podnoszenie grzbiety na dnie oceanu. 5. Ugięcie baseny morskie - depresje. 6. głęboko umywalka ocean. 7. rynny głębinowe i rynnowe zagłębienia. 8. Wulkany powierzchni i pod wodą. 9. głębokie uszkodzenie.

wulkany: 1. Berenberg. 2. Rudolf-Topp. 3.Maunaureyyar. 4. krafla. 5. Lyudentrborgir. 6. Kodlouttadingya. 7. Herðubreið 8. Askja. 9. Tredladingya. 10. Grimsvetn. 11. lakierów. 12. Hekla. 13. Najlepiej vayekyudl. 14. Eldgyau. 15. Katla. 16.Kedlingarfedl. 17. Skyaldbreydyur. 18. Hvannadalshnúkur. 19. Snæfellsjökull. 20. Heimaey. 21. Surtsey. 22. Corvo. 23. rozwijać. 24. Faial i Kapelinish. 25.Piku. 26. San Jorge. 27. Grasoza. 28. Santa Barbara. 29. Pico Górna. 30. Gvilherme Moniz. 31. Sete-Tsidadas. 32. Furnas. 33. Pico da Vara. 34. Santa Maria. 35. Wyspa Wniebowstąpienia. 36. Wyspa komunikacja. Helena. 37. Tristan. 38. Gough. 39. Buvetoya. 40. Fernandudi Noronha. 41. Rokas. 42. Trindade. 43. Martin ty. 44. Hanella. 45. Paul da Serra. 46. ​​Pico Ruivo. 47. Hars. 48. Montaña Roja. 49.Grasosa. 50. Montana Clara. 51. Alegranza. 52. Pozo de la Nieves. 5 3. Montagna Negro. 54. Pico de Teide, Pico Viejo. 55. Homer. 56.Ierro. 57.De-Taburiente. 58. Tahoua. 59. Santiago. 60. maja. 61. Boavista. 62. Sal. 63. Fogo. 64. Brava. 65. Sao Nicolau. 66. Raza. 67. Branco. 68. San Vicente. 69. Santo Antao. 70. Annobon. 71. Sao Tome. 72. Principe. 73. Santa Isabel. 74. Kamerun.

Po obu stronach grzbietów oceanicznych średniej znajdują się głębokie baseny oddzielone górami podwodnymi. W północnej części Oceanu rozciąga oryginalną strefę poprzeczne z ulepszeniami utworzoną Owcze ty próg farersko-islandzki, próg Islandia, Grenlandia, Islandia. Obszar ten był wcześniej Continental "most" między Europą a Grenlandią (Belousov, Milanovsky, 1975). W paleogenu w tej dziedzinie nastąpił silny wylew bazaltu, pojawiły Brytyjsko-Arctic prowincji wulkanicznej.

depresja Atlantic utworzona jako razdvizheniya wynik czterech płyt litosfery (europejskich i Ameryki Północnej, Afryki i Ameryki Południowej). Vlk. w depresji tworzą kilka grup w połowie grzbietów oceanicznych, na łukowaty blok wznosi, w pobliżu wybrzeży kontynentów. Z wulkanu grzbietów. składa się z tholeiitic bazalty i zróżnicowanie produktu. Wraz ze wzrostem odległości od osi wypukłości zwiększa zawartość bazaltów alkalicznych i trachytes zmniejsza skałę nasycenia krzemionki.

Według najnowszych danych (Dmitriev Sobolew, Sushchevskaya, 1980), tholeiitic bazaltów z Mid-Atlantic Ridge. jednolita. Pomiędzy tropikach tholeitic bazaltów mają wysoką zawartość tytanu. Oni topi się w stosunkowo niewielkich głębokościach (10 - 25 km). Strefa równikowej różni się niestabilne warunki tektoniczne. Szczególnie aktywne procesy zostały w strefie przekształcania wady obserwowano przechodzi przez Azorów Gibraltar. Można go uznać za kontynuację w oceanicznej depresja superplanetarnogo Thetis pasa. Ten ostatni stanowi granicę między Gondwany i litosferycznym laurazjatyckich płaszczu Ziemi-sektorów.

Film: Ocean Atlantycki: klimat, fauna i obecny stan Oceanu Atlantyckiego

W środkowych i północnych częściach północnego Atlantyku oraz w południowej części południowo-Atlantic Ridge. tholeiitic bazaltów różnią się niską zawartością tytanu. Zostali wytapiano na głębokości 30 - 40 km, z podaniem ich bardziej stabilny reżim tektoniczny.

Opis wulkanu. Ocean Atlantycki jest wskazane, aby rozpocząć z Mid-Atlantic Ridge., Gdzie pod wodą wulkanizm tholeiitic i alkalicznej magmy bazaltowej był najbardziej intensywny.

Film: Historia Atlantyku

Duży wulkaniczny archipelag wysp położonych wzdłuż zachodniego wybrzeża Afryki (Madera, Wyspy Kanaryjskie, Wyspy Zielonego Przylądka, Principe). Ponad 1000 podwodny wulkan. położony na wyciągu, oddzielając głęboką misę.

Na dnie Oceanu Atlantyckiego jest ponad 900 podmorskiego wulkanu. wysokość. 1000 m 3000 wulkanu. niższą wysokość (Lytvyn, Rudenko, Ha Rin 1976- Demenitskaya i wsp., 1978). Co do zasady, w połowie wulkanu grzbiety oceaniczne. mają mniejszą wysokość i młodszym wieku. Ocean basenach ich wzrostu i wieku wzrost. Całkowita objętość podwodnego wulkanu. oceanu 1,4 Mill. metrów sześciennych (Lytvyn, 1977).