Parantodon

Parantodony - dinozaury, które żyły w późnym jurajskiego i wczesnej kredzie, czyli około 145-130 mln lat temu. Nazwa „parantodon” oznacza „ząb, jak kwiat”. Zęby dinozaura faktycznie przypominają otwarty kwiat.

Po raz pierwszy parantodona pozostałości (mianowicie fragment szczęki z kilkoma zębami) stwierdzono w 1929 roku w RPA (Republika Południowej Afryki). Naukowcy uważają, że te dinozaury żyli głównie w południowej części kontynentu współczesnej Afryki.

Przez długi czas po odkryciu parantodona Pozostaje, nie uznano za dinozaurem, ale w 1979 roku, kiedy bardziej kompletne fragmenty kośćca gady zostały odkryte, naukowcy uplasowali go do dinozaurów.

Długość parantodona wynosiła około 5 m. Miał bardzo małą głowicę, z której na całej długości pleców i ogonem do linii wierzchołka rozciągniętej płytek kostnych lub kolce, która służyła jako środek do ochrony przed drapieżników.